24 september

24 september Busan

Regen, regen en regen! Bestaat ook hier het medisch toerisme.
Ons Tokoyo Inn hotel ( dat we aanvankelijk lazen en uitspraken als Tokyo-Inn hotel) ligt centraal in de Wijk en vlakbij het strand zoals we gisteren zagen. Tijdens het ontbijt valt niet te ontkennen dat het gezapige regentje van gisteren veranderd is in een onstuimige regenfront met harde maar warme wind. De plaatselijke buienradar geeft aan dat het de hele dag zo blijft dus veel ambities hebben we vandaag niet. Wel moeten we eerst even weten hoe we naar het vliegveld moeten, we wenden ons tot de dame achter de balie. Alsof het de eerste keer is dat ze deze vraag hoort, moet ze even verder vragen. Het blijkt dat er een shuttlebus elke 15-20 minuten vertrekt vanaf een nabij gelegen hotel. Dat gaan we eerst even checken. Kunnen we tenminste controleren of onze regenjassen bestand zijn tegen de regenhoos. Dat is dus geen probleem, dat de broek eronder na n minuut of zo al drijfnat is, doet daar niet aan af. De parkeerwachter bevestigt het verhaal, dus we kunnen verder. Zo'n regendag leent zich uitstekend voor indoor activiteiten dus wat te zeggen van een bezoek aan de tandarts? Een paar dagen geleden merkte ik dat mijn brug los leek te zitten en we hadden gisteravond onderweg een bord gezien met Dentist, english speaking, dat maakt het wel makkelijk om te communiceren. Dus, zo gezegd zo gedaan. Een trapje omhoog, deur door en me -zonder afspraak- gemeld en de situatie uitgelegd. De receptioniste cq tandartsassistente haalde de tandarts er even bij, een jonge kerel, die ons in vloeiend engels te woord stond. Ik kon meteen gaan zitten/liggen! Mondje open, brug eruit (even auw), de assistente mocht de brug even schoonmaken en hij babbelde even met Marianne. Plop, wat lijm op de goede plaatsen, klik, de brug er in en ik was stil voor 5 minuten want ik moest effe de kaken klemmen. Een 20 minuten later stond ik weer overeind en kon de rekening betalen, 20 euro, koopje -;)). Buiten gekomen bleek dat het droog was geworden, dus even naar het strand. Wel waaide het nog flink maar dat maakte het alleen maar leuker met de paraplu's en de gele noodponcho's van de Koreaanse toeristen die zich in grote groepen over de boulevard bewogen. En onze broeken droogden daardoor ook snel. Maar dat was van korte duur. Omdat Starbucks nummer 1 nog niet open was, moesten we een paar honderd meter lopen voor Starbucks nr 2 en toen begon het weer te plensen! Nouja, met een natte broek smaakt koffie en koek ook goed -:)). Bij mij gebruikelijk na een bezoek aan de tandarts is dat ik met mijn tong de nieuwe situatie nog eens goed onderzoek, het voelt toch altijd wat anders en vreemd aan. En jahoor, helemaal achterin voelde ik toch wel een heel erg scherp randje, deed zelfs zeer. Dus, terug naar de tandarts maar die was even lunchen, maar ik kon om 14 uur even terug komen, dan zou hij er naar kijken. Ondertussen maar weer een koffie bij de Starbucks, die zat gelukkig op korte afstand. En passant nog een natte broek door weer een plensbui, t gaat wennen! Om 14 uur weer de tandarts stoel in, beetje vijlen en polijsten en nu voelt het weer beter! Snel even een paar broodjes in een echte bakkerij gekocht en naar de bus die ons naar het vliegveld brengt, een uurtje verderop. Ondertussen is de lucht weer donkergrijs en valt de regen weer met bakken uit de lucht, hopelijk komt de voorspelling uit dat het weer morgen beter wordt! Zoveel als er regen valt, zo verstedelijkt is dit gebied en vergeven van de flatgebouwen, rij na rij, na rij, na rij, echt zoveel! De lichten in de flats zijn bijna allemaal hard koud TL licht, lijkt me niet gezellig wonen.
We checken in en na een uurtje vliegen komen we op Jeju eiland aan, afmetingen 73 x64 km en met een hoge berg en een paar interessante bezienswaardigheden. We besluiten morgen een georganiseerde tour te doen die ons langs 5-6 bezienswaardigheden voert.