Dag 9 Zaanse schans

Nog een toeristische topper, de Zaanse schans. Een streaker!

Gisteren kregen we nog ontbijt op de kamer, dat doen we tegenwoordig zo zei de uitbater van ons hotel nog. Vanmorgen zei zijn vrouw dat ze besloten hadden om het ontbijt bij ons op de kamer te serveren omdat er een kinder party was (hadden we al iets van gemerkt) en dat wij het misschien te onrustig vonden als die kids dan ook samen met ons zouden ontbijten. Altijd weer interessant waarom mensen zo voor een ander besluiten nemen! Een vraag had de keuze bij ons kunnen leggen en in dit geval zou ik het veeeeel leuker vinden om met kinderen te ontbijten die toch niet van ons zijn -;)). Maar goed, vanmorgen ontbijt in het cafe, want dat is tevens de eetzaal. Wel een bijzondere, want het is een oude bruine kroeg, met scheve planken vloer, zelfs met zand op de vloer. Een klein podium, drumstel hoog aan de wand, wat gitaren en een partij fotolijstjes van beroemde muzikanten die suggereren dat ze er optraden. En verder nog twee Edammers die een kopje koffie drinken. Nou, zeg maar wat gezelliger is! Een fietshuren in Edam is na 1 oktober niet meer mogelijk en we moeten er weer naar Volendam voor, maar er naar toe wandelen hebben we even geen zin in. Ook vandaag staan er genoeg fietsen en we gaan via Edam! De route oppakken die ons naar de Zaanse schans moet brengen. Groen, groen groen is het hier, overvolle sloten en vaarten, er is echt veel regen gevallen de laatste week. Weilanden staan onder water en de weidevogels vreten zich gretig door het malse gras. Onze banden vreten kilometers, want we missen een afslag en  moeten zeker een kilometertje of tien om, we kunnen namelijk de vaart niet over. Plots, ik heb net mijn videocamera aangezet om al fietsend  een shot te nemen van een boerderij in het landschap, zie ik in de laatse twee seconden van het shot ineens een naakt persoon de boerderie uit dartelen, verrek een streaker denk ik! Een vent vermoed ik, want het was wel een verrekt kort moment om goed te zien! Zou hij de vaart in willen plonzen in dat stille stukje nederland? Straks even opzoeken op mijn opnames -;). Opvallend was nog dat ik in de tuin van die boederie een ouder stel zag  (60-70 jaar) schoffelen, zouden dat de ouders zijn? Bij Spijkerboor aangekomen,  drie huizen en een kruising van vaarten, moeten we kiezen welke kant we op moeten. De weg verder af of het pont over? Het is ons eindelijk duidelijk en dan is hier letterlijk, schipper mag ik overvaren? Aan de kant ligt een drijvend iets, met een hutje er op, paar stukjes railing en plek voor 4 personen. De schipper komt van 20 meter verderop aanwandelen en merkt op dat de keus een hele bevalling was, niet toch? Maar hij wil ons wel overzetten hoor, 2 x de gashendel aan trekken en we zijn over. Schipper draait de 'boot' om en is na 10 seconden weer op zijn plek. We doen weer een stuk langs vaarten, op de achtergrond zien we wat flats en rookpluimen van industrie, maar verder is het zeer rustig hier. Af en toe een racefietser, meestal grijs van haar, zwarte broek, shirt en gele bril op. Ook wat wandelaars. Nog een pontje over, maar hier moeten we zelf aan het werk. Het pontje ligt aan een ketting en we moeten de ketting opwinden door aan het draaiwiel te draaien. Een echtpaar met drie kinderen, allen met de fiets, heeft vast staan wachten tot we de boot aan onze kant hadden en kan mooi mee naar de overkant. We naderen Zaanstad maar doen eerst nog een bijzondere begraafplaats aan. Rechts van de weg een oud koetshuis in Noordhollandse donkergroene verf gestoken, deuren open. Links van de weg twee torentjes, een smeedijzeren hek en daarachter een veldje met grafzerken. 