Taklamankan

8 juni

Ons hotel van 11,50 euro was goed bevallen! Bij het uitchecken moesten we opnieuw de papieren invullen maar a la, een beetje bureaucratie houdt de mensen van straat ;-)). De dame moest alleen haar instructieboekje voor “Aliens” er bij halen om te weten hoe ze de voornaam en achternaam van die “Aliens” moest invullen en hoe het visum er uit zag. Gao stond klaar voor de volgende rit, naar Turpan, ca 5 uur rijden. Het eerste half uur was het avontuurlijkst, gevaarlijkst van de hele rit. Hij wist namelijk de weg niet goed en eenmaal op de toeritweg voor de snelweg wist hij het niet meer. Gewoon stoppen, midden op de weg. En dan – de middenrailing op de snelweg ontbrak gelukkig – draaien op de snelweg! Terug de stad in, diverse afslagen pakken en weer op hetzelfde stuk uitkomen, tot drie maal toe. Dat draaien op de snelweg vonden we al normaal worden tot hij besloot om via de toerit-weg terug te rijden! Ditmaal keken zelfs een paar invoegende chinezen toch wel op, zelfs een beetje boos en zo. Maar alles ging goed. Gao vertoonde volgens Mariannne typisch mannengedrag, weigeren om de weg te vragen als je het niet weet. Antwoord: Als dat typisch is, hoef je je er ook niet druk over te maken ;-)). Uiteindelijk vroeg hij toch de weg en kwamen we toch goed uit. Ten faveure van Gao moet gezegd worden dat er meerdere chinese wagens hetzelfde deden, ik denk dat de bewegwijzering nog niet helemaal toppie was! Die is op de snelweg eigenlijk wel goed, op zijn europees maar alleen namen in chinees en oeigoers (soort arabisch denk ik) . Nog geen enkele keer in romaanse letterse gezien. Hooguit een paar wegnummers. Vanuit Korla meteen de bergen in en weer uit, een staartje van een bergketen. Dan een groen nat platteland door. Ondertussen maar waar koekjes gekocht voor ontbijt en deelden ze met Gao en die lustte ze wel, zou hij niet ontbeten hebben? Daarna gestaag weer bergen in, best hoog wel, onze oren zaten snel dicht. Het gebergte is hier helemaal kaal en je moet het hebben van de contouren, structuren en kleuren. @Eva, ze hebben hier paarse bergen ;-))). Bij het parkeren merkten we het reeds, het werd heter. Was het vanmorgen nog koel in Korla, nu brandde de zon fel en vroegen we ons af hoe het in Turfan zou zijn. Ook dat moest nog even wachten want Gao zocht weer naar het hotel en draaide een paar het centrum rond. Gek eigenlijk, John had verteld dat hij er al vaker was geweest en de weg goed kende ! Maar zonder te vragen wist hij toch weer - een beetje triomfantelijk/verbaasd-, naar het naambordje van het hotel te wijzen en leverder ons weer keurig voor de deur af. Bij het uitstappen wisten we hoe laat, pardon hoe heet het was. Heeeeel heet! De thermometer bij de receptie was niet erg duidelijk qua temperatuur, tussen 20 en 40 graden? Hier in ieder geval wel een receptioniste die wist hoe ze de papieren moest invullen. Gao bedankten we met een envelop met kaart van Eindhoven en weer de bekende sleutelhanger met klompjes en een dot yuans. Van hem kocht ik (100 yuan) nog een CD die we veel in de auto gedraaid hebben, folkoremuziek van die provincie Xinjiang. Hij blij ;-). Ik blij;-))!
Op de kamer deed Marianne snel een kleine was, haar hobbie op vakantie ;-))) en daarna een hapje eten in de dependance hier van Johns Cafe in Kashgar. Heerlijk overschaduwd terras met druiven ranken, hier in Turfan een gebruikelijke, beroemde stijl om de hitte te weren. De uitbaatster is een zus van John en zij zorgde snel voor verkoeling in de vorm van verse watermeloen, uitgeperst in meerdere drinkglazen. Als eten eens wat anders gekozen, een pizza in kasghar stijl, dus hun eigen platte brood en daar wat geroerbakte groenten op. Prima! Bij John’s zus geinformeerd naar het plaatselijke museum, dat is - zoals we vaker meemaken-, net de dag gesloten dat wij er zijn ;-((. Maar....scheelt ons een wandeling door de hitte! Dan morgen maar doen. Dan hebben we een uitgebreide prive- excursie naar o.a opgravingen in de buurt, het watersysteem etc en kunnen we waarschijnlijk wel wat regelen met de chauffeur. Nu, na een check op mijn rugzakthermometer die 36 graden aan geeft in de schaduw, dus gewoon maar eens niets doen, tenminste tot vanavond tot het wat koeler wordt. Het schijnt trouwens dat we op een goede dag aankwamen, de dagen hiervoor was het nog veel heter!
Hier stikt het trouwens van de toeristen, wel 10-15 ! Waarvan een nederlandse groep van ca 10 peronen, allen 50 - 60 +, die deden een Djoser tip vanuit Turkestan, Oezbekistan, stukje Kazachstan en Kyrgizie en dan West China. Hoezo veel reizen? En dat ook in drie , vier weken. Wij doen het liever dan toch land voor land of in geval van China, deel voor deel.

Ondertussen hadden we ook even beraad met de eigenaresse van John over onze excursie morgen. Op haar aanraden vroeg vertrekken, 7.30 uur. Op het heets van de dag de rust en schaduw opzoeken en dan einde dag de rest van het programma doen en aansluitend naar het treinstation, 58 km verderop. We konden meteen met haar het transport naar Dunhuang regelen, de volgendne stop.

Nadat de temperatuur was gezakt naar een comfortablere gevoelsniveau (32 Celsius nog!) maar weer eens op eten uit, op een stuk boulevard met terrasjes van witte plastic tafels en stoelen, heel gezellig ;-)). Dit keer eens wat zonder pepers. Gebakken rijst met kipreepjes, een bord met koude tomaten en suiker en iets van gebakken paddenstoelen met reepjes varkensvlees en ui. Inderdaad, geen peper te ontdekken, kunnen de slijmvliezen een dag je rust nemen. Biertje erbij (6 yuan, goedkoper dan een yoghurtfrisdrankje van 5 yuan).
Dan nog even wandelen en verkennen we even de prijzen van herenaftershave lotion van Lóreal, (10 euro, niet slecht), een brillenzaak (16 tot 23 euro met enkele modelen van 68 euro, ook goedkoop! En tot slot even naar paarse sportschoenen gekeken (23 ero) en met een bruine kniebroek van 15 euro naar buiten gekomen. Moet wel even wennen aan mijn nieuwe confectiemaat, het meisje moest de XXL van achter halen!;-0.
Tegen half twaalf terug en alle batterijen en geheugendragers gereedgemaakt voor de sightseeing. Dan nog een stukje lezen over de Great Game (met dank aan Paul Pattist), een zeer interessant historisch (18e tm 20 eeuw)boek over spionage, diplomatie en oorlogen, kolonisaties van Engeland en Rusland in Centraal Azie. Waarover later meer!

Grt F&M