Dag 8 Dokkum

We bezoeken nr 2 en nr 3 van de Mooiste plekjes van Nederland uit 2004 (nr 1 bewaren voor over een paar dagen), lopen langs een schietbaan, en doen een pier van 1,5 kilometer.

Als je het over Nederland, water, vogels en dijken hebt, denk je misschien niet meteen aan de Lauwerszee. Dit nationaal park ligt er best al een tijdje, sinds 1969. Het Lauwersmeer is een meer op de grens van de provincies Groningen en Friesland. Het is op 23 mei 1969 ontstaan door het afsluiten van de Lauwerszee.
De voornaamste reden voor deze afsluiting was veiligheid. Na de watersnood van 1953 stond Rijkswaterstaat voor de keuze de dijken rond de Lauwerszee te verhogen tot deltahoogte, of de zeearm af te sluiten. Onder druk van met name de Friese bevolking (actieleuze: De Lauwerssé moat ticht!) werd voor het laatste gekozen. De Groningers – met name de Zoutkampers – waren destijds minder blij met de sluiting, omdat de garnalenvloot en haven van het dorp hierdoor gedwongen moest worden verplaatst naar de nieuwe haven Lauwersoog. Na de afsluiting zijn de hooggelegen zeebodems (die voordien tot het wad behoorden) droog komen te staan. In de eerste jaren zijn grote delen hiervan vrijwel aan hun lot overgelaten, zodat veel natuur ontstond. Langs de oude kustlijn zijn de voormalige kwelders ingericht als landbouwgebied. Door de afdamming en de voortdurende instroom van zout water werd het eerst brak en vervolgens zoet. De natuur veranderde hierin mee. Net als in veel andere natuurgebieden worden ook in Lauwersmeer veel van de open vlaktes (ongeveer 2000 hectare) rondom het Lauwersmeer kort gehouden door grote grazers, waaronder ongeveer 250 Schotse hooglanders en ongeveer 150 konikpaarden. Je begrijpt het al, wij gaan hier een wandeling doen van 11 km. Zoals gebruikelijk bij ons, is het startpunt net niet goed te vinden. Het paaltje Y13256 zien we niet en we kiezen dan maar een van de vele paadjes die de goede kant uit lijken te gaan. We lopen eerst noordelijk, de dijk op. Lekker fris windje daar na die hete dag gisteren! In de bossen daar waait het minder en met de hoge luchtvochtigheid van de vele regen deze nacht voelt het klam aan, bijna tropisch klef -:((. We doen na een uurtje dwalen maar een koffie bij een corona-bewust restaurant tegenover een oude historische haven met mooie oude boten en wandelende antiquiteiten. Tis altijd wad!
Birdnet app heeft moeite met alle vogelgeluiden die ik wil laten beoordelen. Als er 2-3 vogels door elkaar zingen, zegt ie heel beleefd sorry, ik kan er niets van brouwen....misschien komt t ook omdat we - door wat dwalen- nogal veel langs een drukke autoweg lopen,ik hoor bijna continue het rollen en zoeven van autobanden. Later wordt dat minder gelukkig. De rode vlag bij de militaire schietbaan hangt niet uit vandaag, maar voorzichtigheidshalve blijven we toch maar op de bewegwijzerde route. Een paar oude betonnen muurtjes zijn zitbank tijdens de lunch. De kikker die het pad oversteekt heeft zo'n schutkleur dat ik er 2 minuten over doe om hem/haar te zien, tot Mariannne het beestje zowat op de kop tikt. Even later schrikken we per ongeluk een hendige hinde op die sierlijk maar beslist het hoge grasveld overhuppelt, mooie verrassing voor ons! Dan nig n uurtje langs een paar lange vennen of vaarten. Hier zitten veel eenden dus kan ik eindelijk eens wat wild filmen. Ik doe dat natuurlijk niet wild -;)). Onze auto komt na 4 uurtjes weer in zicht, de frisdrankjes op het terras krijgen echter voorrang! Het is er flink druk met families, tis ook zondag natuurlijk, en veel honden lijken vandaag ontdekt te hebben dat ze ook vrij van coronaregels zijn. Ze sprinten elkaar achterna, lopen elkaar overhoop en plonzen in het water of - indien senior- likken ze aan een ijsje. Nou, dit was nr 2 van de Mooiste plek van Nederland in 2004. Ik zou het zelf zo niet omschrijven op basis van wat we gezien hebben, maar daarom wil ik graag een keer terug komen om de rest te bekijken! We rijden over de sleetse uiziende en misschien wel verzakkende sluizen terug naar Fryslan. Na de oversteek scherp rechtsaf het vlakke land in, en knallen we bijna het wad in als de dijk en het Moddergat er niet was. Heb je nog nooit gehoord van Moddergat? Met zijn leuke kleine lage huisjes aan de dijk, een rk kerk, een xl snackbar en een anderhalve km pier? Echt waar, dit was nr 2 Mooiste plek van Nederland in 2004! Tsja,het waren Tros kijkers die dit beslisten, maar die hebben toch ook smaak? Onze gastvrouw in Dokkum weet te vertellen dat veel huisjes nu vakantiewoningen van Duitsers zijn. Dat maakt het wel leuker natuurlijk, want dat je met Duitsers niet kunt lachen is een mythe. Maar dat vertel ik wel op een andere keer...
We slalommen langs de schapen, hun drollen en grollen, langs zeewierkluwens en een tiental andere pier-lala's. Soms zij het ouders met hun koters, soms een stelletje of moeder en dochter. Maar ook einzelgangers die -in bloemetjesjurk, handtasje met een onbestemde blik in de ogen, de pier op stappen, door stappen tot het eind, omdraaien en weer terugstoempen. Een tragische gebeurtenis overdenkend, een wens koesterend of is het soms het Booze Wijf?
We spotten wat mmeeuwen, alken, eenden, een steltloper met schutkleur die ik u eerder in de gaten had dan Marianne, en nog wat scholeksters. Als toetje drie lepelaars die met zwaaiende kop en snavel het water zeven.
Dan terug naar Dokkum, snel even douchen voordat we verleid worden om op bed te baan liggen en zoeken we een nummertje uit op d eteenskaart. Nee, geen chinees maar een Italiaan et vele soortenpizza's. Goed, snel en groot maar vooral vers en en lekker! Thuis maar eens snel vergelijken met onze eigen Italiaan in Acht! Wie doet er mee -;))?