Dag 8 Volendam Marken

Wandelen-fietsen-slenteren-bootje varen-fietsen-slenteren-zoeken-wandelen en neerzijgen. Hard werken vandaag!

Op steenworp van Amsterdam ligt die andere beroemde toeristische trekpleister van NL, Volendam. Uitleg niet nodig denk ik!? De laatste keer dat wij er waren, hadden we een afspraak in een Chinees restaurant met optreden van Dries Roelvink! Hij zong, wij aten en gingen met hem op de foto -;)). Was in 2009. Verder niets van Volendam gezien, dus vandaag een herkansing. Maar we willen ook wat meer zien van deze omgeving, met de fiets liefst. Dit is Waterland en ligt ten noord-oosten van Amsterdam, tussen Zaanstad en de IJsselmeerkust in het oosten. We zetten er de pas in, want de fietsverhuur in Edam laat op zondag verstek gaan, de verhuur in Volendam gaat wel door, maar we moeten dan wel eerst naar Volendam. Dat ligt op 3-4 km, dus we starten met een frisse ochtendwandeling, compleet met enkele koele buitjes. De plu doet z'n werk en wij het onze. De fietsverhuur heeft betere tijden gekend, we hebben keus uit wel 100 vervoermiddelen. Met de stevige wind gaan we voor een Ebike met turbo stand, je weet maar nooit. We weten wel dat we eerst een uurtje wachten, gezellig onder een waterdichte overkapping, met koffie erbij, en nog een, en nog een! Tot de Buienradar het sein op redelijk veilig geeft. Langs de vele huisjes met fraaie gevels, oud of nieuw, haventjes, weilanden met gras en water, of water met daarin wat gras tot we eerst in Monnickendam komen. De binnenkomst is via een lange straat, rommelig liggende klinkers, en volop met statige huizen met fraaie gevelstenen. Een zeer mooi Waaggebouw luistert het centrum op, evenals de prachtige Speeltoren. Volgend doel is Broek op Waterland, een must see zeggen ze. We trotseren de felle buien, miezerige regen kennen ze hier niet. Mijn nieuwe regenbroek is goed ingewijd deze vakantie! Met de capuchon diep over de ogen zien we schuins kijkend nog grote groepen vogels, veel luidrichtige ganzen en zo, maar ze moeten het vandaag zonder onze aandacht doen. De coronatijd en het gure weer heeft wel voordelen trouwens. Er zijn nauwelijks toeristen op de smalle fietspaden. Ik denk dat het er in normale tijden er erg druk kan zijn! We kruisen door dit fraaie dorp, met sloten, grote plassen water en zeer kleurrijke huizen, bijna allen van hout en geverfd in wat donkere pastelkleuren als olijfgroen, donker hemelsblauw, stemmig grijs, en enkele gele of oranje varianten. Het Broekerhuis wil dat we even binnenkomen en de regenbroek uitdoen. Tijd voor een koffie en de waterkou uit onze handen verdrijven. Voor de rest zijn we droog en warm. Ik zeg altijd maar zo, er is geen slecht weer, alleen maar slechte kleding! Oscar tipte ons om naar een klein gehuchtje te gaan, Holysloot. Nooit van gehoord, woont daar de Holy Cow?  We zullen het deze vakantie niet te weten komen want Holysloot is min of meer onbereikbaar. We moeten het fietspad af en een trekpontje over. Daarachter ligt water en gras of gras met water. In ieder geval gaan wij daar niet overheen fietsen of lopen! We rijden een stuk om en zien dat er wel een normaal pont zou moeten zijn, maar de bedrijfstijden hebben geen rekening met ons gehouden, gaat dus ook niet! We zetten het op onze todolijst en zetten verder koers naar Uitdam. De vele reigers langs de sloten keuren ons geen blik waardig, ganzen grazen gras en de eenden kwaken. Bob de vogelman  verontschuldigde zich nog, maar het zijn echt altijd de vrouwtjes die kwaken zei hij. Tsja....
Uitdam is erg klein,  twee straten slechts maar wel direct aan het IJsselmeer gelegen. De dijk is onder constructie  en verboden voor fietsers en wandelaars. Prima excuus om toch even over de rand van de dijk te kijken nietwaar?  We zien Marken al in de verte in heg water liggen, ook al zo'n iconisch eiland in de voormalige Zuiderzee, voorheen Monnikenwerf geheten. Tis even doortrappen denk ik nog, maar vergat de turbo stand van de ebike, als ik zie dat we nog n 4 km over een dijk in het water moeten. We komen droog en ontspannen aan en zien een vrijwel leeg Marken voor ons. De kerkenbuurt hier heeft enkele tientallen dicht op elkaar gelegen groene huizen, die in drukke tijden wellicht vol met japanners en chinezen staan. Nu is er geen sterveling te bekennen. We doen nog een paar kilometer erbij naar een vuurtoren op het uiterste puntje en strijken dan neer in de haven. De vele souvenierwinkels zijn dicht, gelukkig zijn er enkele café's open en doen we een drankje. We wachten op de Volendam-Marken Express, een veerboot die ons naar Volendam brengt. We kunnen ondertussen genieten van een fraai Marken dat in mooi zonlicht ligt te schijnen, de buien zijn nu definitief weg. In de verte zien we de skyline van Amsterdam, het valt op hoe weinig hoogbouw er eigenlijk is! De boot met een capaciteit van 250 mensen  en een bezetting van 6 passagiers en 2 bemanningsleden doet er niet lang over. Ik heb de coronaregels niet goed gelezen en merk later dat ik me wel 20 keer schuldig heb gemaakt aan de overtreding Blijf Op Je Stoel Zitten! Maar ik wil fotos maken! En schiet van het ene dek naar het andere en niemand die er iets van zegt -;)) Er is gelukkig niemand waar ik op minder dan 2-3 meter afstand kom, dus mijn Corona app zal hoogstwaarschijnlijk geen hits treffen (hoop ik). In Volendam leveren we tegen zessen onze fiets in en willen eens lekkere vis eten in een Volendams restaurant. We vangen echter alleen bot, want de restaurants houden zich strikt aan met maximum van 30 bezoekers en we hebben niet gereserveerd. Als Marianne een paar uur later het nieuws op internet voorleest en Volendam aanhaalt als een van de plaatsen waar gisteren veel boetes zijn uitgedeeld vanwege te grote drukte, begrijp ik het. We draaien onze voeten naar Edam en zitten een uurtje later weer in het gezelllige eetcafe van gisteren, de Beurs. Niks geen drukte hier, aanschuiven en bestellen. En bedenken wat we morgen wilen gaan doen. Het schijnt nog droger te worden, als dat maar goed gaat!