Labrang 4
Door: Frans
Blijf op de hoogte en volg Frans
17 Juni 2011 | China, Labrang
17 juni
Een hele dag niets doen! Eens kijken of ik daar weer een pagina vol van kan bloggen;-)
Voor de ongeduldigen en langzame lezers: Ja, dat kan!
Een koude douche is niet iets wat je graag krijgt maar vanmorgen was het zover. Geen warm water. In dit soort contreien moet je daar niet vreemd van opkijken, maar om dan TOCH maar bewust onder de koude douch te gaan blijven staan, nou, dan moet je daar toch geen - van Eijk- voor heten! Marianne deed het dus wel, maarja die heet dan ook - van Hengel-. Overigens niet zonder dat zij eerst uitvoerig geprobeerd had in handen en voeten duidelijk te maken dat er probleempje met het water was. De manager die nog iets engels spreekt, was echter de hele ochtend al weg en de achterblijvers wisten zich geen raad met de situatie, zelfs niet met een chinese tolk die toevallig even mee wilde praten. Later op de dag werd het me wel duidelijk denk ik, ook de stroom was in grote delen uitgevallen, dat maakte ik op uit de donkere winkels en de generatoren die stonden te knetteren. Goed, ik heb me dus met wat koud water gewassen, alleen de belangrijkste (onder)delen natuurlijk ;-).
Een belangrijke opdracht vandaag, bustickets kopen voor morgen om 8 uur. We wilden het de manager nog vragen om dat voor ons op te schijven in het chinees, maar ik dacht dat ik me met mijn chinese taallessen van thuis wel zou moeten kunnen redden. Inderdaad, de man achter het loket begreep me prima, maar ik stond aan het verkeerde loket. Niet erg, er waren er maar twee dus heb ik nogmaals mijn zin kunnen praktiseren. En warempel, ik verstond ook nog bijna wat de dame terug zei; 160 yuan voor twee personen. Goed, met de tickets op zak de straten afgegaan en gekeken voor nog wat souvenirs. Eerst het winkeltje opgezocht waar Marianne gister haar halsketting vond, na enig zoeken lukte dat en met 25% korting met een leuke ketting de deur uit. Marianne had nog ergens gelezen dat er een tentoonstelling zou zijn van geschilderde/geborduurde boedhistische voorstellingen (thanka genaamd), dus daar naar op zoek. Bordjes met vermelding daarvan zijn er niet dus wat op goed geluk rondgelopen in de buurt waar het volgens de Lonely Planet zou moeten liggen. We kwamen uit bij een groot hostel die een leuk theehuis had. Daar maar eerst even wat gedronken en bij navraag bleek dat er achter het gebouw iets was met thanka’s. Daar naar toe maar we moesten even wachten tot we de trap er naar toe op konden want een groepje van 20 jongens met spijkerbroeken, donkere zonnebrillen en vette, lange en rode modieuze kuiven kwam net naar beneden stuiven, met het onvermijdelijke – hello- natuurlijk! Wij de trap op en kwamen in een ruim licht atelier met en hoop gespannen doeken met daarop half-affe boeddhisische taferelen. Nou, eigenlijk maar een tafereel, ze waren allemaal hetzelfde, op een na geloof ik. Wat bleek, de jongelui die we net zagen weggaan waren geen bezoekers zoals ik dacht, maar zijn degenen die hier een opleiding volgen voor het schilderen van boedhistische afbeelden. We telden inderdaad ongeveer 20 zitplaatsen, alles was fris, nieuw en ordelijk, heel wat anders dan wel wel eens elders zien. Dus, geen tentoonstelling gezien, wel een atelier, ook leuk!
