Kashgar

31 mei 2011 dinsdag

We gaan naar de Abakh Khoja tombe, ca 8 km buiten de stad, met de taxi een ritje van 1,1 euro. Ook buiten de stad is het verkeer behoorlijk chaotisch maar iedereen let erg goed op elkaar en ik zie weinig gevaarlijke situaties (of ben ik al gedeformeerd en vind ik alles maar gewoon als een auto de voetgangers en brommers en karren op 10-20 cm passeert?). Niemand kijkt boos, en de claxons hoor je elk moment wel ergens. Ook wel nodig ook want wisten wij veel dat de scooters in Kashgar (en rest van china?) allemaal E-bikes zijn. Elektrisch dus, je hoort ze dus ook niet aankomen. De motoren die je nog hoort zijn van traktors en zelf daarvan zijn er menigeen electrisch uitgevoerd. De tombe ligt verscholen in het groen. Die Chinezen weten het wel, in de woestijn wordt het heet en alle schaduw is welkom dus ze planten veel hoge snelgroeiende bomen aan, soort populieren denk ik. Tis nog niet druk bij de tombe, die dateert uit ca de 17e eeuw en is een schoolvoorbeeld van Oeigoerse architectuur met fraaie geglazuurde tegels. Binnen liggen de overblijfselen van een plaatselijk beroemd islamitisch leider (Abakh Khoja) en de rest van de familie denken we. Buiten liggen nog honderden kleine tombes. We weerstaan met moeite de verleiding om op de versierde kamelen te klimmen die je voor 10 yuan mag berijden. Nog verleidelijker zijn de dames in prachtige kostuums waarmee je je kunt laten fotograferen. Maar we moeten de VIP koffie er uit krijgen ;-)), dus we doen het niet!! We pakken na een uurtje een taxi terug en lopen rond op de grote Bazaar, heel groot en druk! Als we de bazaar verlaten komen we aan het andere eind van het grote meer waar we gisteren waren. Dan zitten we ook vlakbij het People’s park, dus we gaan maar weer eens een eindje lopen. Proviand regelen we onderweg, meloen, vers brood, bananen en frisdrank. Al lopend zien we weer het grote contrast met een deel van de Old City (de lemen huizen) en de enorme flats en moderne sculpturen rondom het meer. We wandelen net over een moderne hangbrug, 25 meter lang maar) als wat jochies ons aanschieten en beginnen te kletsen. Om te voorkomen dat we door taalgebrek het contact met lokale mensen verliezen hebben we meerdere “wapens” paraat; een daarvan zijn postkaarten uit Nederland, met tulpen, molens, koeien en Groeten uit Acht en groeten uit Eindhoven. Marianne tovert wat kaarten te voorschijn en al gauw zijn we er een stuk of tien kwijt, de jongens zijn helemaal enthousiast en we weten het, als de buurt het hoort, krijgen we nog meer verzoeken , dus gaan we weer verder. Bij the Old City kopen we een frisdrankje en worden we mee de steegjes in geleid door andere jochies. Zij voeren ons mee naar boven, naar een pottenbakker en we merken dat we in een deel zitten dat bedoeld is voor toeristen. Op meerdere plekken zijn mensen met handarbeid bezig, houtsnijwerk en weven. Op de weg uit het oude deel zien we dat we tickets hadden moeten kopen, a 30 yuan per persoon. He, dat is 60 yuan bespaard die we op de VIP koffie kunnen afrekenen ;-)), dat schiet op! We steken de weg over en willen nog wat op de kaart kijken of we goed zitten, als een europeaan ons aanspreekt. Een Oostenrijker die met zijn truck door Azie rijdt. Zijn truck is kapot en wordt nu gerepareerd en hij is een beetje sightseeing aan het doen. Hij vertelt uitvoerig over alle regels die hij aan te houden heeft als hij in China wil rijden, ook bv dat de verplichte reisverzekering die hij in China moet afsluiten maar een totale dekking geeft van 2000 yuan! 200 euro!! In Nederland zijn we zo ongeveer voor een half tot een heel MILJOEN euro verzekerd! Even iets om rekening mee te houden als je nog eens naar en in China wil rijden. Als we gedag zeggen en nog even email adressen uitwisselen, zie ik pas zijn krukken staan. Ohja, hij heeft ook maar anderhalf been! Hij zal zijn tijd wel nodig hebben op de Grote Bazaar, knap hoor!
