Dag 6 Goslar en Hahnenklee

Gas geven in plaats van remmen, das niet handig! Koffie drinken zonder te betalen, ook niet handig! Wandeling naar Rammelsberg, heel gezond. Driemaal VVV bezocht en dan nog wat anders doen dan gepland, je blijft bezig! Bezoek aan Hahnenklee., inclusief concertje. En wat weegt bijna 500 kg? Het weer vandaag is anders geworden, veel bewolking en weinig zon. Gisteravond zelfs een buitje gehad. Temperatuur blijft rond de 18-20 graden, dat is prima. Marianne heeft echter net iets te weinig warme kleding bij zich, met name voor 's avonds. Nadat we de gratis shuttlebus naar Goslar hebben genomen, schieten haar ogen al gauw naar de Summer Sales in de kledingzaken. In de loop van de dag tikt ze een leuk rood dons vestje op de kop (Au zegt de portemonnaie, dat is geen Summer Sale!!), daar kan ze voorlopig even mee vooruit. En ik kan haar makkelijk spotten in de toeristen meute om ons heen. Want het is stilaan drukker geworden in het stadje. Er zijn zoals al eerder gezegd vele vakwerkhuizen, rij na rij, straat na straat. Op de Markt staan de fraaiste. Daar zijn ook huizen met beplating, aan de muren en op het dak. Of het Hotel Kaiserwort dat roodbruin staat te schitteren met fraaie koningsbeelden aan de buitenzijde. Her en der terrrasjes zijn, dat vraagt om koffie en appelgebak. Na de versnapering nog even toiletteren, de juffrouw gedag zeggen en gaan we richting Rammelsberg. Een wandeling van 2-3 kilometer en niet te steil, dat is om even los te komen. De juffrouw van zonet sprint echter al snel achter ons aan. U bent vergeten te betalen!!! Oeps, sory sorry!!! Dat was niet de bedoeling hoor! Nee, zei ze, u dacht zeker dat uw vrouw betaald had of andersom!? jullie waren na elkaar naar het toilet gegaan en wellicht dacht de een dat de ander betaald had? Nouja, zij maakte er een goed verhaal van, en ik probeerde een stuk of tien verontschuldigingen uit in Duits, Nederlands en Italiaans. Want Italianen die zijn hier (en ook in Munster en XAnten) heeeeel veeel! En ze schijnen maar een beroep te hebben, pizza's maken en verkopen. Met de Goslar app zoeken we de route naar boven, komen langs het Kaiserpfalz, een deftig kasteel met grote groen-bronzen ruiterfiguren op paard en sokkel. Naast sokkels zijn er ook sukkels. Eentje in het bijzonder staat recht voor ons en rijdt met haar (ja, heel veel grijsblond haar) de bosjes voor haar in. Het parkeervak was misschien in gedachten te klein voor haar autootje? Ze kan gelukkig zelf weer achteruit rijden en komt verschrikt naar buiten. Alles gut ? informeren we? Jaja, alles gut, auSSerdem das Auto denke ich. Ik zie een verfrommeld nummerbord, voor de rest valt het denk ik mee. Die heeft wat uit te leggen 's avonds thuis ;-)). We wandelen gestaag naar boven, langs de bergwand met veel struiken en bomen. Fraaie grote huizen, met zwart en rood, veel hout. Net zoiets als de Oostenrijkse huisjes van Saskia, maar dan tien keer zo groot! De schoorsteen en hallen duiken in de verte op, ze liggen mooi geschakeld boven en naast elkaar opde bergwand. Hier werd meer dan duizend jaar! erts gedolven. in 1988 is de mijn definitief gesloten maar wel achtergelaten als museum. Dat willen we graag zien. De cassiere (een Hubsches mijn-elfje met laklaarsjes en zwarte jurk met rode rozen) legt ons de mogelijkheden uit. Jammer wel van het mondmasker ;-). Het galmt er echter nogal in de hal en we verstaan maar de helft. Maar duidelijk is dat we met de mijntrein niet op korte termijn mee kunnen. Vanmiddag om 15.30 