3juni 2016 Edinburgh

Schotland

Naar Edinburgh vliegen kost nauwelijks meer dan een uur,  tijd om te dutten krijg je dus niet. Tijd om te eten ook niet want je krijgt hooguit een plak cake, wel verse gelukkig. We staren wat naar de wolken, gelukkig zitten we er boven en niet zoals afgelopen weken eronder met al die plenzen water. Naarmate het uur vordert, wordt ook ons humeur beter, we zien ineens weer land onder ons en zon, zon zon! We wurmen ons rond 12 uur door de douane, plukken de cashmachine leeg en gaan op zoek naar de autoverhuur. Indachtig het "advies" van zus Marianne, laten we de gereserveerde Jeep Renegate voor wat die is, wijzen "bijna beledigd" het aanbod van de verhuurjuffrouw af (een Renault Captur) en doen maar eens een goede auto, een aardige Volvo xc60 met koud 700 mijl op de teller en een eerder gerapporteerde kras die we echter  niet kunnen vinden. We danken aan de upgrade nu ook een automaat, 4wd, leren bekleding, een navigatie erbij en rijden diesel. Dat laatste is geen voordeel want benzine en diesel zijn hier op het eerste oog gelijk in prijs. Met enige moeite krijgen we het adres ingevoerd en sleurt Loek ons daarna deskundig (en soms wat krap) door het linksrijdend verkeer. Het is een half uurtje rijden en aan een redelijk grote doorvoerende straat vinden we al snel ons hotel. Een voordeur leidt ons naar klein halletje, een witte trap met gedraaide spijlen en blauwe loper, hoge deuren en ramen die je omhoog moet schuiven. En een paar sleutels van de landlady, ook wel handig. In onze kamer hebben ze in de hoek een douchebak weggemoffeld, bij Loek en Brigit een open haard. Onze tv staat voor het raam, in het kozijn. Parkeren kan op de stoep voor het hotel, tis even passen en meten maar als je zijdelings loopt, kom je wel naar binnen of buiten -;). We mikken de spullen in een ordentelijke hoop en wandelen naar het centrum, ca 15 minuten verderop. Zonnebril op, zonnecreme ingesmeerd en toch maar n vestje als het wat fris wordt. Onderweg vinden we een aardige eettent, Circus geheten. Geen wilde dieren, wel drie vrouwen die de tent runnen -;). Om de hoek staan we op de hoofdstraat van Edinburgh. Het is er druk, maar niet giga-druk. Veel winkels met mooie schotse producten als sjaals, whisky, sjaals en whisky en nog meer sjaals en ook kilts en zo! En veul Japanners zeg! Bussen vol zeg maar! We kuieren de hoofdstraat af, nemen de eerste fotoos en hebben meteen een fotoshoot van een trouwerij te pakken. Ook een stuk of drie doedelzakblazers, ik weet nu al dat die muziek NIET onder de vakantievideo komt! Best mooie muziek, maar langer dan 4-5 minuten stelt je toch wel op de proef. Maar misschien een kwestie van wennen ook -;)?  Er is een hele grote whisky experience center en ditto shop dus we kijken verbaasd wat rond. Dat er sommige mensen in whisky beleggen begrijp ik nu, de duurste fles was daar 18.500 euro. Je leest het goed ja, 18.500. Voor een Liter!! Dan maar in een kiltenwinkel kijken waar onderin ook een weverij zit. Helaas is de weverij gesloten, maar ik kan vrolijk rood geruite petjes passen en een bijpassende Clan zoeken. De eik is daar nog niet doorgedrongen als Clanwaardig, dus ik voorlopig nog als burger verder. De st. Giles kathedraal wacht op ons, ik betaal voor de foto-permit en knip wat plaatjes. Tis geen spectaculaire kathedraal, maar ze heeft wel een erg fraaie zijkapel  met schiterend snijwwrk in banken en muren en plafond. We komen tot aan het kasteel op de top van de berg en kijken over Edinburgh heen. Er wordt volop aan een enorm tribune qewerkt voor een of andere Militaitetaptoe of zoiets. WE zoeken maar eens een terrasje en doen een Ddrankke, voor mij een schots biertje. Ik heb n Raven ale, een wat pittig gekruid brouwsel dat beetje aan bier doet denken. We aanschouwen het langs lopend publiek en constateren dat Miss Schotland waarschijnlijk nooit Miss Universe gaat worden. Veel dames doen weinig moeite om iets van hun figuur ten goede te laten komen, zeggen ook Brigit en Mariane! Mannen trouwens ook niet hoor! Dan maar weer eens wat eten, het is spitsuur en we vangen een paar keer bot, dat is goedkoop eten maar vult niet -;) Even verderop lukt het wel bij Mitre. Een gezellig lokaal met tafels in een treincoupe opstelling. Daarna is het terugwandelen naar ons hotel en gaan de schoenen snel uit. Het is  nog licht maar het duurt niet lang voordat we gaan slapen. Morgen een wandelrouteprogramma door de stad. Hopelijk blijft het goed weer!