Turpan

9 juni

Vandaag excursie-dag! De dagen tot nu waren voornamlijk gevuld met plaatsen/markten bezoeken, reizen door het land en het leven bekijken zo. Nu wordt tijd om echt sightseeing te doen! Het plan is om morgen om 7 uur te ontbijten en dan met een auto en chauffeur om 730 uur op stap te zijn, om de hitte van de middag zoveel mogelijk te mijden. Let wel, 7 uur is dus eigenlijk 5 uur plaatselijke tijd! Eerst richting oosten naar

1) De Enim minaret, een mooie oeigoerse minaret die ook nog fraaie gebouwen om zich heen had staan. Entree was ons afgeraden vanwege de hoge prijs en het feit dat je niet in de minaret kon. We waren zo vroeg dat de stalhoudster met prullaria nog niet wakker waren en nog buiten op hun bed lagen te slapen, een gewoonte hier vanwege de hitte. Temperatuur om 7 uur al 26 graden. Daarna met de VW Santana taxi door de groene vlakte met overal druiventerrassen
Als chauffeur een 24 jarige knul die heel goed engels sprak, de beste tot nu toe. Hij had dan ook een Small College Class gevolgd en wilde dit later uitbreiden. Dus nu konden we volop vragen stellen, en hij ook ;-)), want ze zijn nieuwsgierig net als wij!

2) Een 10 km verderop liggen de Bezeklik grotten. Tientallen grotten die vroeger bewoond werden door monikken en beschilderd met boeddhistische afbeeldingen. Hier hebebn europese ntdekkingsreizigers heftig huis gehouden, dwz heel veel afbeeldingen uitgesneden, verpakt en weggevoerd naar Europa. Gestolen zeggen de chinezen, gered zeggen de europeanen! Nadat de regio bekeerd was naar de islam, werden van veel afbeeldingen de ogen uitgesneden of compleet vernield tijdens de Culturele Revoltie. De islamieten geloofden toen dat afbeeldingen met ogen ’s nachts tot leven kwamen en allerlei kwaad veroorzaakten.
Later hebben boeren de kleurstof van de afbeeldingen geschraapt omdat ze dachten dat het een goede kunstmest was, tja, dan gaat je culturele schat gauw verloren! Van de tientallen grotten zijn er slechts een stuk of vijf te zien, bewonderen is een groot woord. Je ziet nog wel wat afbeeldingen, vooral de niet zoveel zeggende kleine boeddha figuurtjes op de plafonds. Fotograferen is niet toegestaan en er werd nauwlettend op toegezien. Toch wel goed kunnen zien hoe vroeger de afbeeldingen er uit werden gesneden, zoiets staat meestal niet in de boeken afgebeeld. Een oude man speelde op een klassiek gitaar of zo nog een melancolisch deuntje en hoopte zo nog een yuan te verdienen. Tevergeefse hoop in ons geval.

3) De Flaming Mountains
Dit gebergte heeft weer een ruige en voornamelijke rode structuur, met name in de avonduren bij de ondergaande zon, vlammen de kleuren goed op. Een mooi gezicht dat we voor een andere keer bewaren omdat wij er nu tussen 11- en 15 uur passeren en vanavond ergens anders moeten zijn. Misschien dat een beetje fotoshoppen ook wel helpt!

4) Astana Tombes
Hier liggen de belangrijke figuren van het Gaochang rijk begraven en zijn er ook hier mummies gevonden, We hebben er twee gezien, grote lichamen wel, de een 160 cm en de ander 170 cm. Het zijn Oeigoeren, zeggen de oeigoeren. Het zijn chinezen, zeggen de chinezen. Wat je ziet als je aankomt is een kale vlakte van ca 4-5 voetbalvelden groot met wat bulten. Daaronder liggen de grafkelders, je kunt er in staan en ze zijn 5 x 10 meter ongeveer, heel ruw geschat. Een kaal spaarlampje schijnt in het donker haar licht, afbeeldingen zijn er dan ook niet zo goed te zien. Hier geen boeddhistische figuren maar bloemen in de ene kelder, en mongoolse personen in de andere.
Vandaaruit naar

