Naar Cascais

Vrijdag 11 April Naar Cascais

Ontbijtservice is ingewerkt. Is Vera wel een dochter van haar vader? Laatste wandeldag, we doen het rustig aan. Cascais is heel mondain vergeleken met onze dorpjes én Sintra. Rauwe vis en een zwarte haar, brrr!

Onze dienster heeft vanmorgen het ontbijt er in een keer goed neergezet, een broodmand extra en een pot thee. Als iedereen klaar is, gaan de koffers in de bus. De vader van Vera rijdt, hij is het tegenovergestelde van Vera, een zwijgzaam type dus. Zou Vera wel de goede chauffeur gestuurd hebben? Na 20 minuten draait de chauffeur een zijstraatje in, uitstappen aub! Hier mogen we de trail oppakken. Maar weer eens stijgen, maar daarna veel dalen. De route is opgedeeld in twee trajecten. Mochten we het tweede traject niet willen doen dan kan de bus soelaas bieden. Het eerste traject is weer een feestje qua natuur! Hele hellingen vol met lage tot middelhoge struiken, bomvol met witte bloemen, geel hart en 5 rood tot zwarte vlekjes, de cistusroos zegt mijn app. Echte een zee van bloemen! Natuurlijk ook wat ander spul ertussen zoals kuiflavendel, pepermunt, rozemarijn en zo. Ook de reuzenvenkel, wat een enorme bloemen komen daar aan zeg, de insekten zijn er dol op!

De kliffen doen het hier ook goed, op de kleine strandjes zien we altijd wel wat volk.Ook veel surfers trouwens. Van bovenaf lijken de golven niet groot, maar als je de surfers er ziet glijden of vallen/zwemmen dan moeten de golven vaak toch een meter of 3-4 hoog zijn! We doen een kleine pauze bij wat oude vervallen gebouwen en koelen even af, het is weer volop zon vandaag. Hier zien we ook meer wandelaars, komt misschien ook omdat we nu weer bij dichter bevolkt gebied komen. Eigenlijk zitten we hier maar een half uur rijden van Lissabon af! Na het eerste traject belanden we in Guincho bij het strand. Hier is het ineens druk, veel auto's op de parkeerplaatsen, een drukke strandtent met veel volk en.....Stijn en Willemien zitten daar lekker van een drankje te genieten! Wij willen ook wel en sluiten gezellig aan, lijven in de schaduw want het is nu rond 13 uur en op zijn heetst. Stijn heeft uitgevogeld hoe de QR code en het menu daar werkt en bestelt onze drankjes. Afrekenen mogen we zelf;-) Dan komen ook Marieke en Izella binnen, maar zij hebben een andere tafel. Het past niet bij ons onder die parasol ;-((. Wat iedereen (en wij ook) al aan voelde komen, we gaan dat tweede traject echt niet meer lopen he! Dat zou nog zeker 2-2,5 uur uur stoempen in de hitte moeten zijn en we willen eigenlijk graag nog wel wat van Cascais zien. Een charmant havenstadje met een kleine haven, zelfs een strandje, een vuurtoren, een museum en een oude stratenbuurt in het centrum, dat klinkt gemoedelijk en aantrekkelijk. Maar voor het zover is, hoe en waar pakken we welke bus? De plek is vrij eenvoudig gevonden, even een klein natuurparkje oversteken via een houten vlonderpad en dan de halte-aankondigingen onderzoeken. De tijden die onze reisbeschrijving aan gaf, staan inmiddels niet meer op de aanplakborden, das jammer. Met zijn zessen discussiëren over welke bus we nu moeten hebben en waar (aan deze kant of overkant) lijkt mij niet zo zinvol, dus ik laat het de dames uitzoeken. Ik ga wel zitten in het bushokje en zie wel wat er voorbijkomt. Werkt toch ook;-)? Op een gegeven moment horen we een zwaar transport geluid, is dat de bus? Nee hoor, dat zijn wegwerkers. Vreemde combi. De eerste wagen heeft een watertank achterop. Er steekt een slang uit die een weggwerker gebruikt om de weg nat te maken. Ok, zal wel....Dan volgt een soort sneeuwschuiver maar dan met een grote krulspeld voor zich die ronddraait. Die borstelt het asfalt. Af en toe brengt die zijn borstel omhoog en klopt die leeg in de vrachtwagen met watertank voor zich. Wat nummer 3 doet, heb ik niet zo gauw door, het verkeer tegenhouden misschien? We zitten zo geconcentreerd te kijken dat we dus de bus die van de andere kant komt, niet zien aankome! Wel staat die ineens aan de overkant stil, wacht 3-5 tellen en sjeest weer weg! Krijg nou wat! Ik peuzel het broodje op van het ontbijt, die had ik maar ingepakt. Komt nu goed uit. Na 15-20 minuten komt dan toch van de goede kant weer een bus! Ho! Hu! Want Stijn en Willemien zitten ergens anders en zien de bus vast niet aankomen. Goed raad is duur, we hebben namelijk geen 06 nummers. Ik laat maar eens een luide oer-brul horen! STIIIIJJJNNN! Lekker makkelijk zo'n korte naam wel! Brult makkelijk ! Nog maar eens! Willemien steekt ineens boven de rietpluimen uit en roept iets. Helaas, niet te verstaan! Maar ik vang toch het essentiele op, ze pakken de volgende bus wel. Ok, ook goed;-)! Wij zitten dan een half uurtje later in een 4 sterrenhotel lekker duur en deftig;-) Even afkoelen, kleine douchebeurt en de boel verkennen. Langs de VVV voor een kaart, de haven, de droogdok en vuurtoren en een oud dames huis (Casa Maria) wat vroeger vast een herenhuis was. Het is een gezellige drukte, nauwe straatjes met kinderkopjes, prullaria maar ook modezaakjes, veel restaurants, een kerkje hier, een terrasje daar, ja het bevalt ons wel! We kiezen een restaurant dat sardines op het menu heeft, dat wil Marianne graag. Nou ze krijgt er meer dan ze lief is! Bij de eerste vis twijfelt ze nog. Is die vis wel gaar? Bij de tweede weet ze het zeker, zeker als ze die vergelijkt met de mijne. We halen er de expert bij, de bediende! Die kijkt eens goed, en is snel overtuigd, das nie goe nie! Tien minuten later is ze terug met drie nieuwe vissen, deze zijn duidelijk beter! Ik heb mijn bord bijna leeg als ik van onder de vierde vis een langwerpig dun kronkelig voorwerp zie verschijnen, een miniatuur zeeslang? Nee, een zwarte haar van waarschijnlijk de kok of kokkin! Nu komen er wel drie experts bij. Een snel gebaar naar mijn hoofd overtuigt ze snel, nee die is niet van deze bijna kale Hollander! Mijn bord wordt weggegrist (ok sir?) en we horen op de achtergond wat stevige woorden. Even later excuses maar ook dat ze hier toch altijd haarnetjes gebruiken. Ik geloof het subitos, maar die ene haar is echt ontsnapt! Voor mij geen andere vis, maar ik krijg er van Marianne nog een, toch fideel ;-)). Een goed restaurant zou een koffie of drankje aangeboden hebben, maar dat is denk ik net iets teveel gevraagd hier. De koffie doen we dan wel elders. Dus we slenteren nog even wat rond, zwichten voor een paar toeristen prullaria en een leuk heren T-shirt. Het is nog lekker warm buiten en de ijstent lokt ons binnen. Dan lokt uiteindelijk ook het hotel en maken we ons op voor Lissabon, twee volle dagen. Ik verheug me er al op!