Bij ons reguliere restaurant even gegeten en gedrinken en dan nog eens wat sfeer opsnuiven in het kloostercomplex. Daar wat rondgeslenterd en een tijdje gezeten op een grasveld. Op 10 meter van ons zat een drietal dames en een klein kind, een van de dames wuifde op een gegeven moment naar ons, met brood in haar hand. Bedoelde ze dat we wat moesten mee-eten? Herhaaldelijk vriendelijk - nee bedankt!- terugzwaaien hielp niet. Even later zwaaide ze met een limonadeflesje. Iets drinken, wilde ze schijnbaar zeggen? Ze bleef aanhouden en op een gegeven moment zijn we toch maar er even naar toe gelopen. Ze had in ieder geval vers brood maar ja, echt honger hadden we niet want we hadden net gegeten. Het limonadeflesje was bij aannemen goed heet, er bleek warme thee met melk in te zitten. Van het brood en thee voorzichting gegeten en gedronken en maar snel de aandacht op de postkaarten en delfsblauwe klompjes gevestigd. Het brood werd achter me wel opgepikt door de mussen;-)
Na een poosje afscheid genomen en in de enige winkelstraat wat spulletjes van het souvenirlijstje gekocht. Terug in het hotel bleek heet water en electriciteit weer aanwezig en zijn we voorzichtig begonnen met pakken. Nog even telefonisch met onze reisagenten overlegd in verband met een vroegere vertrektijd morgenmiddag maar dan moet geen prbleem zijn.
Vanavond een afscheidsmaal met een biertje of zo. Morgen dan om 8.30 uur met de bus, een taxi, een airportbus, een vliegreisje van twee uur, zeven uur wachten en dan in 10-11 uur vliegen naar huis. Dan zijn we zondagochtend om ca 6-7 uur in Brussel, hopelijk wacht dan onze taxi-man op ons -:).
Dan zit het er toch echt op! We hebben het goed naar ons zin gehad, veel gezien, goed weer gehad, goed en lekker gegeten, leuke ontmoetingen gehad, redelijke soms wat saaie hoteles en –iets-te harde bedden ;-)) en vooral alles in goede gezondheid af kunnen leggen. Wel hebben we de laatste twee dagen wat meer toiletpapier gebruikt dan normaal, maar misschien zijn we dan wel meteen van een paar overtollige kilootjes af;-))
Tot slot, harstikke bedankt allemaal voor het lezen en de reacties allemaal. Ik vond het leuk om te doen op deze manier! Als ik het niet op een weblog gedaan had, had ik toch elke dag wel een dagboek bijgehouden, dat hoort bij het reizen vind ik en doe dat ook al vanaf het begin af aan.
Als ik ooit een veel vrije tijd zou hebben, kan ik dus nog wel wat weblogjes vullen van oude reizen. Maar eigenlijk ga ik / gaan we liever van veel vrije tijd gewoon ....reizen;-)
Hartelijke groeten!!
Marianne en Frans
Een hele dag niets doen! Eens kijken of ik daar weer een pagina vol van kan bloggen;-)
Voor de ongeduldigen en langzame lezers: Ja, dat kan!
Een koude douche is niet iets wat je graag krijgt maar vanmorgen was het zover. Geen warm water. In dit soort contreien moet je daar niet vreemd van opkijken, maar om dan TOCH maar bewust onder de koude douch te gaan blijven staan, nou, dan moet je daar toch geen - van Eijk- voor heten! Marianne deed het dus wel, maarja die heet dan ook - van Hengel-. Overigens niet zonder dat zij eerst uitvoerig geprobeerd had in handen en voeten duidelijk te maken dat er probleempje met het water was. De manager die nog iets engels spreekt, was echter de hele ochtend al weg en de achterblijvers wisten zich geen raad met de situatie, zelfs niet met een chinese tolk die toevallig even mee wilde praten. Later op de dag werd het me wel duidelijk denk ik, ook de stroom was in grote delen uitgevallen, dat maakte ik op uit de donkere winkels en de generatoren die stonden te knetteren. Goed, ik heb me dus met wat koud water gewassen, alleen de belangrijkste (onder)delen natuurlijk ;-).
