20 september Aso

20 september van Kumamoto naar Aso
Treinen, treinen, treinen, kan het ook wat minder?

De jetlag slaat toe, we hebben nauwelijks een paar uur geslapen vannacht. Heb dan ook nauwelijks zin om uit bed te komen. Het ontbijt maakt me wel wakker, een japans ontbijt betekent kiezen uit 20-25verschillende gerechten die je allemaal in kleine bakjes op je plateau zet. Het meest herkenbare is de rijst , yoghurt en het fruit. Maar voor het overige is het allemaal vrij onduidelijk, maar wel smakelijk en voedzaam. Vandaag twee treinritten, denken we.....want vandaag gaat het niet goed. We moeten naar Higo-otsu en dan overstappen naar Aso, dat ligt oostelijk. De overstap is na ca een half uur, maar het berichtenpaneel laat geen Higo-otsu zien. De dame langs me bevestigt dat Aso een andere richting is, terug -;( dus. Dat betekent een drie kwartier wachten, weer drie kwartier terug en dan het goede spoor zien te vinden. Nog maar eens navragen bij het stationspersoneel. Follow yellow line zegt de dame vriendelijk en dan zijn we weer op het goede spoor terug. We kopen een mooi tempex lunchbox met drie soorten rijst en een drankje en beseffen dat we eigenlijk nauwelijks mensen zien eten of drinken in de trein. Doen we nu onbeleefd? Ik weet het niet en kan ook geen pictogramen vinden die daar op wijzen. Qua pictogrammen zijn de japanners wel sterk vind ik. Ze gebruiken ze ook overal voor, zelfs voor hoe je op een toilet moet gaan zitten, hoe je een ticket koopt voor de bus of tram, of dat je beter niet kunt roken en je buurman overlast bezorgt. Op naar Higo-otsu, dat duurt n half uurtje. Daar er uit en in de rode de trein die tegenover ons stond. Marianne wist dat we via Miyami naar Aso moesten en een dame (wederom ja, maar niet dezelfde) bevestigde dat dit de trein naar Aso was. Hehe, eindelijk! Maar t was nog niet over met de pret.  Na zo'n 20 minuten stopte de rode trein in Tateno. Moesten we overstappen? De zoveelste dame (van tamelijk hoge leeftijd, altijd riskant of juist wijzend op ervaring -:), zei dat we de witte trein tegenover de onze in moesten. Ho, in 5 tellen de bagae pakken en er uit ! Bij de witte trein (maar 5 meter verderop gelukkig) toch nog effe vragen, is dit de trein naar Aso?. Nee, zei dame zoveel, tis die rode. Verrek, terug!!! Gelukkig maar  5 meter maar jeetje, het wordt  zo wel verwarrend. We zitten nog niet en zijn wel vlak bij de conducteur/machinist. Denkt hij ook dat hij naar Aso gaat? Hai, doozoo (oftwel, jazeker, alstublieft in het japanees). Nou dan is het goed denken we, maar niet voor het laatst! Want wat doet die man, hij rijdt twee minuten, stopt pakt zijn spullen en stapt uit het bestuurdersgedeelte, loopt naar het andere eind van de trein (gelukkig maar twee coupes lang), en rijdt weer terug! gelukkig wel direct een spoor naar links anders waren we echt op weg naar huis! Denk niet dat we een haastige vervelende ochtend hadden hoor. Meest van d etijd is het gewoon zitten en wachten. En je druk maken op vakantie omdat je een trein hebt gemist, lijkt me niet echt slim. Zoals mijn moeder vroeger zei, je hoeft het toch niet te lopen toch?
In Aso is het nog 5 minuten naar ons pension, minshuku in t japans. Onze kamer is typisch japans, met tatami matten en overal staan slippers want je schoenen laat je in een japans huis uit. De gastvrouw wil weten wanneer we willen eten en douchen. Douchen kunnen we van 17 tot 18, mooie tijd. Alleen is t iets meer dan douchen. In de schuur waar we de douche vermoeden, zijn twee enorme warmwaterbaden, 10 x 4 meter met afstapje en drie krachtige waterstralen. We zitten in een onsen, een typisch japans warmwaterbad. Natuurlijk niet onverwacht hier in een zeer geothermisch actief deel van japan. We gaan tenslotte morgen ook naar Mount Aso, het grootste kratergebied ter wereld. Maar daarover later meer. Nu wentelen we lekker  een warm bad. Ik kruip daarna nog in een grote massagestoel  die onvermoede spieren behandeld, ook prima. Vandaag een typisch japanse maaltijd, op de tatami mat gezeten met de benen ergens onder, naast of voor je, maar nooit lekker zitten -:). Een oude vriendelijke dame brengt ons allerlei bakjes, een vuurkorf  een schaal met dunne plakjes vlees en we kunnen barbecuen-;). Ze doet ons even voor wat we allemaal wel en niet moeten doen en daarna zijn we ruim een uur zoet met eten,mmmmh, lekker hoor! 
Uiteindelijk was het toch een relaxte dag en sloten we af met een uurtje lezen. Nog even een paar muggen achterna zitten en een beestje met 14 poten t raam uit doen. Het had een lange staart, ik heb t maar niet mn handen gedaan.....n kleintje schorpioen of zo? Ik heb niet goed gekeken.