Dag 2 Xanten

Dag 2 Xanten (Spreek uit als Santen)
De eerste nacht. We lopen een bekende tegen het lijf. Romeinse opgravingen -en een bediende- met een wow effect.

De eerste nacht in een vreemd bed, meestal slaap je dan niet zoals je gewend bent. In ons geval wisselen we van plaats omdat Marianne iets vaker het bed uit gaat dan ik. Geen idee waarom ;-), ik slaap als zij er uit gaat. Met de plaatswisseling en een wand tegen mijn snuffer en een fris briesje uit het uitklapraam valt het me nog niet tegen. Na het ontbijt een plan de campagne make. Xanten is bekend om romeinse opgravingen, thermen en Siegfried, zoals we nu weten de (een?) held uit de Nibelungen van Wagner. een vierdelige opera die tesamen 17 uur duurt en waar Wagner 21 jaar over gedaan heeft om te componeren. Ik moet bekennen dat ik m nog niet gezien heb (wie wel trouwens??), dus wie een keer mee wil kan zich melden ;-). Maar eerst melden wij ons bij de VVV. Een fietsroute kiezen wordt makkelijk vandaag zegt Brunhilde van de VVV, de pontjes werken 's maandags niet, de Nederrhein oversteken (zwemmen) is dan op eigen risico ! Blijft over een route van 21 km langs de Nord und Sudsee (aha, ligt de Zuidzee hier tegenwoordig!). Anders was het misschien wel een route van 50 of 70 km geworden! Na nog geen kilometer fietsen zien we dat het markt is en gezellig druk, lekker zonnetje. We ontdekken een verse bakker met zijn kraam, een kaaskraam en een leuk  bankje om de lunch te doen. Voor de koffie schuiven we 5 meter verder aan bij een Italiaans restaurant. De jongedame die ons bedient houdt van strak. Strak kapsel, strakke lippen, strakke broek en strakke bloes. Gelukkig is er geen overtollig vet en zijn de verhoudingen in orde (Mama Mia!).
Even later loopt Marianne weer eens een bekende uit het ziekenhuis tegen het lijf, een van de psychologen en ze maken een praatje. Ook zo'n ding dat we regelmatig tegenkomen op reizen, dat we bekenden tegen komen.

Xanten herbergt het grootste openluchtmuseum van romeinse makelij in Duitsland. En groot is groot! Het was oorspronkelijk een legerplaats, maar werd uiteindelijk een ommuurde handelsstad aan de noordgrenzen van het immense romeinse rijk, waar ca 10 duizend mensen woonden. De plaats was ca1 bij 1 km groot en ontworpen volgens een dambord plan met tempels, werkplaatsen, huizen met verdiepingen en zelfs met overdekte trottoirs! Ook is er nog een gerestaureerd amfitheater waar ca 10.000 mensen plaats konden nemen. Het geheel is nu een park waar allerlei activiteiten plaats vinden, shows en dergelijke. Ook zijn er reconstructies van oude romeinse transportwagens, boten en thermen. En dat alles een 20-30 km van de nederlandse grens! Nu is het een grote groene grasvlakte met slechts enkele gerestaureerde plaatsen. De trottoirs zijn vervangen door lange lanen omzoomd met fraaie bomen. Toen het complex in ca 400 na Christus in verval raakte werden de harde, geimporteerde  stenen gewoond geroofd en gebruikt voor de bouw van lokale huizen en andere gebouwen. Je kunt je voorstellen dat we hier enige tijd vertoefden en dat onze fietstocht pas om 14.30 uur echt startte ;-). Deze leidde langs de randen van twee grote meren, waar in goede tijden de watersport best veel beoefend werd, maar er nu verlaten bij lag. Een aardige tocht met geregeld wind mee ;-). Tegen vijven terug op de camping om daar de receptioniste te overtuigen dat we echt nog een nacht wilden blijven. Ze was erg meegaand en natuurlijk kon dat!  De namiddagzon was aangenaam en even wegsoezelen in de luie stoel was zo gepiept! Een wolkenpartij verpestte het een beetje en met kippenvel moesten we de camper in. Maar gauw iets warms aantrekken en terug naar de stad voor een hap. Om bekende reden en ook een beetje tegen beter in wilden we bij de zelfde Italiaan als vanmiddag iest beperkts eten maar het werden twee pizza's van 4045 cm doorsnee! In dat geval bracht een -lege- pizzadoos redding en gingen we terug met zowat een hele pizza, goed voor de lunch morgen.  Ohja, we hadden ons van te voren keurig bij de ober gemeld met de vraag of er plaats was. Zonder reservering vroeg hij? Ja klopt. Effe wachten zei hij en kwam snel terug met een plaats voor twee en een dekentje voor de beentjes van Marianne, die zat een beetje op de tocht.  Niks vragen over corona, registratie, niente!  Maar een kwartiertje later kwam er een duits groepje van drie binnen, stormde op een vrij tafeltje af en wilden gaan zitten toen de ober ze even tot de orde riep.Ausweis! Sind Sie geimpft? Corona prufung? Zeigen bitte! Ze moesten alledrie (70-ers) hun papieren opduiken, en de ober was uiterst kritisch en veeleisend. Hij wilde ze duidelijk even op hun nummer zetten! 

Morgen naar Munster via kleine dorpjes. Eens kijken of ik de navigator goed voorgeprogrammeerd heb.