Dag 14 naar Dresden

Mysterie-woman. Basta met Bastei. Na ons vertrek op de campingplaats staat er nog een mysterieus helgroen VW busje, Roadsurfer genaamd. Met een schuin opklapbaar dak dat wordt bewoond door een tamelijk corpulente vrouw van 30-40 jaar. We hebben haar zelden gezien, wewaren natuurlijk ook zelf veel weg, maar als we 'thuis' waren dan zat zij eigenlijk ook in haar busje, continue. Een silhouet met een laptop voor zich zagen we, af en toe een hand die een kop koffie pakt en wegzet. Ze zat daar al van vroeg tot laat. Een collega weblogger misschien, een schrijfster van kastelenromans ? Wellicht een misdaadschrijfster die een complot bedenkt tussen de rotsformaties en rotsbeklimmers? Want dat is waar deze streek om beroemd is. Mooie golvende heuvels met bossen, frisgroene weiden, soms wat maisvelden en massieve omhoog stekende uitgesleten pilaren. Een beetje zoals Pamukkale in Turkije of de kalksteen formaties in Vietnam, USA en China. Ik had daarover gelezen en de Bastei-brug bij Rathen is zeer fotogeniek. Er wordt dan ook aangeraden om er vroeg te zijn. Ons kennende lukt dat niet altijd ;-)). We worden wakker zonder wekker, dat is tegen 8 uur. Als we dan om 9 uur aan het ontbijt zitten , is het snel. Maar dat doen we vandaag niet. Ik ga eerst afrekenen bij de Cheffin Ik denk dat ze Christine heet, als ik de stempel op de nota zie. Als ik zeg dat we een (1) keer gedoucht hebben (in de sauna, zat niet bij de prijs inbegrepen) blijft haar gezicht onbewogen als ze herhaalt dat we drie nachten moeten afrekenen. Ook haar neus doet niets geks ;-). Zal wel meevallen dan! Ik wil al weglopen als ik ineens vanuit de zaal twee heerschappen in kostuum zie komen. Ze hebben zwarte broeken met bies aan, een zwart jas met tressen, gouden epauletten en een rode sjerp. En een steekhoed op, dwars op de kop, zwart wit en met veer. Ze lijken wat op Pruisische (of Saksische) officieren. Ik vermoed dat ze iets te maken hebben met de de feesten en de vesting want we menen regelmatig kanonschoten te horen. Ik denk dat er een veldslagje nagespeeld gaat worden! Cheffin is niet te hautain om nog even met de officieren op de foto te gaan en zet een koket gezichtje op! Zo zie je maar weer, door al dit soort intermezzo's is het logisch dat je niet vroeg weg kunt! We zijn in een klein half uur toch nabij Rathen, het is dan bijna elf uur en de parking staan al 90% vol! We parkeren de camper nog net langs een bosje en gaan via een steil en smal bospad vol met wortels naar beneden. Het wordt weinig gebruikt getuige de vele omgevallen bomen over het pad en dat ze door mossen overgroeid zijn. We zien er verder ook niemand. In het dorp aangekomen, zien we de drukte al. We voegen ons in de stroom (zelfs chinezen en japanners) en laten ons meenemen, de berg op. Wat een drukte! Er zijn diverse uitkijkpunten en daar is het aansluiten en wachten tot je er op kunt voor een snelle foto. Dan weer terug slalommen en het pad verder af en op. Tussen en op een aantal hoge formaties zie je het mensenwerk, de gemetselde brug met bogen en resten van een fort hier. Als er geen bordjes hadden gestaan had ik het niet gezien! Veel bekijks is er voor bergbeklimmers die hier op de steile rotsformaties hun vaardigheden beproeven. Het is soms krioelen op een rotspunt van 5 x 5 meter. Daar zitten al een tiental klimmers die het gelukt is en vormen meteen een decor voor de fotograferende toeristen op 20 meter afstand vanaf de brug. Er zijn verder fraaie uitzichten over het hele gebied rondom ons, we zien meerdere tafelbergen, de vesting tegenover ons en de Elbe die door de bergen kronkelt. We dalen weer en Marianne spendeert hara euro in haar broekzak aan een theatraal zingende man op een splitsing van wandelwegen. Een rugzak, een fles (water deze keer) en een open hoed op de grond. Als het zingen je bevalt (hij zingt steeds een paar zinnen) en iets doneert, zingt hij uit volle borst een heel lied! Grappig hoor!. Hij doet me denken aan die Arnold uit Eindhoven die op hoeken van winkels stond te zingen, maar dan als prediker. Hier bij Bastei is het meer een romantische gezang over " sneeuwwitte koele handen die de verhitte wangen van een jonker beroeren". De vele trappen hoog en laag maken het uitstapje tot een zwetend tocht van ca 2-3 uur. Met de trip naar de parking inbegrepen. Op de parking is het ook nog even zweten als ik zie hoe strak er om de camper heen is geparkeerd. De parking staat nu echt 110% vol, er wordt zelfs dubbel geparkeerd en daarbij worden auto's gewoon zonder blikken of blozen ingesloten! Had ik niet verwacht van die Herren! (oder Damen!?). We toeren verder door slingerende op en neergaande landwegen, langs grasvelden en bossen, soms hoge populieren, maar meest eiken en beuken. Kleine dorpjes passeren. Er zijn er bij met leuke namen zoals Porschdorf. Geen enkele Porsch gezien! Op de kaart zag ik onlangs nog Borstendorf, eens kijken of dat op de route ligt ;-))! De planning opde navigator is Mockritz, 4 km ten zuiden van Dresden. Als de navi zegt dat we gearriveerd zijn, is snel duidelijk dat er iets mis is. Geen camping te zien en Googlemaps geeft aan dat we 15 km ten noordoosten van Dresden zitten! Mea culpa, ik deeeenk dat er iets is mis gegaan met mijn programmeren! Maar goed, dat is snel hersteld en een half uur later staan we toch ter plekke in Mockritz. We mogen een plekje zoeken, dat geeft nog wat probleempjes want de electriciteit aansluitingen zitten wel erg ver weg. Die zitten op de kops kant van de lange strook waar de campers op horen. Onze kabel en de verlengkabel is duidelijk te kort, dus verkassen we 2-3 keer. Marianne stoeit met de wasmachine en droger. De laatste slaat steeds na twee minuten af, met een voor ons onbegrijpelijke foutmelding.Herstart kan, maar na 2 minuten hetzelfde liedje. Dan maar eerst wat eten in het restaurant van de camping. Hier schuif je aan aan grote tafels, niet moeilijk doen om een eigen tafeltje te krijgen, dat gaat gewoon niet. Om 21 uur heeft de kok, type Demos Roussos in XXL uitvoering, er genoeg van en zoeken we de camper weer op. Morgen naar Dresden, met de beroemde Frauenkirche. Waarom die zo heet? We zoeken het voor je uit!