Ons gevoel voor richting is vandaag beter en we komen al snel bij het People’s park. Eerst even een openbaar toilet in, he ook gratis ;-)). Scheelt ditmaal maar een hele yuan. De muren tussen de toiletten zijn ook navenant, dwz, 50 cm hoog dus je kunt gehurkt lekker met elkaar kletsen! Doen we niet want het stinkt vandaag ( en de rest van de eeuwigheid) een beetje, ppffffffff! Snel het park in, maar aanvankelijk geen grasveldjes om te liggen. Wel veel bomen en bankjes, die bezetten we een en gebruiken onze lunch. Daarna verder het park in, we laten het pretpark links liggen en achterin is een klein meertje met grasvelden en bomen, kassa! Rugzak onder het hoofd, sandalen uit en pet over de ogen, zo willen we het hebben! De jeugd eromheen toont ons hun respect en laten ons het eerste half uur met rust. Daarna zijn ze te nieuwsgierig en komen er drie giechelende pubermeiden op ons af die willen weten waar we vandag komen. Natuurlijk willen ze hun engels oefenen en we doen graag mee. Als we vragen hoe ze heten krijgen we namen als Mary en Vera, ze denken dat we hun chinese namen niet kunnen uitspreken of onthouden. Al snel worden de camera‘s getrokken en zetten we elkaar op de foto. Vrolijk clubje hoor! Ze zijn nog niet weg of ze zien vriendinnen, die tronen ze weer mee naar ons toe en de fotoshoot begint weer van voren af aan, leuk hoor die spontane acties ! We hebben dan de slaap wel weer uit en gaan terug, nu door het pretpark, eigenlijk een kermis met diverse attracties. We maken er af en toe zelf ook deel van uit maar altijd op leuke manier. We zijn toch wel de enige blanken die er rondlopen dus we vallen wel op.
Dan komt tot slot toch de Grote Leider zelf in beeld, aan de overkant van het park. Een groot standbeeld in beton, omringd door een betonnen muur met chinese tekens en vlaggenmasten met de chinese vlag. Het verkeer raast er langs, gsm aan het oor, reclameborden met reclame voor telecom, luxe appartementen, Audi Q7’s , Mao heeft dit beslist niet voor ogen gehad maar krijgt het nu wel recht onder zijn snuffer!
Het is begonnen met hard waaien en we voelen spetters, dus een taxi aanhouden. Dat lukt goed, alleen drie chauffeurs op een rij kennen ons hotel niet! De vierde gelukkig wel. Voor de grote bui (die niet valt) zijn we binnen. Ik spring snel onder de douche want ik wil wel weer eens een chinese massage. Niet dat die zo lekker is hoor! De masseur gaat heel erg stevig te werk! Maar ja, voor 5 euro in een uurtje zo veel pijn krijgen, dat moet wel goed zijn ;-)). Hopelijk merk ik het ook als ik morgen opsta! Dan het slot van de dag, weer eens uit eten gaan. Ons kennen ze onderhand in de eettent om de hoek, dus we worden vriendelijk begroet en hebben de laatste tafel. Ik denk het zonder knoeien te kunnen besluiten maar zie later toch een klein vlekkie ;-)). Maar het eten was prima, mijn schotel bevatte wel veel bot, dus uiteindelijk was het meer een vegetarische schotel dan een vleesschotel. Vandaar zeker de hoge prijs, wel 6 euro! Vanavond geen wandeling, wel nog wat kletsen met een jonge Zwitser die de Zijderoute van oost naar west doet en over een dag of vier vijf in Kyrgyzstan moet zijn. We wisselen wat info uit en tegen elven naar bed.

Op de een of andere manier lukt het me niet om fotoos te uploaden voor de weblog. Ik probeer het nog via Picasa te doen, en anders maar even niet want ik weet niet of we de komende dagen nog internetverbinding hebben, in ieder geval niet in de bergen denk ik.


Ik hoorde ook (en controleerde) dat Facebook door china geblokkeerd is

Grt en tot de volgende blog,

F&M