15 x 30 meter schat ik. Er is een persoon (vrijwilliger) wat aan het wieden en we gaan een gesprekje aan. Dit is een van de twee begraafplaatsen in NL die in particulier bezit is. Dus noch de gemeente of de kerk hebben hier iets over te zeggen. In het koetshuis hangt een bewijs dat Koningin Emma hier toe besloten heeft. Groot voordeel, het is hier lekker goedkoop liggen, een vijfde van wat normaal is. En je ligt dicht bij elkaar en bij bekenden, want, nadeel, je mag er alleen liggen als je bij het dorp behoort of er sterke banden mee hebt. Die andere begraafplaats ligt ergens in Drenthe of Overijssel zegt de vrijwilliger. Subtiel probeert hij ons nog te verleiden tot een donateurschap, want ze zijn afhankelijk van giften en subsidies. We zien een molen in de verte, we naderen, na 30 km, de Zaanse Schans. Ik ben er nog nooit geweest dus weet niet precies wat te verwachten. Molens ja, mooi gerestaureerd of zo.  Het is echter wel meer dan dat merk ik. Dat weten ca 2 miljoen toeristen ook die er elk jaar in drommen langs schuifelen. Deze bezienswaardigheid, ik vertel er zo meer over, is daar dus helemaal niet op ingericht. Een smal weggetje voor fietsers en auto's, een nog smaller voetpad op het dijkje erlangs slingert langs een handvol prachtige molens, divers van vorm en functie, compleet met bijgebouwen. De wieken draaien (of niet), ik zie zelfs bij een molen een molenaar in de wiek klimmen, zou hij in zijn wiek zijn geschoten? De Zaanse Schans heeft trouwens niets met schansspringen te maken-;). Die schans is gerelateerd aan het woord verschansen, een verdedigingswerk dus voor steden of soms boerderijen. Iets van een verhoging als een dijk, met versterkingen en wat nog meer nodig is. Gelegen aan een groot water maken de molens een onvergetelijke indruk, zeker nu ook de zon een succesvolle bijdrage doet aan een vrolijk beeld. De drommen toeristen zijn vervangen door hooguit een honderdtal toeristen. Wat een rust moet dat zijn voor de bewoners van de Zaanse Schans! Want ja, er wonen mensen, en niet alleen in die molens. Er staan enkele tientallen woningen uit die streek die al sinds 1960 in zijn geheel zijn verplaats naar dit openlucht museum. De woningen en functionele gebouwen- in dorpsetting-  zijn uiteraard in zeer goede staat en worden gewoon bewoond. Maar ja, om dagelijks tienduizenden mensen langs je raam  te moeten dulden, daar moet je wel tegen kunnen! De aanwezige horeca weet ook dat het 1 oktober is geweest en heeft de nering gesloten, of weet wat Rutten  morgen gaat zeggen. Wij moeten ons kopje koffie in ieder geval ergens anders zoeken en we vinden, met een zonnetje, een plekje op een terras en kunnen even de benen strekken. Het zonnetje verliest het toch al weer snel van een paar met regen dreigende wolken, we proberen deze voor te blijven maar dat lukt net niet helemaal. Een klein nat pakje dus, maar het duurt slechts tien minuten. We zijn ondertussen toch al 60 km onderweg en het laatste stuk terug naar Volendam gaat snel. Rechte stukken weg en veel wind mee. We sluiten af met een drankje bij Madame de Pompadour, een hotel restaurant aan de dijk waar de BV vaak zit (Bekende Volendammers).
Gisteren was het nog dringen om er een plekje te krijgen, nu is het er doodstil en reserveren voor een diner is geen probleem.  Misschien wel het laatste diner van onze vakantie en langer, want als de geruchten over aanvullende Covid-19 maatregelen kloppen die  Rutten c.s. willen afkondigen, gaat morgen de horeca of helemaal op slot of zijn ze om 18 uur dicht. Marianne en ik zijn het er snel over eens, dan houdt onze vakantie morgen op....en gaan we terug naar Eindhoven. We kletsen nog even na met een Volendams echtpaar dat naast ons zat, zorgen er bij de koffie nog voor dat de voorraad chocolaatjes voor de hotelier niet te groot wordt en gaan het hotel weer opzoeken. Morgen weten wij en jullie meer.