5) Ghaochang city
Een van de best bewaarde ruines uit de oudheid van heel China. Een groot complex van 1 x 1 km denk ik. Bij de poort staan ezelskaren gereed om je rond te rijden. We doen nogal terughoudend, maar ik wil wel, het is inmiddels 36 graden geworden! En het is totaal 3 km . lopen zie onze chauffeur. De ezelskarmenner wil ons laten geloven dat het er 6 zijn, kan me niet schelen hoor, ik wil op de kar ;-)), krijg je nog een afkoelend windje mee als het even mee zit. Natuurlijk even afdingen, van 40 naar 20 yuan en dan hop paardje in galop! In rustig tempo gaat ons ezeltje over zijn uitgesleten spoor dat tientallen andere ezels gelopen hebben. Na 10 - 15 minuten mogen we afstappen en zelf even wat rondlopen. Ik word supertoerist en steek een paraplu op tegen de zon, ziet er niet uit maar er is toch niemand die me kent ;-)).
Er wordt her en der best wel restauratiewerk verricht maar veel herkenbaar is er voor ons leken nog niet. Ook word er een wandelpromenade aangelegd. Na 20-30 minuten hebben we het gezien en mogen we weer terug. We lessen onze dorst met een koel drankje, ook hier weer onderhandelen, t zijn zeker slechte tijden? In de stad betaal je overal 3 yuan, hier vragen ze rustig 4 of 5. Maar met wat aandrang zakken ze toch snel naar drie.

6) Tuyungou Village
Een oud en authentiek dorpje dat tegen de Flaming Mountains geplakt ligt en leeft van de druiven. Geoogste druiven worden hier in de wind gedroogd in speciale gebouwtjes die honderden ventilatiegaten hebben. Druiventrossen worden om en om aan een grote paal gehangen en zo drogen ze in 10 tot 15 dagen tot rozijnen. Speciaal kenmerk van de druiven is dat ze pitloos zijn, makkelijk bij het kauwen! Voordat we het dorp in lopen nemen we een lunch, lachman weer, omdat het hier oeigoeren zijn. Moeder de vrouw maakt het vlees vers klaar, een zoon doet de groenten en een dochter maakt de noodles klaar. Pa regelt brood en fruit op tafel, dus zwarte en witte rozijnen, piepkleine abrikoosjes die zo uit de koelkast lijken te komen en meloen, heel veel meloen! Nog meer meloen!!! Ja, ook meloen is hier een product van jewelste, hele velden liggen vol en worden nu geoogst. De rode watermeloen is erg sappig, de gele zoete meloen is wat minder sappig , maar niet minder lekker. Het smaakt ons weer goed en met een grote ventilator en in de schaduw is het allemaal best vol te houden.
Totdat we het dorpje in lopen... Lopen is een groot woord, zeg maar slakkegang, het is nu 13.30 uur en mijn thermometer geeft 40 graden aan (schaduw he!!). Gelukkig is het dorp niet erg groot en na een klimmetje van 20 meter staan we boven op het dorp te kijken. Weinig activiteit natuurlijk, een oeigoer slaapt of gaapt namelijk, en de toerist mikt en klikt.
Half drie is het en we rijden met de natuurlijke airconditioning vol open, de weg 30 km terug naar Turpan. Daar wacht ons een lekker koele hotelkamer en een .....meloen ;-).
Het museum slaan we over, dat wordt echt haasten, dus dadelijk nog even in Johns cafe deze weblog uploaden en dan de tweede helft van de tour doen, het karez watersysteem bekijken, Jaiohe ruines bezoeken en dan naar de nachttrein van 23 uur. Eens kijken hoe het nachtleven in zo´n trein is. Slapen we, of worden we wakker gehouden door luidruchtige, hoestende, kuchende, rochelende chinezen?

Grt F en M