Sintra Nationaal Paleis Moors kasteel en Pena pale

Zondag 7 April Sinta- Nationaal Paleis, Moors Kasteel, Pena Paleis en Chalet Edla. Een pittige wandeldag met 20-23 duizend stappen. De Thai veroveren Portugal, of in ieder geval Sintra.

Mist hangt rond de toppen van het Moors kasteel dat we vanuit ons hotelraam in de verte op de heuvel zien liggen. Maar er is even later ook zon. Ik durf het al aan om de lange korte broek aan te doen, maar neem toch wel een vest mee. We hebben gisteren, ietwat te snel, een ticket voor Paleis Pena gekocht (online) maar ons niet gerealiseerd dat we ook een combiticket konden kopen dat toch wat goedkoper uitvalt. Het zij zo; we hebben een tijdslot van 14.30 uur, dus we kunnen van te voren eerst naar het Nationaal Paleis gaan, dat vlakbij is. Daar vragen we twee senioren tickets (65 ) en zonder controle krijgen we die. Zien we er al zo oud uit dan? Omdat net de koffie, het water en de vruchtensap van het ontbijt begint door te vallen, vraag ik of er een toilet is. De strenge dame met de portofoon kijkt me aan alsof ik iets onbehoorlijks vraag, maar ze strijkt over haar hart als ik zeg dat het dringend is. Via een kruipdoor-sluipdoor-gangetje mag ik een pleintje oversteken, waar een andere strenge dame (maar met lieve glimlach) naar een hoek wijst. Daar in en dan zelf uitzoeken ;-). Nouja, ik weet ondertussen wel waar ik ut moet zoeken, dus dat lukt nog wel;-). Opgelucht voeg ik weer in in de route en dwalen we door de zalen. Fraaie houten gebogen plafonds met schilderingen, Een heet de Zwanenzaal, de ander de Eksterzaal. Waarom eksters? niemand die het weet;-(. De muren hebben vaak geglazuurde tegels, meestal blauw maar ook soms overwegend groen. Mooi bewerkte houten kasten en tafels, luchters en hemelbedden. Alhoewel die bedden denk ik niet hemels lagen toen. De fraaiste zaal is de heraldiek zaal. Een 8 hoekig houten plafond, de panelen zijn beschilderd met kleurige wapenschilden. De muren zijn betegeld met helderblauwe voorstellingen van jacht, landbouw en adellijk leven (lees luieren, feesten ,dansen en zingen in de tuinen). We zien de studeerkamers, de boudoirs, ontvangstkamers, bonjourkamers, vazen, theeservies etc. We zetten koers naar de heuvel verderop. Het wordt flink klimmen maar de weg en het pad zijn niet lastig te begaan. Gewoon door stoempen en af en toe ademhalen.Ook veel trappen, maar het meest gaat wel in de schaduw van de hoge bossen om ons heen. Geen oorspronkelijke begroeiing lezen we, alles is weggehaald en vervangen doorbomen, struiken en planten uit alle hoeken van de wereld (vier zeggen ze). Het ziet er weelderig uit, met veel varens, palmen, maagdenpalm, gele klavertjes en primula's. Op de muren van het Moors kasteel is het al wat drukker en het is soms wachten op het perfecte plaatje. De uitzichten zijn fraai over het laaggelegen land met in westelijke richting op de achtergrond de oceaan. Aan andere zijde het drukke Lissabon met 4 miljoen inwoners. We duiken de bossen weer in om aan de overkant paleis Pena te bezoeken, de topattractie van Sintra. Een zomerpaleis met okergele muren en okerrode torens, veel tegelwerk, een gouden koepel en heeeeel veeel mensen! Het is er kneiterdruk, niet verwonderlijk op een zondag zou je zeggen. Maar goed dat we een tijdslot hebben en aan de vroege kant zijn (zo'n 45 minuten) want er staat een lange rij te wachten, Makkelijk 100 meter lang. We informeren even bij een parkwachter (dit keer een vriendelijke) en die zegt dat we met ons tijdslot prima op tijd zijn en dat het nog hooguit 10 minuten duurt. "Never trust the guide" weten we ondertussen, maar dit keer zat hij er niet ver langs en een kwartier na ons tijdslot kunnen we binnen. Met honderd tegelijk dus wel in kolonne. Tijd voor foto's en video moet hurryup gebeuren, we kijken thuis wel wat we gezien hebben ;-). We slingeren al met al een uurtje door dat paleis heen, toch wel heel fraai. Maar goed dat we niet omgekeerd zijn! We laten de drukte achter ons en dalen weer in de bossen annex tuin af, op zoek naar een houten Chaletje van een Edla, een liefje van de koning. Vraag me niet naar namen van koningen aub, daar is wiki goed voor ;-). Later is hij toch getrouwd met de dame en heeft ze zich keurig? op de achtergrond gehouden in haar chaletje verderop in de bossen. We voelen ondertussen onze benen en voeten wel en willen wel weer terug. Het is dan toch nog een uurtje bergafwaarts. Snel een drankje aan de rand van Sintra om de dampen van de tuk-tuks weg te spoelen. Die tuktuks rijden hier massaal rond om toeristen van beneden naar boven op de berg te brengen. Zijn denk ik geimporteerd door een Thaise kok die hier een Thais restaurant heeft neergezet. Ook veel nep-antieke auto's, van die vierkante open modellen in fris groen en zwart. En dan elektrisch. We komen weer terug bij het Nationaal Paleis, hier is de drukte weer fors en snellen we naar ons hotel om de schoenen uit te doen, de voeten zijn wel beurs nu. Na een uurtje rusten, hijsen we ons weer in de kleren om nog een maaltijd te scoren. Het eetcafe dat gisteren dicht was, is nu wel open en goed bezet door lokale stadsbewoners. Kip en stoofvlees met friet en salade, en genoeg voor 4 vier personen. Een wijntje erbij en we hebben weer genoeg eiwitten voor spierherstel binnen. Ik heb een halve karaf wijn over en schenk die aan de buurman langs me. Morgen mogen we weer;-)).