3 oktober Sokcho

3 oktober Sokcho.

Topdag. Topdrukte. Busstop. Topconditie. Bergtop. Topvorm. Topdrop. Tussenstop. Stop!

Na n Amerikaans ontbijt maakten we ons klaar om te wandelen. We hadden in de voorbereidingen iets gelezen over een nationale feestdag, we waren benieuwd wat we zouden ervaren! We werden niet teleurgesteld -;). Toen we het hotel uitliepen stonden de lege parkeervakken van gisteren bomvol auto's, werd het verkeer gereguleerd met parkeerwachters, was de tweede bushalte vervangen door n lange rij taxi's, stond er een heeeeel lange rij Koreanen te wachten op de shuttlebus naar de berg, 2 km verderop. Onze keus was makkelijk, wij lopen wel naar de entree! Het was stralend weer, graadje of 20-22, licht windje en we konden in de schaduw lopen. Intussen kwamen er bomvolle bussen voorbij, en heel veel taxi's die deze dag hun tarief gewoon verdubbeld hadden, de boeven-;). We waren blij dat we gisteren met de kabelbaan gegaan waren, we stelden ons al de lange rij voor vandaag! En hoe zou het trouwens bij de entree zijn, ook lange rijen? Die entree viel erg mee, 5 wachtenden voor ons, zouden de Koreanen een nationale park-pas hebben of zo? Bij de kabelbaan stond de rij inderdaad ver buiten het gebouw, ik denk dat de wachttijd al snel n uur zou zijn. Het was wat je noemt echt n Keukenhof, 2e paasdag/meubelboulevarddag of Efteling dag dat heel Nederland er op uit gaat, maar dan iets drukker! Na de entree verdeelde de menigte zich echter over de verschillende locaties. Wij deden, na n koffie en n gesprek met een amerikaans/koreaans stel, nog eens een bezoek aan de tempel. Het licht was nu beter voor de foto's dachten we. Daarna omhoog, inderdaad in een lange file omhoog, de file omlaag was ondertussen al ook op gang gekomen. De paden waren weer prima, het was niet te steil en we gingen lekker met de flow omhoog. Je kon ook naar grotten wandelen, de tempel, het boeddhabeeld, de kabelbaan natuurlijk, of naar een uitzichtpunt op n fotogenieke bergwand. Wij deden het laatste. Onderweg was nog n punt met een grote rots waar iedereen zich wilde laten fotograferen, een mooi moment om weer eens rustig te bekijken hoe de Koreanen dat allemaal doen, samen met dochters, zonen, oom en tantes en incidenteel ook hun schoothondje. Schoothondje is eigenlijk een verkeerd woord hier, de dames droegen hun hondje, -niet veel groter dan een klein konijn of poes-, niet op de schoot naar boven, maar lekker knus in een fleurig dekje aan de boezem (voor zover je bij de Koreaanse dames van een boezem kunt spreken -;)). Daarna was het nog kort naar het uitzichtpunt op de bergwand, erg steil en erg aantrekkelijk voor de serieuze bergbeklimmers. Er werd daadwerkelijk geklommen aan touwen en de oh's en ah's van de toeschouwers waren niet van de lucht! We zagen zo ook goed dat de lucht betrok en er regen dreigde. We vonden het welletjes voor die dag, t was tegen tweeën en t zou nog wel even duren voor we beneden waren. Onderweg deden we in een eettent nog n soepje, daarna was t nog maar n half uurtje naar de uitgang. En er kwamen nog steeds mensen naar boven! De bussen en taxi's naar beneden waren ook weer afgeladen vol, dus we deden de 2 km naar ons hotel maar weer lopend. We hebben deze vakantie onze kilometers wel gemaakt! En denk je dat de weg naar boven zo onderhand wel leeg zou zijn? Welnee, nog steeds één en al file van auto's en bussen die stapvoets naar boven gingen! Later hoorden we dat er op deze dag zo'n 20.000 mensen de entree passeren, en... dat het mórgen pas eigenlijk een nationale feestdag is en vandaag een vrije dag! Morgen én overmorgen zal het nog veel drukker worden! Mensen die we 's avonds bij het avondeten spraken, vertelden dat ze deze ochtend van Seoul kwamen en er 4 in plaats van 2 uur over gedaan hadden, ook heel veel files op de wegen! Het zou lastig worden om bij ons hotel een bus naar beneden te pakken, dus we hielden een paar uurtjes rust en een siësta. Tegen 18.30 uur konden we vrij makkelijk mee. We belandden weer in de havenomgeving waar het nu aanmerkelijk drukker was, bijna alle restaurants zaten nu vol, en er was ook muziek ergens aan de overkant. Veel Koreanen grepen ook de kans aan om vuurwerk af te steken. Dat bleef beperkt tot wat simpele pijlen en kleine vuurwerkjes. Misschien omdat het nu ook weer regende? Wij zaten inmiddels droog en wel bij een klein eettentje, voor de deur werd vis gegrild, dat wilden we wel. We kregen eerst alleen maar vis, later kwamen er sojasaus bij met wasabi, dat hete spul van de mierikswortel, sla en witte rijst. We hadden maar een vissoort, later begrepen we dat men gewoonlijk meerdere kleine verschillende soorten vis bestelt. Tsja, als het menu niet echt leesbaar is en je soms niet bij n buurman kunt afkijken of hulp krijgt van een Engelssprekende Koreaan, dan heb je soms van die verrassingen. Maar dat leidde wel tot opmerkingen van een man en vrouw aan de tafel naast ons die later aanschoven en waardoor we nog n leuk gesprek mee hadden. Zij had engels gestudeerd en kon zich goed verstaanbaar maken en uitleggen hoe we het de volgende keer moeten doen-;). Na nog n koffie en koek elders was het tijd voor de laatste bus terug, mijn broek ondertussen ook nat van een beker koude koffie die iemand naast ons liet vallen. Gelukkig dat die maar koud was! Iced-Coffee heeft hier trouwens een veel groter aandeel dan Hot Coffee hebben we gemerkt. Morgen naar Seoul, de laatste bestemming deze vakantie! Eens kijken of we makkelijk het hotel, c.q. deze stad uitkomen!