Georgie, dag 16 Batumi

Bommen en granaten, jagers! Hebben ze ons op de korrel?

Het programma heeeft Shuamta als bestemming staan, ook een roofvogeltelpost, ca een half uur rijden van Batumi. Het is echter weer zwaar bewolkt, maar gelukkig wel droog. We hebben niet veel vertrouwen dat we meer vogels gaan zien daar, het alternatief is de Choroki delta, ca 5 km ten zuiden van Batumi. Hier zijn aan de oevers, in modderpoelen, graslanden etc veel vogels te zien volgens de reisgids, maar dan heb je het over meeuwen, steltlopers, kleine zangvogels, reigers, en wat kleinere roofvogels. Een rijke delta die onder druk staat, want Batumi wil de boulevard helemaal uitbreiden naar dit gebied toe en er ook nog hotels en appartementen bouwen. Dat zal niet goed zijn voor de vogelbestanden vreest de dierenbescherming. Nog erger is dat er in de delta illegaal gejaagd wordt, met honden en al. Op internet is te lezen dat er op een dag wel 50 jagers zijn gesignaleerd! Is er nog hoop?
Moerman brengt ons bij de oude brug, maar rijdt deze niet over. Op sommige plekken staat veel water, als we dichterbij zijn, zien we grote gaten in het 50 cm dikke beton, kijken we zo recht naar beneden! Logisch dat Moerman hier niet verder wil. Toch rijden hier autos overheen, vissers en de eerder genoemde jagers waarschijnlijk. We slalommen om de poelen en gaten heen en lopen soms op het randje, zonder hekwerk natuurlijk. Goede coördinatie en balans oefenen we wekelijks, dus dat gaat goed -;)
We willen eigenlijk langs de oevers naar een grote zandplaat, daar staan, zitten, vliegen duizenden meeuwen. We moeten een klein paadje naar beneden, tis effe zoeken, en komen dan op de dijkbekleding uit die uit grote rotsblokken met onkruid en het eeuwige afval bestaat, maar wel goed te belopen is. In de verte horen we al doffe geweerschoten. Even later zien we ze, twee jagers en honden. Of ze iets raken, is niet te zien, soms horen we commandos voor de honden , maar honden met prooi zien we niet. Maar goed dat we aan de andere kant van de rivier lopen, onze richting uitschieten heeft ook niet veel zin, want dan kan de hond de prooi niet ophalen! En we hebben kleren met tamelijke felle kleuren aan, maar of dat bescheming biedt? Misschien zíen de jagers ons wel aan voor een zeldzame trofee? Double Dutch Duckies geschoten vandaag!! Naast de doffe geweerschoten horen we ook steeds beter het gekwetter en gekrijs van de duizenden zeemeeuwen. Tussen de witte zie je ook bruine exemplaren. Ik denk dat dat de kleine burgemeester is, kan het ook niet helpen dat die zo heet -;). We zoeken steeds weer een weg tussen onkruid, lage bebossing met bramenbosjes en vlinderstruiken en waterpoelen. We houden weliswaar met enige moeite de schoenen droog maar Marianne blijft steeds meer met haar broek aan doorns hangen en haar broekspijpen gaan zo stilletjes naar de knoppen. Op een gegeven moment is dat ook genoeg geweest en keren we terug. Mijn broek doet het goed, die pijpen gaan niet zo ver naar beneden -;), en ik heb denk ik een gave om doorns te ontwijken -:)). Net voordat we weer bij Moerman zijn, stopt nog een georgische auto, het raampje gaat omlaag en de man vraagt of hij iets voor ons kan doen, in het engels nog wel!
Jawel, dank u zeggen we, kunt u ons de weg naar het strand vertellen? Ja, dat kan, zegt hij, ca 200 meter terug is een weg naar rechts, je ziet iets van een halve cirkel over of langs de weg en iets van een militair wachtershokje, even vragen of je er door mag en zeggen dat je vogels wil gaan kijken, dan mag dat vast wel. Moerman vindt het allemaal goed, maar als we voor de bewuste weg staan, is het No, no en nog eens no! Bommen en granaten! Een klein maar duidelijk bordje langs de weg zegt: Pas op mijnen gebied (niet: míjn gebied, maar mijnen) en de pictogrammen zijn bij nader inzien ook duidelijk. Moerman wil daar dus beslist niet heen en bij ons heerst ook enige twijfel. Het lijkt erg op de beschrijving, maarja dat bordje is niet erg uitnodigend. We rijden een stukje door om te kijken of er een alternatief is maar we zitten zo langzamerhand op de georgische turkse grens en we draaien onverrichter zake om. Einde Choroki delta bezoek.
Afhankelijk van het weer vanmiddag kunnen we toch nog naar Shuamta. We spreken af om 16 uur en gaan gezellig de stad in, flaneren langs het strand, drankje, lezen, over de brede boulevard, lijkt wel vakantie-;).
Om 16 uur terug en wat denk je, het regent bakken uit de hemel ! En het regenfront trekt, inderdaad, richting Shuamta. Marianne denkt dat het front er langs trekt, maar ik heb geen zin om daar op te gokken. Ik gok liever op een extra siësta, weet zeker dat dat lukt!-;). De siësta is zo succesvol( was t nodig misschien?) dat we ons nog bijna moeten haasten voor een klein hapje. We lopen nog n stukkie naar het Piazza plein, waar nu wel live music is en waar we warempel nog iets van Barcelona-PSV kunnen zien (staan nu met 3-0 achter helaas). Dekentje om de schouders, het is een beetje fris, en we doen eens duur, koffie en een taartje als toetje!

Of Batumi aan mijn verwacbtingen voldaan heeft als mondaine stad en als vogelkijkgebied? Batumi is zeker een leuke stad, afwisselende architectuur, voldoende authentieke, leuke straatjes, met heel veel fietspaden maar geen fietsers -;) en een gezellig Piazza. Het strandleven is ingetogen, maar dat kan liggen aan de keien die er liggen, geen zandstandje te bekennen helaas. En vogelkijkgebieden? Voor de vogeltelposten moet je over eindeloos geduld hebben op een paar vierkante meter, dat is (nog) niet aan ons besteed. En hebben we misschien wat pech gehad met het weer (buiten de bommen om). Ach, op Youtube heb ik al genoeg vogelsfilmpjes over Batumi gevonden! Daar moeten we het mee doen als het straks vogellijkgebied wordt helaas -:(( Dan toch maar het Batumi Raptor Centrum sponsoren? Is nog een NBI stichting ook, aftrekbaar van belastingen.
Morgen verder, naar Borjomi, mineraalwater en wandel gebied. Zul je zien dat daar wel veel vogels zitten?