Reykjavik

23 mei 2014 ijsland
Een weekje weg uit zomers, bijna tropisch Nederland naar een fris, bijna guur IJsland waar ons bij aankomst regen wind, bewolkte luchten en vrolijke, vriendelijke en soms wat stugge IJslanders welkom heten. IJsland stond al enige tijd op ons verlanglijstje en werd ook door familie,vrienden, collega's en (on)bekenden aangeraden. We waren benieuwd naar de enthousiaste verhalen en boekten lekker ouderwets bij een reisburo onze trip. We probeerden al eerder online vliegtickets te boeken maar werden onaangenaam verrast door de hoge vliegticketprijzen. Omdat we vlak voor vertrek wilden boeken werd er nog even vlot een vette toeslag van 300-400 euro p.e.r. p.e.r.s.o.o.on. gerekend, nou nee, daar wilden we toch liever niet aan meewerken! Het reisburo bood aanvankelijk hetzelfde tarief aan maar we werden pas op een goed bod getrakteerd toen we via Belgie wilden reizen. En daar kregen we zelfs korting omdat we .... zo vlak tegen vertrek aan zaten ! Snappen deden we het niet maar snel ja zeggen leek ons toch wel het slimst. Vandaar dat we vanmorgen in de auto naar StuBru (StudioBrussel) luisterden om maar geen belgische nieuwtjes te missen. Anders wisten we niet dat deze middag meneer Jean Luc Dehaene werd begraven, ja precies in het plaatsje Vilvoorde waar we onze parking bedacht hadden. Gelukkig gaf het nergens oponthoud en waren we ruim op tijd bij de gate. De vlucht van amper drie uur had weinig om het lijf en met een tijdsverschil van 2 uur landden we om 15.15 uur op IJsland. Ons schema voorzag ons van een busrit naar Reykjavik, ca 50 km verderop, om onderwijl een klein uitsapje te maken naar een nabij gelegen lagune met door mineralen blauw gekleurd water, zeg maar heet thermaal water. Toepasselijk Blue Lagoon geheten en door ondernemende IJslanders omgetoverd in een spa en wellness centrum, waar bijna elke toerist dus gedropt wordt. Wel een aparte ervaring hoor, als je in je zwembroekje/badpak naar buiten loopt en met je hoofd in de wind en kou in het water zit en met je lijf in 40-45 graden zit. Met enkele tientallen toeristen om je heen, in allerlei talen kletsend of releksend, met of zonder pint bier of aquavit, en of fotograferend (ja, ook hier veel Japanners/Chinezen/Taiwanezen!). Velen smeerden witte klei (hoop ik!) op hun gezicht, met de illusie om er mooier op te worden? Het spul werd in ieder geval onder de douches weer weggespoeld en misschien gerecycled voor de volgende buslading -;)). We konden om 19 uur plaatselijke tijd in de bus naar Reykjavik stappen waar we keurig voor d e deur van ons pension afgezet werden. De receptionist heette ons in het pre-pre seizoen hartelijk welkom en had alle tijd voor ons, er waren nauwelijks andere gasten. We waren snel wegwijs gemaakt en zochten snel een eettentje op voor een maaltijd, dat was ondertussen toch wel even geleden. We lieten het ons in een franse bistro goed smaken en kropen tegen elven het bed eindelijk in. Ik twijfelde nog even of ik een oogmasker voor moest doen, het was nog licht buiten....even later was er geen twijfel meer en sliepen we.