3 oktober

3 oktober
Ben leidt ons 's morgens door het dorp rond, het centrale plein is in onderhoud en er is een aardig museumpje over de charango, een soort gitaar met 5 dubbele snaren. Een uniek instrument in Bolivia waarvan een zekere Nuñez (rip) een virtuoos op dat instrument was. Hij kwam uit Villa Serrano en ter ere van hem is dus een museum opgericht. Om even te benadrukken dat dit toch wel Het Charango dorp is, heeft men een Charango gemaakt van 10 meter lang, de grootste ter wereld. Het toeval wil dat er twee heren uit Lapaz aanwezig zijn (vanwege het aanstaande dorpsfeest) die opgeleid zijn door de heer Nunez en die willen wel een serenade ten gehore brengen. In de ontbijtzaal stellen ze zich op en voor een zeer select publiek (de receptioniste, de hoteleigenaar, Ben en wij) laten zij enkele zeer leuke nummers horen. We wisselen wat info uit en ook krijg ik toestemming om tzt hun muziek te gebruiken voor de vakantiefilm en op youtube te zetten. Van hen krijg ik tzt nog een cd opgestuurd want ze spelen goed en treden vaak op In Lapaz. Met enige achterstand op het programma , anderhalf uur maar, gaan we richting La Higuera. Ondertussen doen we een stop bij een bos met een wandeling naar een waterval. Uurtje heen en terug. Dat gaat prima, tis wel heet maar we lopen voornamelijk in bos. Ben weet dat er hier veel dieren voorkomen en attendeert ons op allerlei geluiden en we weten toch wel een aardig lijstje te maken van dieren die we zagen, zoals de toekan (ja, die van de valk toekan), een kalkoengier, een zwart/paarse gaai, een kalkoen die in de bomen leeft, rode vinken, buizerd, parkieten. Ook zien we een marterachtige oversteken. We pauzeren even bij de waterval, toch n metertje of 40-50 hoog. Daarna is het terug naar de auto en verder naar La Higuera, nog n uurtje of 4-5 over gravelwegen met flink hobbelen en knotsen. Toch een flinke ruk en het laatste deel moet weer in het donker. Achter de bergen die voor ons liggen, weerlicht het voortdurend, het was heet vandaag maar we houden het droog als we om 1930 uur in het dorp aankomen. In een alleraardigst hostel, gerund door een Française met zoontje (die op een meisje lijkt) krijgen we soort franse kaas als voorgerecht en een enorme bak pasta met lekkere worst, aangevuld met bier en limo. Tis weer eens zoveel dat we het niet opkunnen-;). Na de koffie kletsen we nog en tijdje na in de tuin en gaan ca. 23 uur naar bed