Dag 6 naar Plitvice

Dag 6 Van Kamnik naar Plitvice

Het heeft de hele maandag avond en nacht veel geregend en dinsdag 's ochtends is het niet veel beter. Het beekje langs ons, -we waren er ons van bewust dat beekjes kunnen overstromen-, hield het aanbod prima bij. De regen viel gestaag en er waren geen noodweren voorspeld. En we stonden op het hoogste deel van de camping. Toen ik vanochtend naar de douches liep stonden er al veel plekken blank, de grond was waarschijnlijk keihard geworden door al die zware auto's, caravans en campers. Regen kan een wisselend effect op kampeerders hebben. Herr Bitte uit Bit stond naast zijn caravan rek- strek- en squats te doen. In alleen een korte piama broek. In de regen! Wass ein quatsch! Verderop hebben twee kampeerders verzuimd om alle droge spullen de avond ervoor op te bergen. Stoelen en fietsen staan nog buiten. De fietsen moeten achterop de bus, de ontwerper heeft de dragers op 150 cm van de grond gezet, lekker boven je macht tillen heet dat. En die hoes die er omheen gaat? Dan heb je een trapje nodig, en niet bij de hand natuurlijk. Dus stapt hij maar op zijn gammele campingstoeltje. Het gaat goed gelukkig, want ik heb geen zin in Rescue of EHBO vandaag! Ondanks dat wij al klaar waren met inpakken, restte ons nog een paar akkefietje. Watertank vullen, spoelbak van het toilet vullen en de afvaltank legen. Natuurlijk geen afdakje boven mij, dus sta ik daar in de regen. Wel een fel oranje regenjas met capuchon aan, de slippers en blote voeten soppen lekker door de plassen water. Marianne staat lekker (droog) te buurten met een Duits stel die ook de watertank willen vullen. Om 9.45 uur zijn wij klaar met ons geteut en gaan op weg, ruitenwissers aan, blower hoog en zin in een droge bui! De rit heeft tot aan de grens weinig bijzonderheden, op een gekantelde tankwagen na die rechts van ons in een sloot ligt. Zou die daar zijn water tanken dan? Kleine dorpjes door met tig verkeersdrempels, dan langs Ljubljana af, verder naar het zuiden. We tanken nog maar eens, maar dat had ik beter in Kroatië kunnen doen, weer een duppie goedkoper daar! Is daar 1,40 euro de liter. Gemiddeld rijden we 1 op 12,5 ...niet gek. De grens over naar Kroatië, dat gaat soepel. Free passage staat op een bord, nou...moest je dan eerst betalen als je de grens over ging? Buiten een visum om bedoel ik dan. Al snel is duidelijk dat Slovenië inderdaad een soort Klein Zwitserland van de Balkan is/ was, voor het deel van Kroatië dat we hier zien, gaat dat niet op! Slecht onderhouden huizen, gesloopte huizen of zijn ze in aanbouw? De wegen zijn ook maar zozo, veel lapwerk en soms goede stukken. De auto's die rondrijden zien er wel modern en vrij nieuw uit. Geen vignet hier, gewoon betalen aan de vele tolpoorten. Geen of nauwelijks moderne systemen, armoede troef. Bij een poort moeten we zelfs het kaartje afgeven en maakt de tolpoortenaar met pen een aantekening op het kaartje en op een andere plek. De Visacard door een sleuf trekken lukt dan weer wel. Hopelijk geen UWV toestanden hier dat ze te veel of te weinig afschrijven. We slaan de lunch over, eten wat uit het vuistje. Ik communiceer met een camping die niet aan reserveren doet. Wie het eerst komt, wie het eerst maalt. Als we rond half twee arriveren, is net de laatste plek vergeven. We worden wel netjes naar een andere camping verwezen. Het appje dat zegt dat ze vol zijn, volgt een kwartier later. We moeten bij de volgende camping (camping Korana) verplicht een paspoort afgeven, dat gaat tegen mijn principes in en die van NL staat, maar deze camping heeft tenminste harde ondergrond en dat is met de zware camper toch wel nodig. We hebben al eens bijna vastgezeten op een grasveld, das nie leuk! Er is plek zat, zegt Juf Recepči, zoek maar een plek uit. Op een joekel van een kaart geeft ze de opties aan. We rijden rond, we rijden vierkant en we rijden dubbel en dwars tot we ons plekkie zien. Mooi in het groen, goed vlak en met schaduw en hopelijk zon als die door de wolken heen komt. Een paar keggen helpen ons recht komen. Uitpakken en de boel verkennen, daarna paspoort ophalen. Toch een opmerking maken dat dit niet mag. Meneer Managerč̣i herkent ons verhaal, maar haalt moedeloos de schouders op. "Onze minister verplicht ons dat, we moeten wel". Ook ik haal mijn schouders moedeloos op. Mischien thuis eens het probleem aankaarten bij mijn Haagse vrinden? Ik vrees dat 't niet helpt en ik er geen vrinden heb, maar zonder meldingen is er geen onderbouwing.

We vermaken ons nog een tijdje met het gestuntel van andere kampeerders die achteruitrijdend hun caravan of traveller op hun plek proberen te krijgen. Ik herken wel iets bij mezelf -;))....

Tot slot, voor degenen die nog nooit in een Camper gereisd hebben, er wordt veel gejuicht over de vrijheid en alle comfortdingetjes (draaibare stoelen, airco, electrische bedliften etc) die je hebt, maar over de ongemakken hoor je niet veel. Zijnde bijvoorbeeld de koelkastdeur die onverwacht opendraait als je vergeten bent die op slot te doen. Doe je thuis toch ook niet. Je moet soms echte yoghurt opdweilen hoor! Of je keukenblad(je) staat zo vol dat je met je heup de inklapbare wasteil met een flink laagje water omstoot. En je weer kunt dweilen. Of de toiletdeur die net 80 graden opendraait en je je zijdelings in en uit het hokje wurmt. Net zoals die bruine wurm. Of je stoot je harses weer eens aan een openstaand kastje of uitgeklapt keukenraam. En wil je de kokkin passeren, lijkt het wel een slowfoxdans. 's Nachts in bed moet er altijd een over de ander kruipen als het toiletbezoek zich opdringt. En wat te denken van alle grassprietjes en hoopjes zand die je elke keer mee naar binnen sleept? Veel poetsen hoor! Geen bedkastjes langs je bed, dus waar laat je je bril, glaasje water, oorbellen, muggenspul, leesboek en muziek-oortjes? Toch gaan we weer elk jaar.....

Morgen wordt het echt droog, zegt de app. Dan de prachtige turquoise meren bewonderen, te voet, met de boot of trein.

Zou er veel veranderd zijn sinds 1989 toen we hiervoor het laatst waren?