Dag 3 Naar Kamnik-Slovenië

Dag 3

Gisteravond de klamboe geïnstalleerd, dat ging vrij makkelijk zonder zonder zagen, boren of plakken, Peter hoeft niet ongerust te zijn!Een touwtje aan een dwarsstang, drie binddraadjes en klaar. Alleen voor de opening van het net moest ik een dubbelzijdig plakband en een wasknijper nemen. Het werkte goed genoeg EN we zijn niet gestoken door muggen! Mmmh, zou het ook geholpen hebben dat ikvan te voren nog met de muggen-en vliegenmepper heb rondgeslagen? Halverwege de nacht meent de buurman al vroeg op pad te moeten en maakt met zijn camper- dieselgeluid ons en de rest van de camping al wakker, leuk hoor! Na wat yoghurt en handige vochtige doekjes voor een Katzenwasche zetten we om 9 uur koers naar Slovenië. Bij de grens naar Oostenrijk is het niet druk.Ook de snelwegen en twee extra toltrajecten zijn rustig, geen wachtende auto's voor ons. Bij de koffiepauze is er bijna een Fransje moment. Dat is een gebeurtenis die vernoemd is naar een persoon met mijn naam die iets van waarde kwijt raakt en toch altijd! weer terug vindt of krijgt. Het moment gaat altijd gepaard met een hoge adrenaline stoot (shit, waar is dat @£[e-38]£#5*[e-38]6 ding!) waarna opluchting en enigeplaatsvervangende schaamte optreedt als het voorwerp binnen 12-24 uur weer terecht is. Als het een heel grote meevaller is, wordt er een passende traktatie verwacht van de bofkont! Marianne wil in dit geval de camper starten maar heeft geen sleutels. Er hangt een geel koord aan, niet te missen denk je. Oeps, zegt Marianne, ik hoorde iets vallen bij de deur ingang waar de prullenbak hangt en die heb ik net leeggegooid in zo'n grote grijze container! Twee zwarte rondingen in het deksel van de container gapen ons onverstoorbaar aan. Kunnen we er in kijken of is onze arm lang genoeg? Had ik maar zo'n afval grijper meegenomen! Het is donker daar beneden en het stinkt, bah! Dan blijkt het mee te zitten, de klep kan omhoog, die zit voor de verandering niet op slot!Klep omhoog en speuren naar een geel koord. Enige afvalstukken herkent Marianne als van ons, maar geen koord! Nader onderzoek in de camper laat zien dat de autosleutels in haar vest gedaaid zitten. We kunnen toch verder! We rijden gestaag over de golvende snelwegen, alles redelijk vlak en veel groen. Raststatten en dorpen op afstand glijden voorbij. In de verte de hoge bergen en een enkele trein. Vlak voor de Sloveense grens lunchen we in het zonnetje, het is vandaag n stuk minder heet, meer bewolking en soms wat spetters regen. Dit is goed te doen! Nog een klein uurtje over de snelweg en dan nog een 30 km de bergen in via een lange slingerde weg, onderweg dorpjes passerend met 20-30 huizen. Oostenrijkse sfeerbeelden overheersen hier volop inclusief geraniums, koeien in de weiden. De wegen zijn uitstekend, geen verwaarloosde huizen en nauwelijks zwerfafval. We draaien bij Kamnik de camping op, de receptie is gesloten maar een briefje vertelt dat we een plekje mogen uitzoeken en later kunnen inschrijven. Er is n aparte camperplaats waar nog volop ruimte is. Achter ons een flinke beek. Als die maar niet overloopt bij een grote bui! Laten we alert blijven dus! Na de installatie verkennen we het dorp. Er wordt al muziek gemaakt en gezongen. Kraampjes staan klaar om bezoekers te verleiden met eten, drank en lokale producten. Het eerste waar we voor vallen is een lekker ijsje, voor onze voorspoedige reis tot nu toe! Tweede valpartij is voor een korte broek voor Marianne, die is ze vergeten in te pakken. Net zoals ik de wasemmer vergeten ben. Mooi, dan hoeven we geen vuile kleren te wassen hahaha! Morgen de omgeving verkennen met fiets of benenwagen.