Een belangrijke opdracht vandaag, bustickets kopen voor morgen om 8 uur. We wilden het de manager nog vragen om dat voor ons op te schijven in het chinees, maar ik dacht dat ik me met mijn chinese taallessen van thuis wel zou moeten kunnen redden. Inderdaad, de man achter het loket begreep me prima, maar ik stond aan het verkeerde loket. Niet erg, er waren er maar twee dus heb ik nogmaals mijn zin kunnen praktiseren. En warempel, ik verstond ook nog bijna wat de dame terug zei; 160 yuan voor twee personen. Goed, met de tickets op zak de straten afgegaan en gekeken voor nog wat souvenirs. Eerst het winkeltje opgezocht waar Marianne gister haar halsketting vond, na enig zoeken lukte dat en met 25% korting met een leuke ketting de deur uit. Marianne had nog ergens gelezen dat er een tentoonstelling zou zijn van geschilderde/geborduurde boedhistische voorstellingen (thanka genaamd), dus daar naar op zoek. Bordjes met vermelding daarvan zijn er niet dus wat op goed geluk rondgelopen in de buurt waar het volgens de Lonely Planet zou moeten liggen. We kwamen uit bij een groot hostel die een leuk theehuis had. Daar maar eerst even wat gedronken en bij navraag bleek dat er achter het gebouw iets was met thanka’s. Daar naar toe maar we moesten even wachten tot we de trap er naar toe op konden want een groepje van 20 jongens met spijkerbroeken, donkere zonnebrillen en vette, lange en rode modieuze kuiven kwam net naar beneden stuiven, met het onvermijdelijke – hello- natuurlijk! Wij de trap op en kwamen in een ruim licht atelier met en hoop gespannen doeken met daarop half-affe boeddhisische taferelen. Nou, eigenlijk maar een tafereel, ze waren allemaal hetzelfde, op een na geloof ik. Wat bleek, de jongelui die we net zagen weggaan waren geen bezoekers zoals ik dacht, maar zijn degenen die hier een opleiding volgen voor het schilderen van boedhistische afbeelden. We telden inderdaad ongeveer 20 zitplaatsen, alles was fris, nieuw en ordelijk, heel wat anders dan wel wel eens elders zien. Dus, geen tentoonstelling gezien, wel een atelier, ook leuk!
Bij ons reguliere restaurant even gegeten en gedrinken en dan nog eens wat sfeer opsnuiven in het kloostercomplex. Daar wat rondgeslenterd en een tijdje gezeten op een grasveld. Op 10 meter van ons zat een drietal dames en een klein kind, een van de dames wuifde op een gegeven moment naar ons, met brood in haar hand. Bedoelde ze dat we wat moesten mee-eten? Herhaaldelijk vriendelijk - nee bedankt!- terugzwaaien hielp niet. Even later zwaaide ze met een limonadeflesje. Iets drinken, wilde ze schijnbaar zeggen? Ze bleef aanhouden en op een gegeven moment zijn we toch maar er even naar toe gelopen. Ze had in ieder geval vers brood maar ja, echt honger hadden we niet want we hadden net gegeten. Het limonadeflesje was bij aannemen goed heet, er bleek warme thee met melk in te zitten. Van het brood en thee voorzichting gegeten en gedronken en maar snel de aandacht op de postkaarten en delfsblauwe klompjes gevestigd. Het brood werd achter me wel opgepikt door de mussen;-)
Na een poosje afscheid genomen en in de enige winkelstraat wat spulletjes van het souvenirlijstje gekocht. Terug in het hotel bleek heet water en electriciteit weer aanwezig en zijn we voorzichtig begonnen met pakken. Nog even telefonisch met onze reisagenten overlegd in verband met een vroegere vertrektijd morgenmiddag maar dan moet geen prbleem zijn.
Vanavond een afscheidsmaal met een biertje of zo. Morgen dan om 8.30 uur met de bus, een taxi, een airportbus, een vliegreisje van twee uur, zeven uur wachten en dan in 10-11 uur vliegen naar huis. Dan zijn we zondagochtend om ca 6-7 uur in Brussel, hopelijk wacht dan onze taxi-man op ons -:).
