2 oktober Sokcho

2 oktober Sokcho.

Goede timing vandaag. Delen we een giga-hotel met één ouder russisch echtpaar, delen we een kleine bergpiek met tig Koreanen.

In ons guesthouse stond een verdieping hoger een luidspreker aan, leuke muziek maar keihard en voor wie speelde de muziek? Als t voor ons was, mocht t wel zachter. Ik riep, ik zocht, maar vond niemand die er iets aan kon doen. Een draadje losmaken aan de achterzijde van de box was voldoende, dat had ik snel gedaan. 'S Morgens was t nog steeds stil, ben benieuwd wanneer het opgemerkt zou worden -;).
Maar wij waren tegen die tijd al onderweg naar Sokcho, een grote stad aan de noordoost kust van zuid Korea en uitvalsbasis voor een van de mooiste natuurparken van dit land. De reisgids had t over een busrit van 100 minuten, dus niet ver. Eerst n taxi zien te pakken. We zijn amper 25 meter ver (goede timing 1) als een taxi op de hoek lonkt. Ook nu weer moeite om uit te leggen waar we naar toe moeten, maar na de uitleg van een restauranthouder weet hij het. Hij rijdt echter een geheel andere kant uit als we verwachten, de kustlijn langs en de snelweg op. Ik zie wel bordjes die naar een busterminal wijzen maar het lijkt wel of we steeds verder van de terminal wegrijden. Ik uit mijn twijfel maar hij zegt/gebaart dat het goed is. Om het te bevestigen stopt hij even vraagt n schoolmeisje ( die vast wel wat engels kent) of we naar de goed terminal gaan, ik heb de naam in het Koreaans, en ze zegt dat het goed is! Vijf minuten later zijn we er, toch...Ik denk dat het zeker korter had gekund, dwars door de stad. Maar goed, we boeken een ticket, bus vertrekt over 5 minuten! Goede timing 2-;)). Snel wat koeken kopen en de bus in, een luxe type met extra brede stoelen. Een uur later, dus geen 100 minuten, staan we in Sokcho, dat valt mee! We pakken een taxi, ons hotel lijkt zo groot, dat zal toch wel bekend zijn? Deze keer gaat het goed, in een kwartiertje zijn we er, een heel groot hotel, vijf sterren, sauna, coffeeshop, casino, bar, barber, restaurant, een rainbowclub (???) en een singing room ( voor de karaoke?). Het hotel lijkt echter uitgestorven, een ouder echtpaar staat aan de balie in de immense hal, verder geen toeristenziel te bekennen. De kamer is ruim, heel veel kasten (maar geen kleerhangers), mooie lamp (maar doet t niet), oude beeldbuis Tv met sneeuw/ ruis, jee, dat is lang geleden! Het kunststof van het badmeubilair is vergeeld, zo ook de slordige aangebrachte siliconenkit. Alles doet wat gedateerd aan, maar wel Koreaans met schuifdeuren en een halletje waar je je schoenen moet achterlaten, en een laag tafeltje zonder stoelen om aan te eten. Ter compensatie wel n balkon met uitzicht op de bergen!

Ohja, over de uitrusting van Koreaanse hotelkamers kan ik ook nog wel wat kwijt. Zeepjes en zo staan in pompjes klaar, kammen en tandenborstel staan gewoon klaar, echter ook grote tubes tandpasta staan er altijd. Ook sponzen zie je regelmatig. Op de kamers zelf staan ook slippers klaar; spuitbussen, tegen insecten en kwalijke geurtjes. Aan veiligheid is ook gedacht, alhoewel, als je de instructies niet kunt lezen en er geen pictogrammen zijn, wordt het lastig om de kamer te ontvluchten met een emergency-kit, zijnde vaak een touwladder. Die moet je ergens aan een haak binnen bij het raam bevestigen, de ladder naar buiten gooien, je dan door het kozijn wurmen (Aziatische maatvoering, dus wij zouden wel eens kunnen blijven steken!), en dan abseilen. Maar het vreemdste dat we deze reis tegen kwamen was een mandje met....houtskool, naast de tv! Dat kun je gebruiken voor eten op te bereiden, maar je mag eigenlijk nooit koken op kamers. Of om de kamer te verwarmen, lijkt niet logisch echter. Verder kun je houtskool gebruiken om diarree tegen te gaan, maar dat slik je meestal in de vorm van Norit tabletten of capsules en niet in ponden tegelijkertijd! Iemand van de lezers nog een idee?

We pikken de bus naar het begin van het park, betalen een relatief hoge entree, 6000 won pp, betalen nog 3000 won meer pp voor een kabelbaan naar boven en beneden. Onze reisgids uit 2013 repte over een tocht van 30 minuten. Zal wel n typo zijn, we deden er 3-4 minuten over. Het was zoals vanouds druk, maar we moesten er niet aan denken welke drukte er kan zijn in het weekend of hoogseizoen! Bovenaan kunnen we nog 10 minuten omhoog lopen, naar een kleine bergpiek. Daar heeft n slimme Koreaan een burootje staan, een vlag liggen en een paar fopmedailles. Laat door hem een foto maken met de vlag voor je en de natuur achter je, en je krijgt een medaille, na betaling uiteraard! Ik klim even omhoog, Marianne maakt van 30 meter lager wel n foto en een medaille hoef ik niet-;). Iets verder beneden bekijken we nog een tempel, gek genoeg is er alleen een monnik te bekennen, en een Koreaanse Amerikaan die na 50 jaar terug is in zijn vaderland. Marianne maakt even een praatje met hem. We weten niet wat hem bewoog om terug te komen, maar er zijn meer Koreanen die na x tijd terugkomen. Marianne sprak op de berg ook nog n groepje die er veertig jaar over gedaan had om terug te komen. Als we teruglopen, begint het te miezeren en voor de flinke bui zijn we weer binnen, om met de kabelbaan terug te gaan, goede timing nr 3. Beneden is het al weer droog, goede timing nr 4! De wandeling naar de watervallen slaan we over, het is toch later geworden dan we dachten. Wel is er nog tijd genoeg voor n bezoek aan de grote hoofdtempel. Als we teruglopen, is het aan het schemeren, en we gaan de 2 km bergafwaarts naar het hotel graag lopend.
Tegen 20.00 uur is het tijd voor eten. De koeken van vanmorgen waren reeds verteerd en de repen rond 13 uur waren ook al weer gepasseerd, dus we wilden wel n echte maaltijd vandaag. Van de 15 eettentjes nabij het hotel waren er 12 dicht, was het er niet echt gezellig, dus namen we n bus naar de stad. Bij n druk punt lieten we ons afzetten, we waren bij de visafslag rondom een haven. Rondom de haven waren tientallen eettentjes gevestigd, dus daar gefrituurde vis, inktvis en paprika gegeten. Nog n koffie en koek toe bij Paris Baguette, dan kunnen we weer met de bus mee. Die staat binnen minuut voor onze neus dus ook die timing was perfect!
Morgen de hele dag de tijd voor het nationale park, maar als het regent vallen we terug op het noodscenario, de citytour.