Dag 7 Plitvica

Dag 7 de Plitvice meren

We volgen het advies van Juf Recepči op om met een shuttlebus naar de Plitvice meren te gaan en een retourticket te nemen voor 4 euro. Dat is sneller, comfortabeler en veiliger dan met de fiets. Om 8.45 uur staan we present, met nog 40-50 personen. Yep, het zal wel druk worden, maar hoe druk? En zal het nog leuk zijn in vergelijking met de trip die we 35 jaar geleden deden? Toen waren we op weg naar Turkije in een VW Golf en heette dit deel van Kroatie nog gewoon Joegoslavië. Een kwartier later zijn we er al, maar we mogen vanwege het tijdslot van 10 uur nog niet naar binnen. We doen maar een bak koffie en een snee kruidkoek. Eenmaal binnen leidt een goed beklinkerd pad ons al snel naar een platform met uitzicht op de hoogste waterval en nog een viertal fraaie watervallen. In september is het wateraanbod helaas stukken minder dan in het voorjaar, dus zijn de watervallen minder spectaculair. De drukte is er niet minder om en iedereen schuifelt achter elkaar aan over de paden. De houten paden over het water zijn net 150 cm breed, dus lekker door stiefelen is er niet bij. Opstoppingen zijn er regelmatig omdat er foto's en selfies genomen moeten worden. Of omdat er een meute senioren uit China (klein en mager) en USA (groot en dik) zich over de paden voortbewegen. Enig amechtig geluid is regelmatig hoorbaar! Waar we kunnen passeren we snel, anders is het mee sjokken en van de natuur zien te genieten. Het is een al groen bij de paden, we lopen bijna 90% in de schaduw, das wel lekker. Want inmiddels is de lucht helemaal blauw en zijn er nauwelijks wolken en veel zon. Wie had dat gedacht na gisteren? Ben blij dat we toen niet in het park waren! Het water in de meren, het zijn er 16 die met watervallen aan elkaar verbonden zijn, is kraakhelder. Afgevallen blaadjes, dde yakken een eenzame fles liggen doodstil op de bodem en kleine tot middelgrote vissen (een zalmsoort lezen we ergens) zwemmen (meestal schoolslag, geen rugslag-;)) dicht bij de houten paden, hopend op een boterham. Voederen is - met 19 andere verboden activiteiten- uiteraard niet toegestaan en we zien het ook niet gebeuren. Ook vogels mogen niet gevoerd worden. Dat is een stuk makkelijker, want we hebben welgeteld maar een eend gezien! En dat we nou veel vogelgeluiden gehoord hebben? Nee, ook niet. Ik denk dat de fauna gevlucht is voor de massa's mensen die er voorbij komen. Of we horen de vogels en dieren niet door het gekwebbel, gekwaak en gejengel? Aan een plonsje te horen zitten er denk ik toch wel kikkers. Dan maar bloemetjes spotten, dat lukt beter. Het is natuurlijk geen voorjaar, dus bloeiende planten zijn er een stuk minder. We worden toch aangenaamd verrast door kleine paarse en roze cyclaampjes. Die groeien hier zo in het wild! Vaak in kleine plukjes of alleen, maar je ziet ze continue langs de paden. Welgeteld moeten het er duizenden zijn in deze bergen. Erg hoog zitten we trouwens niet, ca 700 meter boven de zeespiegel. Enkele soorten die we verder zagen zijn de grote steentijm (paars), de monnikskap (van een franciskaner zeker -;)), kattenstaart (roodroze), de blauwe knoop en een heuse bosgentiaan, heel mooi! Het klein sterrenscherm (wit, soort astrantia) en engelwortel. Natuurlijk volop bomen, eiken, beuken, sparren, wilgen, berken etc. Van het rijtje dieren op de brochure, -beren, wolven, dassen, zwijnen, herten- zien we niets. In de kolonne zijn wel een paar ongelikte beren aanwezig, geldwolven, stropdassen en regelmatig wat jonge hindes met blonde paardestaart.

Genoeg over dit prachtige natuurgebied, je moet het zeker eens zien als je in de buurt bent. Kies het voorjaar en sta om 7 uur aan de poort. Of ga in de winter, dan kost het tien euro ipv 40 en ligt er sneeuw. Voor plaatjes zie een paar foto's en google anders zelf even op Plitvice meren, dan zie je de mooiste plaatjes (pas op voor AI plaatjes he!?). Halverwege doen we bij een picnic plaats een korte pauze en een drankje. Ik laat mijn pet maar weer eens ergens achter, maar kan m even later toch weer ophalen (weer een Fransje gedaan -;)).

Door een verkeerde interpretatie mijnerzijds van de kaart zijn we er sneller dan gedacht, ik dacht dat we nog langs een groot meer moesten maar dat bleek niet het geval. Op het eindpunt staat een truck klaar met daarachter drie cabines waar ee

N honderdtal mensen inkunnen om zo terugebracht te worden naar het startpunt. We nemen maar vast plaats in de rij en vrezen dat het lang kan duren. Gelukkig zet de organisatie een extra "treintje" in en wachten we hooguit 15 minuten. Bij het beginpunt moeten we weer wachten op onze eigen shuttlebus, dat duurt nog wel een uurtje. Ik krijg mijn weblog weer aan de praat. Het bleek geen serverfout maar ik moest de browser verwijderen en weer opnieuw installeren, dat werkte meteen. Wel raar dat de andere browsers het ook niet deden en ook niet op de tablet of Marianne's telefoon, maar dat ga ik niet uitzoeken natuurlijk!

We zijn mooi op tijd op de camping die steeds voller loopt. De open plek nabij het chemisch toilet staat nu vol met campers en het stinkt er! Blij dat we daar niet zijn staan!

Er staat trouwens een bijzondere reisbus, van Rotel Tours. Een bus met stoel annex ligplaatsen die zo rondreist. De zijkant kan uitgezet worden met een tent.

Morgen weer een wandeldag, dat komt goed uit want daarna komt er .....regen. Daarna moeten we een plan voor de tweede week maken.