Dan zit het er toch echt op! We hebben het goed naar ons zin gehad, veel gezien, goed weer gehad, goed en lekker gegeten, leuke ontmoetingen gehad, redelijke soms wat saaie hoteles en –iets-te harde bedden ;-)) en vooral alles in goede gezondheid af kunnen leggen. Wel hebben we de laatste twee dagen wat meer toiletpapier gebruikt dan normaal, maar misschien zijn we dan wel meteen van een paar overtollige kilootjes af;-))
Tot slot, harstikke bedankt allemaal voor het lezen en de reacties allemaal. Ik vond het leuk om te doen op deze manier! Als ik het niet op een weblog gedaan had, had ik toch elke dag wel een dagboek bijgehouden, dat hoort bij het reizen vind ik en doe dat ook al vanaf het begin af aan.
Als ik ooit een veel vrije tijd zou hebben, kan ik dus nog wel wat weblogjes vullen van oude reizen. Maar eigenlijk ga ik / gaan we liever van veel vrije tijd gewoon ....reizen;-)
Hartelijke groeten!!
Marianne en Frans
-
17 Juni 2011 - 10:45
Sandra:
Ooowww...en dan zit het er al weer op. Heb met veel genot meege-leefd en -gelezen. Ben benieuwd naar de foto's, maar volgens mij is de bbq al gepland, dus dat komt goed. Goede terugreis en tot gauw! -
17 Juni 2011 - 10:51
Marianne:
Jammer voor jullie dat de reis er bijna opzit.
Maar het was één genieten:
jullie hebben die prachtige reis gemaakt en zo ontzettend veel gezien
en wij hebben de reisverslagen verslonden! Prachtig!
Goede terug reis en tot gauw.
Mw. Janssen -
17 Juni 2011 - 11:24
Günther:
Het is voor ons ook idd leuk om om deze manier mee te kunnen geniet van hetgeen jullie daar zoal meemaken. Je snuift er toch stiekum wat wetenswaardigheden mee op een geeft een leuke impressie van jullie beleving. Ik wens jullie een goeie reis terug en dan toch tot binnenkort een keertje ... De details horen we dan wel eens onder de lunch.... -
17 Juni 2011 - 11:44
Marianne:
Hoi broertje en schoonzusje. Heb alles achter elkaar gelezen. We zijn namelijk ook even weg geweest. Leuk om allemaal te lezen wat jullie hebben meegemaakt. En jammer voor jullie dat het erop zit. Zo te lezen hebben/hadden jullie nog veel energie en zin om verder te gaan.
Goede reis terug naar Nederland en tot gauw.
Marianne
-
17 Juni 2011 - 12:25
Paul:
Bedankt voor jullie reisverslagen, gaaf.
veilige reis terug -
17 Juni 2011 - 13:02
Gerda En Johan:
Wat zijn die weken voorbij gevlogen!!! Ik had me nog wel voorgenomen om er eens een uitgebreide mail tegenaan te gooien maar jullie zijn al bijna weer terug .... Enfin, dat wordt dus een telefoontje binnenkort. Toch niet maandag meteen aan 't werk hoop ik?
Goeie reis terug naar Eindhoven en tot gauw!
Liefs en groeten van Johan en mij
P.S. Onze reis naar 'dat eiland' is geboekt!! -
17 Juni 2011 - 23:57
Ria En Robin:
Lekker zo'n dagje niets aan het einde. We wensen jullie een goede terugreis (als je niet al lang in het vliegtuig zit) en zien jullie hopelijk snel.
Groetjes uit Eindhoven -
18 Juni 2011 - 07:19
Anka:
Hallo Frans en Marianne,
ik vond je verslagen erg leuk om te lezen. Je beschrijft het zo levendig dat ik het voor me kon zien. k heb er van genoten. Bedankt voor je verhalen en een goede reis terug.
groetjes anka -
18 Juni 2011 - 11:38
Irmadevisser:
Bedankt voor alle reisverslagen.Ik heb ervan genoten, jammer dat het voorbij is.Goede en veilige reis terug.
liefs IrmA
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
