Dag 13 Konigstein

Dag 13 Konigstein. Wederzien met oude bekenden. Veel terrasjes. We hebben vandaag afgesproken met Katherine (51) and Helgi (70 plus), dat zijn twee Oost-Duitse dames die we in een reis naar Georgië ontmoet hebben. We hebben toen in een hostel met hun een zeer gezellige avond beleefd en na het afscheid hebben we altijd contact gehouden. Dat beperkte zich meestal tot een Nieuwjaarsgroet maar desalniettemin was het erg hartelijk en de kernboodschap van Helgi was altijd: Wanneer komen jullie een keertje naar Oost-duitsland, naar het Erts gebergte waar ik woon? Wel, omdat onze reis dit jaar naar Oost-Duitsland ging, was het niet meer dan logisch om te proberen met hem nog een keer in contact te komen. Dat is na enige geregel toch allemaal wel aardig gelukt. We hebben vrijdagavond afgesproken om in ieder geval met elkaar te gaan eten. Helgi was er wal vroeger en we hebben met haar afgesproken rond een uur of 12:30 in de stad. Zo gezegd zo gedaan. Na de hartelijke ontmoeting hebben we een terrasje opgezocht, geluncht en vervolgens het plan gemaakt om een wandeling langs de Elbe te maken, richting Bad Schandau. Een lekker vlakke weg zodat we lekker kunnen kletsen. We kwamen na 500 meter de twee campings tegen waar we ook met onze camper hadden kunnen staan. Het oogde erg druk en de campings zijn op een smalle strook ingeklemd tussen de autobaan, fietspad, treinrails en de Elbe. Je weet dan meteen ook de reden waarom ik daar niet wil staan. Alles stond hutjemutje op elkaar en wat misschien nog wel het meest vervelend is, is dat 's nachts de goederentreinen langs je hoort denderen. En dan is het echt wel een flinke herrie als je daar in je camper of tent ligt te slapen. Dus we zijn blij dat we gekozen voor hotel Lilienstein. In Bad Schandau aangekomen hebben we de trein terug genomen. Helgi moest daarvoor even een ticket kopen maar wij konden op onze gastenkaart van het hotel gratis met het openbaar vervoer mee. Maar goed, het is maar een halte ver, ongeveer in een 2 minuten afgelegd waar we ruim een uur over gelopen hebben. In het dorpje hebben we in ieder geval weer een terrasje genomen ;-). Er is een klein openbaar pleintje met wat tafeltjes en stoeltjes en zelfs ligbanken met kussens! Het ligt lekker midden in de zon en er wordt goed gebruik van gemaakt. Bij de minimarkt een drankje gekocht en gekeken naar wat er zich allemaal afspeelt (zwervers, kinderen, jeugd, deftige stelletje). Rond 4:30 uur meldde Katherine zich. We zochten een plekje binnen bij het Kaffeehaus om de horeca verder te ondersteunen. Om 18 uur uur alles opgepakt en naar de laatste horecabestemming verhuisd, een gezellig ,traditioneel restaurant. Niet al te groot, wel goed bezet. Ik had moeite om alles goed te verstaan. Er volgde een voortzetting van verhalen met lekker eten (een soort slavink in witte koolblad in plaats van spek. En ja, de tijd gaat dan weer veel te snel voorbij. Rond 21.30 uur sluiten we een hele gezellige dag af. We vonden het erg leuk om heb te zien. Katerina bood nog aan om ons naar de camping te brengen, maar de Elbe is wel een obstakel is. Ze zou toch wel behoorlijk moet omrijden. We bedankten beleefd en namen aan het veer afscheid. Maar wel met wat extra bagage. Katerina heeft thuis een noedel-zaak. Deze produceert , verpakte en verkoopt ze. Ze had voor ons een tasje met echte noodles uit Oost-Duitsland. Nou die gaan we dan maar eens een keer gezellig opmaken!. Helgi had nog een klein souvenirtje, een steen uit het Ertsgebergte waarin ametist zit verwerkt. Alsof ze wil zeggen; kijk maar vaak naar die steen en kom maar snel weer terug naar het Ertsgebergte! Ze deed er ook meteen de uitnodiging bij om hen te bezoeken en op zoek te gaan naar de bron van de Elbe in Tsjechië. Blijkbaar is dat ongeveer 50-60 kilometer vanaf de grens. Nou, dat is altijd een leuk aanbod en kunnen op het todo-lijstje zetten. Rond half elf nog even het dagboek schrijven. Helaas sloeg het zetduiveltje toe, of beter gezegd de Crash-duivel. Want terwijl ik de puntjes op de i wilde te zetten, klapte mijn app eruit en was mijn hele verhaal kwijt! Nou lekker bedankt! Wat betekende dat ik alles opnieuw moest doen ! Ik heb vanochtend snel even gedaan met een app die gesproken woord omzet in tekst. Dat gaat snel, maar als je niet erg duidelijk spreekt moet je moet je achteraf wel behoorlijk herstellen. Ziedaar de reden dat jullie het berichtje een dag later hebben gekregen. Plan voor zaterdag is om naar de Bastei brug te gaan. Die ligt hier een paar kilometer verderop en schijnt voor fotogeniek plaatjes te zorgen. En kun je ook combineren met een wandeling. Daarna gaan we naar Dresden door, dat ligt ergens 30-40 kilometer verderop, dus dat wordt geen grote rit. We hebben al een camping op het oog en vandaar kunnen we met de fiets makkelijk het centrum bereiken, dat ligt ongeveer 4 kilometer naar het noorden.