Georgie dag 22 Tbilisi

De vakantiereis loopt ten einde, binnenkort weer naar huis! Nog 2 keer een verslag en dan kan dit reisboek bij de andere reisboeken, het wordt al een aardige verzameling!

De voorlaatste dag vangt aan met een ritje terugwaarts naar Khergvisi, dat fort blijkt bij nader inzien tot iets meer dan alleen ruine, maar we laten het aan ons voorbijgaan, snel een foto vanuit het autoraam, dat moet onze herinnering helpen als we achter de geraniums zitten -;). Via een berglandschap met groene dalen, gaan we langzaam in meters omhoog, maar snel over de weg in km per uur, want we hebben zowaar een bijna kaarsrechte weg. Na een uurtje is de pret even over en moeten we bij Tsalka over een echte modder- en rotsen pad, dwars door het stadje. Als we het stadje verlaten zien we gelukkig voor de mensen daar dat ze wel aan de weg werken. Hier wonen volgens Moerman veel Armeense mensen, de huizen zijn ook wat anders, en ook armoediger. Geen balkons meer, en meer zadeldaken. Bij een tankstation stoppen we even voor een plaspauze (vier wandjes van golfplaat, 3 planken er boven en beneden, waarvan er een met riekend gat. Chemobelt? Het winkeltje van de tankstation oogt redelijk schoon, de handen van de bakker ook en kopen we - gokje! - wat koeken. Daarna bereiken we een meer op dit plateau, deze regio heeft er vele. Een meer biedt de beste kansen kansen op vogels -spotten en het is meteen raak, mooie roofvogels die vlak boven ons vliegen en zomaar 20-30 meter verderop op een steen poseren, bedankt -;))! Kort daarna zien we een nog groter meer Paravani geheten, donkerblauw met hoge bergen op de achtergrond. Op de voorgrond grazen wat koeien op wat stukjes land met sappig groen gras die niet ondergelopen zijn. Schilderinspiratie! Ook hier roofvogels, wouwen denk ik. Moerman rijdt, "een beetje" door mij gestimuleerd over de akkers naar het water toe. Ik wil daarna zelfs nog stukkie over de eerder afgelegde weg terug, want daar zaten meer vogels. Moerman gehoorzaamt, maar met enige tegenzin. Het blijkt dat we op een terrein van een klein klooster uitkomen. Pas als we een klein kruisje op een houten schuur zien, wordt duidelijk dat het dus een klooster is. Moerman wil niet maar gaat toch omdat ik (nog iets meer -;))) aandring. Ik kom hier maar een keer en wil deze laatste gelegenheid toch wel optimaal benutten, toch? Een man (monnik?) praat even met Moerman, en geeft toestemming om tot water te rijden maar de water vogels zijn al gevlogen -:((. Dan de enorme harige honden maar op de foto! Maar goed dat ze aan de ketting liggen, anders werden het vliegende honden! Het laatste stukje naar Tbilisi, nog 50 kilometer. Er is maar een weg, maar een man met auto staat langs de weg en zegt dat hij verdwaald is. Moerman googlet wat op zijn smartphone en de man is blij dat hij weet waar hij naar toe moet. Gewoon 25 kilometer rechtdoor en dan naar links, kan niet missen -;)). Ook de file is niet te missen, we komen rond die tijd aan in Tbilisi en alles kruipt de rondweg over. Er moet veel geritst worden en dat werkwoord bestaat nog niet zo lang in Georgie-;), Veel gele busjes voor het openbaar vervoer en grote bussen van de citytour. Als we in ons hotel aankomen nemen we het zekere voor het onzekere en nemen we vast afscheid van Moerman met een kado en een fooi. Hij heeft bet prima voor en met ons gedaan! Hij brengt ons overmorgen nog wel naar het vliegveld, maar dat is midden in de nacht en wie weet is hij misschien vervangen door een ander!? We zijn het lopen beu, het rijden nog niet zat en er is nog een beetje plek voor wat toeristisch geblabla van een audioguide. Dat betekent een citytour met een open dubbeldekker. Dubbel plezier, want de file in de stad is nog groter geworden! Alleen maar voordeel, de rit duurt dan twee ker zo lang en kunnen we nog meer fotoos nemen -;))! Voordeel van het late tijdstip is dat we mooi de gebouwen in de verlichting zien staan. Een hoofdstraat is recentelijk gehele gerestaureerd in neoklassieke stijl, ziet er toch wel fraai uit, zeker met de lange rij groene bomen en lantarnverlichting. Tegen 20 uur breken we de rit af (kaartje 24 uur geldig, we kunnen morgen verder) en vinden we een leuk plekje in een drukke gezellige eetstraat. Ook gezellig zijn twee buurmannen, een van 40 en een van 60 jaar ongeveer. Ze komen uit Kamtchakka, oost oost oost rusland, tegen Alaska aan. Zijn 2 maanden op vakantie, doen onder andere 2 weken Krim aan (verzuimd te vragen naar de reden, dat zal niet vanuit puur toeristisch oogpunt zijn denk ik) en Litouwen en Georgie. De jonge gast is enthousiast over zijn streek en laat fraaie fotoos zien van de wildernis daar. Vanuit zijn keuken kijkt hij recht op een vullaan die met sneeuw bedekt is! Nog even doorsparen, want ik weet dat de reis daar naar toe niet goedkoop is, je moet veel met de helikopter als je in de natuurparken wil komen. Op dit moment wil ik alleen maar in bed komen het is laat geworden -;)).