29 september Hahoe

29 september Andong -Hahoe

Van de grote stad naar een gehucht, we hebben 5-6 contactpersonen nodig voor ons onderdak, weten we nog niet of we op tijd zijn voor een bijzonder festival.

Alweer uitslapen! Ik heb nu op een dubbel matras gelegen, toch zonder de luchtkussentjes. Twee ervan waren al lek, de derde is toch echt te klein om daar alleen op te liggen. We doen nog even een ochtendwandeling door de overige bezienswaardigheden van deze oude hoofdstad. Het is een groot contrast met gisteren gezien de aantallen Koreanen. Denkelijk zijn ze nu toch echt aan het werk, er is nauwelijks iemand te zien! Langs fraaie dennenbosen, gebouwen, waaronder een confuciaanse scholencomplex, weer graftombes en een moderne boeddhistische tempel met een heel groot houten Boeddha beeld, 10 meter hoog, we zijn zo weer een uurtje of drie verder! We komen in de buurt van de bus terminal en kopen vast een kaartje, vertrek om 16 uur. Als we teruggaan naar het guesthouse, begint het zachtjes te regen, dat zat er al aan te komen vanmorgen, de hele hemel was bewolkt. De taxi brengt uitkomst, we lezen nog even in de keuken van het guesthouse en gaan daarna met de taxi terug maar het busstation. Het regent nu serieus en we boffen dat we vanmorgen droog hebben kunnen wandelen. De hemel is donkergrijs/grauw en herfstiger kan het nauwelijks worden. De rit gaat grotendeels via een vierbaanssnelweg, het is niet erg druk. Na dik anderhalf uur gaat de weg over in een tweebaansweg en zijn we een half uurtje later in Andong, een stad met dik honderdduizend zielen (Gyeongju had er ca 800.000 meen ik). Volgens onze reisbeschrijving kunnen we kiezen, met de taxi of de bus naar Hahoe, een klein (250 inwoners) authentiek dorp, zeg maar gehucht dat ca 20 km verderop ligt. We kiezen voor de bus en na enig navragen staan we bij de goede bushalte. Als het goed is, komt de bus (de laatste volgens het schema) om 18.30 uur. Het is inmiddels al helemaal donker maar het is wel droog geworden. De wachttijd wordt "opgeleukt" door n broodmagere man die zo te ruiken niet droog staat, oftewel ik denk dat hij lalt en bralt, ook al kan ik het niet verstaan. Maar zijn wandelgangen zijn niet zuiver, net zo min als zijn blik helder is. Hij brabbelt wat tegen me aan, gebaart, wijst, loopt heen en weer en verdwijnt (even) als ik hem tenslotte maar negeer. Een schoolmeisje dat wat later komt aanwandelen, vraag ik hoeveel de bus eigenlijk kost, de smartphone wijst 1200 won aan, bijna een euro. De bus komt een tien minuten te laat aanscheuren, onze dronkaard stond net op het goede moment onder het afdak, anders had -ie weleen ander toontje aangeslagen! De chauffeur denkt zijn tijd te kunnen inhalen, hij scheurt er weer snel vandoor, de snelweg op en de snelweg wel 10-20 keer op en af als hij een halte moet passeren. Er zijn weinig passagiers en in plaats van de beschreven 40 minuten doet hij er 20 minuten over. Dan wordt het weer een leuke puzzel. De bus is op het eindpunt maar alles om ons heen is donker. Geen restaurant, geen winkeltje dat nog open is, laat staan een VVV. Ook geen plattegrondbord. We hebben wel een A-4 met het adres, maar ook geen plattegrond. Waar moeten we in Hahoe's-naam toe? Ik schiet een oude dame met zaklamp aan, ze antwoord wat knorrig en wijst even naar de weg achter ons en dan naar rechts, daar word ik niet veel wijzer van. Even later komt een jongedame aanlopen met een smartphone aan haar oor. Ik vraag het haar en ze wenkt ons even mee. Ze loopt 50 meter terug, hoekje om en klopt ergens aan en begint te praten met twee oude dames en loopt dan zwaaiend weg, moeten we mee dan? Nee blijkbaar toch niet. Ik loop naar de twee dames die van alles roepen, met het A-4 tje in de hand, maar dat werkt dus niet. Ik ga maar eens bellen want een telefoonnummer staat er gelukkig wel op. Ik heb snel contact, geef de telefoon aan de dame en we staan geduldig te wachten tot er een resultaat komt. De dame zet stilzwijgend de pas in, we gaan er maar achteraan, brengt ze ons naar een taxi of zo, of naar het guesthouse? Ze blijft maar wandelen, tot we onderweg 3dames tegenkomen. Ze praten wat, onze dame keerto terug op haar schreden (we bedanken even natuurlijk) en onder escorte gaan we verder. Het is dan gelukkig niet ver meer, wel gaan we het asfalt af en hobbelen over een grindweg met kuilen, gelukkig niet vol water. Dan rechtsaf en zijn we er. Ik check het nog even met de man die ons ontvangt, jaja, dit is het goede guesthouse. Hij doet wat onervaren aan, is hij de zoon des huizes die oppast omdat de ouders of echtgenote weg zijn? Na het laten zien van de kamer, zeg maar rustig piepklein kamertje van 2 bij 2,5 meter met gelukkig een plat tv scherm, is hij weer weg, het huis in. Uitleg over eten en ontbijt is er niet, dis dat moeten we navragen. Handdoeken zijn er niet, moeten we navragen. De separate douche is volgens Marianne niet echt schoongemaakt, hebben ze ons eigenlijk wel verwacht vraag je je dan af? Voor avondeten moeten we ook even vragen. Hij loopt even bij de buren binnen waar volop geluid is en komt terug. hij wijst de andere kant uit, daar kunnen we eten! Het blijkt bij de andere buurvrouw te zijn. De smartphone brengt weer redding, wijst hij ons het menu aan? of we wit of volkoren rijst willen, met of zonder sambal? Nee, of we akkoord gaan met de prijs voor het menu, wat dat ook mag zijn? We doen het voor de 18.000 won, 12 euro. Een kwartiertje later is de de bekende witte rijst, met koude bijgerechten en een gebakken vis, n makreel vermoed ik. We laten het ons smaken, extra witte rijst is er vandaag niet, zouden we haar ontbijt aan het op eten zijn denk ik nog. Nouja, extra water is er wel en ons toetje is origineel. Verse pinda's, en dan bedoel ik pinda's die zo uit de dop komen en niet gebrand zijn, die hebben we nog nooit zo gehad, smaakt wel wat raar maar niet echt naar pinda toch. Omdat het nog vroeg is, doen we even een rondje om het dorp, ze hebben een rondweg aangelegd -;)), die grindweg ja. Twee drankautomaten, een verkeerde afslag en een bordje voor de ferry verder (we zitten in de bocht van een rivier) weten we het zeker, er is geen mallemoer te beleven! En we kwamen hier voor een festival, een masker festival. Maskers spelen een grote rol bij de Koreanen , en ook elders in Azië. En jaarlijks is Hahoe het domein van de maskers festival en treden er internationale groepen op. We merken echter geen ene fluit van ook maar een tikkeltje festival! Hooguit zien we bij de rivierkant wat paviljoentjes en iets caterings-achtig. Een paar lampjes van apparaten branden, maar geen ene ziel te bekennen. We moeten tot morgen afwachten, dan een informatiepunt zien te vinden en navraag doen. Met wat pech zitten we of in de verkeerde week, of verkeerde jaar of plaats! We zullen het morgen weten!