Page

Oeps, I did it agáin! En Marianne heeft haar stress- en slimme momenten! Zandstralen bij het Hoefijzer en windkracht 6 bij de  dam. En lukt het nog een boeking te regelen voor het Antelope park en een camping? 
 
De prepaidkaart die ik kocht ziet hier nergens een netwerk, vreemd! Wat een snertphone! En mijn gewone phone ziet wel een netwerk maar dat is geen AT&T. En overal zie ik toch mensen met hun smartphone bezig! Toch eens ergens navragen. Dus moeten we toch weer naar de Marketplaza voor freewifi daar. Ik kan in ieder geval mijn weblog plaatsen, maar een rv plek reserveren gaat weer niet, de verbinding is erg langzaam of stopt er mee. Dan maar op goed geluk gaan rijden besluiten we. Dan zien we in Page wel of er plek is. Marianne gaat nog even snel een broek proberen te kopen, die ze aan had heeft de beste tijd gehad getuige een plots optredend krak geluid! We rijden daarna eerst nog een stuk langs de Grand Canyon tot we bij de Desert View uitkomen, een uitkijkpunt met een toren 20 meter hoog- die in indiaanse Navajo stijl gebouwd is. Het is er druk, we kijken even bewonderend over de railing, schieten onze fotoos en weerstaan bijna de verleidingen van de giftshop! Toch even wat kleinigheidjes gekocht deze keer. Wij zelf hebben integendeel toch weer even een stressmoment, ben ik -als we terugkopen naar het parkeerterrein - wéér mijn sleutels kwijt!! En er hangt nog wel een opzichtige sleutelhanger aan van 10 x 20 cm! Niks in mijn zakken of tas, Marianne slaat haar ogen op ter hemel, Neeeehtoch!? Hoopvol kijk ik in de auto, zitten de sleutels nog op het slot? Nee dus! Redding is nabij, ik heb de sleutels aan de buitenkant laten zitten terwijl we weg waren! Geluk bij ongeluk weer! Niemand die het zag of er gebruik van maakte omdat de RV op een apart parkeerterrein stond en met de deur met sleutels naar buiten was gekeerd, dus niet zichtbaar. We rijden opgelucht verder.....
Nog steeds veel bossen langs de weg maar allengs wordt het minder, en de bergen kaler, de struiken kleiner, het verkeer rustiger.
We zien steeds meer de kleuren van de bergen zelf opkomen nu, in algen zien we bruin, rood, witgeel, soms egaal muisgrijs, we vinden het een aantrekkelijk aanblik. Als we het grootste deel van de trip erop hebben zitten, (qua kilometers dan, niet qua tijd zal blijken), komen we bij de Horseshoe bend, een deel van de Grand Canyon war de diepe kloof ineens een U-bocht maakt, net anderhalve kilometer van de doorgaande route af. Komt dat even goed uit voor de talloze auto's en bussen met tientallen toeristen die uit Page komen! Echt errug druk! Maar overslaan willen we het niet, de zon en wind proberen ons nog te bekeren maar we zetten door in een zandstralende wind die het rode stof op je huid jaagt en gemeen is. Daarbij is het nog eens hartstikke heet vandaag , dus echt lang gezellig rondkijken doen we niet. We haasten ons, door een duinig landschap terug om naar de ineens gezellige en koele camper terug te keren! Nu nog een rv plek zien te regelen en een tour voor morgen. Die tour willen we graag zien omdat de wind en erosie het landschap heeft gevormd tot surrealistische vormen en kleuren. Je mag die tour alleen maar doen onder Navajo begeleiding omdat dag een deel van hun historie en onderhandelingen is. Kandidaat RV kampeerplek zit vol en weet meteen te melden dat de andere twee campings ook vol zijn! Oeps! Alternatieven zijn een motel nemen of op de parkeerplaats van de -wederom immense- Walmart te gaan staan. Ik heb echter bij een hotel ergens een reclamebord zien staan met Boat-en RV parking. We rijden terug en vragen of ze parking service voor RV aanbieden. Helaas, antwoordt de dame, dat is alleen voor gasten! Er zijn echter nog meer hotels en we rijden er een paar af, maar overal vangen we bot en ook Walmart. We proberen het zelfs bij een Marriot Golf hotel. Bijna lukt het Marianne om een ja te krijgen, maar de meneer herstelt zich helaas, nee het kan toch niet! Uiteindelijk wordt het dan toch de Walmart en als we 's avonds na het eten de balans opmaken denken we dat er 20-30 campers hetzelfde hebben gedaan!Tussen het zoeken door- of was het ervoor?- had Marianne nog het slimme idee om op camping 1 om water te vragen, of we mochten tanken want de watertank stond bijna droog. Dat was geen probleem gelukkig en mocht zelfs gratis! Ze wisten bij de receptie ook te vertellen waar we een tour in het Antelope park konden boeken, dat was gelukkig in de buurt. We parkeerden naast de gebruikelijke Ferrari's en Dodges, trokken een sprintje vanwege de mini zandstorm en hittegolf en keken de verveeld kijkende receptioniste hoopvol in de bruine ogen. Heeft u nog plek voor twee morgen?  Two? Ze kijkt moeilijk, er is alleen plek morgenvroeg om 9 uur!, zegt ze weinig enthousiast!  Hoera, dat is perfect voor ons!! Dan kunnen we daarna -de tour duurt 5 kwartier ongeveer- mooi verder op onze route gaan rijden!  Ook tussen de bedelroute door kijken we  even bij de Glen Canyon dam, een klein dammetje maar met een stuwmeer van 130 mijl erachter! Nou begrijpen waarom we midden in de bergen en woestenij zoveel auto's met botentrailers zien! Ook bij de dam waait het hard en bordjes vertellen ons dat je niet aan de randen van het stuwmeer mag overnachten, jammer! Was een mooie lokatie met de rode bergen om het water heen. Terug naar de Walmart, binnen heb ik daar even wat wifi bereik, maar buiten lukt het niet meer. Morgenvroeg maar weer een poging doen. Bij een Walmart- electronicastand vraag ik nog een jongedame -dit jaar zijn  er verrassend weinig mannetjes die ons helpen - even over mijn  prepaid simcard probleem. Oh, zegt ze, AT&T heeft hier in Page geen dekking. Als u Page morgen verlaat heeft u weer bereik! Oh, werkt dat hier zo!?
Nou, de dag zit erop! Waar ging het gisteren in de lezing ook al weer over? De vier basisbehoeften om je ergens thuis te voelen? Water (gevonden), Onderdak (met moeite gevonden), Voedsel (heel veel gevonden) en hulpmiddelen (wifi, gevonden, zij het beperkt). Nog even een overnachtingplan maken voor de komende dagen, ja camperen met RV en zonder reserveringen is net als  backpacken -zij het iets luxer-, je weet van te voren niet wat er gaat gebeuren en of het lukt. Dus bezint eer ge begint!