uur pas. Alternatief is morgen om 10.30 uur. Dat laatste lijkt ons handiger en we kopen vast kaartjes voor morgen. We willen terugwandelen als de 830 Welt-Erbe (Wereld Erfgoed) bus voor onze neus stopt. De gastenkaart die we van de camping ontvingen is geldig voor alle openbaar vervoer, goed geregeld! Dus, met de bus mee, naar het station, 10 minuten verderop. We voelen ons snel Hemels als we de Himmelsleiter naderen. Je kunt hier de toren beklimmen en van een mooi uitzicht genieten. Mits er mooi weer is (niet), en mits de toren open is (niet, vanwege ziekte van de poortwachter). Daar kunnen we morgen dus ook voor terug! Dan terug naar de camping, we nemen naturlijk de bus. We hebben even de tijd om het publiek te bekijken; veel touristen, lokaal volk en jeugd. Het volk ziet er goed gekleed uit, en heeft duidelijk genoten van veel eten en ijsjes en bier. Er zijn ook wat zwervers of Swiebertjes te zien, in groepjes en met plakaten dat Alles fur Klima is (Alles voor het Klimaat), het is immers stemmen geblazen dit weekend. Ook witte doeken met kreten over Irak en Afganistan. De jeugd laat een wisselend beeld zien, net zoals in Nederland. Schoolgaande jeugd, punkers, skateborders, hangtypes in zwarte kledij, en nog een verdwaalde gothic. Op de camping gekomen even oppoetsen en met de camper naar Hahnenklee, een dorpje aan een meer in de bergen verderop. De bergen zijn hier al best wat hoger dan de heuvels die we tegenkwamen onderweg hier naar toe. Hoogste berg is ca1100 meter uit mijn hoofd. De weg naar Hahneklee is bochtig en heeft zelfs twee haarspeldbochten. We denken dat dit een populaire weg is voor moterrijders met al die bochten, we hebben regelmatig het idee dat we dezelfde rijders weer terug zien komen om nog maar een keer dat weggetje af te rijden. Een soort band on the run! Hahneklee is bekend om de houten kerk die daar staat. Net zoiets als in Noorwegen zegt Marianne, die zijn er daar heel veel. Deze ziet er erg mooi uit. Niet erg groot, met verschillende daken, een beethe pagode achtig, met een grote bijna vrijstaande toren met spits (met een leien dakje). Midden op het hoofdgebouw ook een spits en aan andere zijde ook een korte toren met drie pagode daken.In Roodbruin en leizwart ziet het er gepast uit. Ook van binnen is alles van hout, pilaren, banken, altaar, ook het engeltje dat je gefocust aankijkt vanuit een hoge balk boven je. Een ander, levend engeltje (70 en met grijs haar) verleid je om een paar euro voor de kerk te doneren. Hoogstwaarschijnlijk om flink te investeren in (preventieve) brandblusmiddelen. Of misschien in het carillion. Aan de buitenzijde van de grote toren is een groot beeldscherm geplaatst waarop een beiaardier is te zien die de klavieren van de carillion in de toren bedient. Hij speelt rustige, landelijk aandoende melodietjes en buiten op de bankjes zitten mensen lekker te luisteren, een gratis concertje! 's Avonds lijken we in de stad een extra gratis concert bij te kunnen wonen, maar ik betwijfel of het genieten geworden zou zijn als we plaats hadden kunnen krijgen bij het nabij gelegen restaurant. Soms is het niet erg als er geen plaats is ;-)! We vinden gelukkig elders een plejke op de Markt, bij de Brunnehanne, niet te vertalen met Boterhammen. Het viertal naast ons laat nog even zien hoe teveel boterhammen de shirts laten spannen. Marianne kan best wel goed gewichten schatten, ze denkt dat de vier samen tegen de 500 kilo wegen! Dat is ongeveer een zesde van onze camper !! Morgen weer naar de mijnen!