Dag 21 Erfurt

Dag 21 Erfurt

Het heeft tot ca 9 uur vanochtend geregend. Lekker uitgeslapen! Het is nog kil en vochtig als we aan de koffie gaan. Enkele die-hards zitten toch al buiten te ontbijten. Ohnee, wacht het zijn rokers! We wandelen maar weer eens naar Erfurt (40 minuten) en bekijken enkele van de vele bezienswaardigheden zoals de Dom en Severinus kerk. Een mooi zicht op de twee imposante gebouwen wordt vanwege de aankomende Oktoberfesten helaas ontsierd door een grote kermis en een reuzenrad. De Dom heeft een spectaculair altaar en ook het orgel mag er wezen. Bij de Severinus kerk voert het orgel wat mij betreft de boventoon( ook al speelt er niemand op). We nemen ook nog een kijkje in twee andere kerken. Een kerk waar elke donderdag een dienst is voo r wereldvrede. Als ze daar de krant lezen, kunnen ze de frequentie maar beter wat opschroeven! De andere kerk is duidelijk een protestantse, veel psalmen en weinig beelden dus. Je kunt er een willekeurig briefje trekken met een psalm. Twee-drie regels verder besloot ik het briefje maar terug te stoppen, de tekst was wel heel stichtelijk! De protestanten in deze kerk worden trouwens wel verwend qua comfort. Op de stevige eiken banken liggen dikke kussentjes EN over de hele lengte per bank een heuse verwarmingsradiator! Geen koude voeten of knieën hier! Na zoveel geestelijke input, wordt het tijd voor wat banalere invoer, Bratwurst!! Of je worst lust!? Die vraag zal hier niemand stellen denk ik. De Bratwurst is al een bekend / beroemd streekproduct sinds 1404! Receptuur is geheim, maar iedereen beweert het originele recept te hebben, dus zo geheim lijkt het me niet. Toch is er wel sprake van een speciaal product want de Bratwurst geniet Europese wetgeving bescherming EN er is een echt Bratwurst museum! We moeten deze Bratwurst natuurlijk een keer proeven en jawel, onder bij de trap van de Dom staan al drie kramen die de worst aanprijzen. De worst is prima, het broodje wat taai, de mosterd wat saai en de ketchup vlak. Maar ach, het vult-;)). Vraag me alleen af of ze in 1404 al ketchup hadden....maar ja, eigenlijk zal me dat w....wezen!

We zoeken de tramhalte op waar we in een antieke tram een stadstour kunnen maken. Het is maar goed dat we online geboekt hebben, alle stoelen zijn bezet. Een kwieke dame met goede en heldere stem probeert de indeling van de groepen in de tram wat te regelen maar heft na een paar minuten al de armen vertwijfeld op, slaakt een zucht en laat de toeristen het zelf uitzoeken. Die doen maar wat... We zijn een anderhalf uur onderweg en zien al veel wat we te voet al zagen. Buiten de stadskern niet veel bijzonders op een soort Floriade terrein en een nieuwe ijsbaan na. Als ik vraag wat er rechts van ons een enorm tentencomplex is, krijg ik een vaag antwoord terug. Ik hoor het niet zo goed, maar begrijp? dat ze eigenlijk geen vragen mag beantwoorden en alleen haar verhaaltje mag afsteken. Hopelijk heb ik het verkeerd begrepen!? Enfin, gelukkig is er onderweg een buitje en zitten we even droog! Na de rit verder met de benenwagen. We bezoeken de oude synagoge. De oudste resten dateren uit de 10e eeuw! De binnenkant is niet open voor bezichting dus bestuderen we uitgebreid het pleisterwerk en een tiental ramen zonder kozijnen, ook goed voor de algemene ontwikkeling -;)). Een brug met winkels in vakwerkstijl en gekleurd pleisterwerk is een van trekpleisters van Erfurt. We slenteren er overheen en schieten af en toe wat winkeltjes binnen met o.a. gekleurd porceleinwerk, houtsnijwerk en kruiden. Juwelierszaken? Slaan we over. Ijszaak? Ontkom ik niet aan! Marianne spot iemand die heeeeel veel foto's maakt. Een jonge vrouw van 30 of zo. Ze zet telkens een stapje vooruit, maakt foto. Dan weer stapje, weer dezelfde foto. "Durf te vragen" en ze antwoordt: ik maak een soort fotocollage die als een film afspeelt als je de foto's snel afspeelt. En ze heeft online een filmpje over Erfurt staan waarin uitleg is over de huizen in Erfurt die een naam hebben. Dat zijn er heel wat! Ik bied haar een ijsje aan, maar ze weigert beleefd, dat gaat moeilijk met een fotoestel samen! Wandelen en regen op komst is ook zo'n ongelukkige situatie, dus we zoeken een horecazaak op. De eerste de beste zaak heeft plek zat, met dikke rode kussens op de stoel en grote parasols erboven. Met uitkijk over een plein. We ploffen neer, doen een drankje en toch ook maar wat te eten bestellen. De voorspelde regenbuien komen inderdaad en we rekken ons bezoek net zolang totdat het een tijd droog blijft, dan zetten we weer koers naar de camping. Marianne krijgt onderweg kramp, haar opgelapte wandelschoenen hebben een te stugge zool gekregen waarmee ze haar voeten niet kan afwikkelen. Klapvoetend komen de 10.000 stappen op de teller. Morgen dan maar weer fietsen?

Voor ik het vergeet, nog even terug naar dag 1en 2.

Ik vroeg daar waarom er zoveel Slovenen in Limburg woonden en werkten. Petra van B. antwoordde al meteen dat zij daar waren om in de mijnen te werken. Klopt helemaal met de info die ik vond! Uiteindelijk hebben we van Slovenie niet alles gezien wat we wilden. Het Bled meer, Ljublana en Maribo'r hebben we gemist.

Maar wie weet een andere keer!?