Rondje Snaefelsnesjokull

25 mei
Vandaag de hele dag de tijd om het schiereiland Snaefellsnes te verkennen. Het wordt een rondrit langs de noordkust, dan de westkust en terug via de zuidkust. Om naar het noorden door te steken terug naar ons pension. Bezoekenswaard volgens de pensioneigenaar- die graag zijn kennis van dit gebied deelt- zijn Grundarfjordur met een fotogenieke bergformatie, Kirkjufell geheten. Spotten van walvissen is gratis en voor niets vanuit de auto, garantie tot aan de voorruit -;)).Magnifiek uitzicht op de vulkaan de Snaefelsjokull, verbergt zich meestal de wolken, zo ook vandaag! Mooie rotsformaties bij Arnarstapi, zeehonden bij Budir.
Wel, kennis van het weer heeft de pensioneigenaar ook, hij voorspelt regen, eigenlijk nog een paar dagen lang! Het duits jong stel wat er ook logeert baalt bij dat bericht maar berusten er toch maar in. En eigenlijk valt het nog mee vinden we. De start is met veel miezer regen maar bij de Kirkjufell is het af en toe droog genoeg om de camera naar buiten te steken en wat fotoos te trekken. Als de schapen en paarden in dat buitje buiten achter elkaar aan rennen, dan maakt dat toch alles goed? Verderop, met uitzicht op de baai van Grundarfjordur zien we een picnicplaats en eten daar onze lunch op, gescoord bij het tankstation want zondags zijn hier de supermarkten gewoon dicht! Het is zowaar droog en met een windjak aan, eten we gewoon buiten onze lunch op. In de bieb, annex koffieshop met tapijt en twee stoffen groene chesterfield banken, saga museum, bioscoop en toiletgroep, nemen we een koffie met een gratis refill. Wacht, het is ook een soort VVV! Ze weten hier wat multifunctioneel inhoudt! We rijden door, zien nul walvissen, maken de bocht van noordkust naar westkust en kunnen de ruitenwisser bijna uitzetten, dat gaat goed! Vanuit een ooghoek zien we een paar kleine puntdaken de grond uitsteken, dat zijn oude traditionele boerenhuisjes. We stoppen even. Het bijbehorend buitenmuseum is gratis te bezichtigen, te weten wat oude walvisbotten en schedels, oud verroest scheepstuig en vier keien van uiteenlopend gewicht. Je mag hier je proeve van bekwaamheid afleggen door ze op te tillen. De lichtste weegt 23 kg, toevallig het maximumgewicht wat je van de Arbo mag tillen? Als je dat lukt mag je verder naar de 54, de 100 en de 154 kg. Ik spaar mijn rug en til niet zo zwaar aan de proeve van bekwaamheid. We zijn snel bij Arnarstapi waar fraaie basaltkliffen de meeuwen en andere vogels lokken om te paren, nestelen en broeden. Het zijn er veel!!! We wandelen naar een gehuchtje verderop, 2,5 km maar waar ze koffie/thee en taart verkopen, blijkbaar een zeldzaamheid op IJsland want het wordt apart vermeld. Terug via hetzelfde pad en wat verder doorlopen naar de haven van Anarstapi met uitzichten op fraaie basaltformaties en grote schoorsteen-gaten in de kliffen waar veel vogels een beschutting vinden en er hun nest hebben. Het is zowaar al een hele tijd droog gebleven, de vulkaan hult zich echter steeds meer in een wolkendeken totdat die bijna op zeespiegelhoogte is. We vertrekken met het wolkendek een 50 meter boven ons en de laatste 60-70 km terug kunnen de ruitenwisser weer aan. We laten de zeehonden bij Budir met rust en komen na een toch nog leuke en aardige dag terug bij ons pension. Een hete douche frist ons weer op en tegen achten zoeken we een eettentje op. Het restaurant van gister is dicht, evenals de twee andere concurrenten. We zien nog een hotel maar die heeft alleen een bar. De barman, een forse knaap met rood haar op een knotje en met een volle baard, wijst ons nog op een eetlokaal aan de de haven en daar eten we een lekkere vis. Vikingbier en thee doen de rest.We bekijken even de route van morgen en doen toch nog een wandelingetje. Even de heuvel op voor het uitzicht -;)) en wat foto's. Natuurlijk ook nog even langs het ziekenhuis, die gekke kerk daar even verderop en voor we het weten hebben we weer bijna een uurtje gewandeld! Dan is het linea recta naar het pension. En naar bed! Morgen de Gouden cirkel doen.