Dag 11 Sint Jansklooster

Het contactloze maar niet tactloze hotel; wandelen bij de Weerribben en wat brengt de ooievaar ons? De relatie met Pieter van Vollenhove met de Zuiderzee en Het hoe en wat van Kaatje bij de Sluis. Tot slot en genoegen eindelijk eens echte regen!

Ons hotel ligt wat ongewoon, midden in een woonwijk. Een receptie is er niet, wel een code om de deur van het hotel en je kamer te openen. De deur van het hotel gaat wel open, de deur van de kamer niet! Rara? Er is gelukkig wel een 06 nummer. Oh hallo, zegt ene Alfred, ik kom wel even naar beneden. De gastheer, eigenlijk twee, blijkt in zijn eigen hotel te wonen, handig bij problemen! Het blijkt dat de batterijen van het slot leeg zijn, dan werkt er geen enkele code natuurlijk.
We horen en passant dat het hotel best vol is. Er zit een Afrikaanse vader die zijn dochter bezocht die hier studeert en hij zit al vanaf half maart vast, woont dus in dit hotel, en wisselt nog al eens - op verzoek van de hogelleiding- van kamer. Is hij toch nog een beetje toerist, in eigen hotel dat wel-;). Bouwvakkers logeren er ook, en nog een dochter wiens vader net geopereerd is. Ja, ze zijn hier scheutig met informatie! Na het ontbijt rijden we naar Sint Jansklooster, dit dorp telde op 1 januari 2019 zo'n 2.455 inwoners. De bekendste voormalig inwoner van het dorp is ongetwijfeld Evert van Benthem, tweevoudig winnaar van de Elfstedentocht. In het dorp staat een fraaie stellingmolen uit 1857, de Monnikenmolen en een tjaskermolen, De Foeke. Het bezoekerscentrum van natuurpark de Weerribben, dat is ons doel vandaag, is nog dicht
maar we kunnen er wel thee drinken. Er loopt een route van 1 km door de rietvelden en langs sloten met uitzicht over rietvelden, trilveen en het meer. Aan de overkant ligt Giethoorn, maar is vanuithier niet te zien. Er zijn ook nog geen activiteiten gepland door Natuurmonumenten(corona) dus we zullen zelf een rondje moeten doen, en vogels spotten. Dat laatste lukt weer oppperbest! Komt misschien ook omdat er weinig toeristen zijn. We kunnen dus helaas geen boottocht maken, bewaren we dat maar voor andere keer. Het befaamde laarzenpad is oom niet te doen omdat de trekpontjes het niet doen. Ons keuzevalt op de route naar Vollenhove, ook een oud Zuiderzeestadje. Heeft stadsrechten sinds de middeleeuwen, vissersdorp en had ooit wallen en poorten. Heeft niets te maken met Pieter van Vollenhoven. Zijn voorvaderen hebben die naam aangenomen, reden niet duidelijk. Waarom Pieter dan toch ereburger is geworden .....? Op de route staan tientallen prachtige en pittoreske (ook wel kapitale) boerderijen met rieten daken, what else!? We spotten zomaar meerdere foutagerende ooievaars in de wei, we zien zelfs jonge ooievaars op een ooievaarsnest. En warempel zelfs een putter, midden op een erf, prachtig vogeltje! En een kiekendief wanneer we weer bij een ander rietveld komen. Bij Vollenhove lunchen we met haring en kibbeling. Langs de dijk en vaart keren we terug, veel riet aan de kanten van de eilanden. De voorspelde regenbui blijft uit en het wordt weer heet in zon. Plots duikt een kunstwerk onder. Het moet de eind veren van eend voorstellen als die onderduikt. Bovenop het kunstwerk hebben we een weids en groen, waterig uitzicht over een kleine haven en een eiland. Het eiland heeft aparte grond daar, keileem. Dit geeft 1500!! soorten paddestoelen en 60 soorten vogels zegt het infobord. Dan komt de man met de hamer! We geve ons over aan ene kleine siesta in d eschaduw van een boom, tussen keutels, vlaaien en brandnetels. Betere bescherming vindt je hier niet! We keren terug over het land, er is nu gelukkig veel schaduw van bomen en lanen. Terug bij het bezoekerscentrum doen we nog een drankje bij 't water, en lopen verkwikt nog n rondje door de rietvelden. De terugweg naar Meppel gaat spontan over in een route via Blokzijl, een van de dode en ons onbekende Zuiderzee dorpjes, maar best levendig met de pleziervaart van nu. De terrassen - met ondoorgrondelijke corona imstrucfies- zijn redelijk vol. Bij Kaatje bij de sluis, een beroemd een sterrenrestaurant in Nederland heeft het ook nog druk. Wil je goede aanbieding met 9 gangen diner, overnachting en ontbijt voor 99 euro, boek dan snel, pas in augustus is er weer plek. Wij doen het bij Cafe Sluiszicht ( ja echt waar!) met een vissalade en kippelevertjes (die krijg ik thuis niet zo snel!). Met mijn pet nog op tegen het licht van de ondergaande zon, meldt buienalarm zich weer. Er komt noodweer aan. Gelukkig zitten we al in de auto als het pikkedonker wordt en het water met bakken uit de hemel komt. De wielrenners die we onderweg nog tegenomen zullen het niet leuk vinden! Het schijnt in Eindhoven veel te regenen, de tuin is er dankbaar om! Morgen weer de rietvelden in!

Ohja, de typo's in het vorige verslag zijn gecorrigeerd!