Dag 22 Luneburg

We sturen de camper na het ontbijt naar een groot winkelcentrum aan de rand van Luneburg, daar kun je altijd wel parkeren en scheelt enkele kilometers fietsen in de bijna vrieskou, toch wel even spijt dat ik geen handschoenen heb meegenomen! Bij het horen van de naam Luneburg denk ik aan twee dingen; de schoenmaker (gespeld als Lunenburg) in ons dorp (voor zijn vakwerk) en diens dochter. Ik ben wel een paar keer met haar uit geweest maar hoe ze heette ben ik vergeten. Het was zelfs een paar keer buiten het dorp en ik was meer geinteresseerd in haar tijden dan in haar vakwerk of andere kwaliteiten ;-). Ik was nog maar 10 of zo en we zaten samen op zwemles en gingen wel eens buiten het dorp wedstrijdzwemmen. We mochten dan in een busje mee, samen met andere teamleden. Het andere Luneburg waar ik aan denk is de Luneburger Heide waarvan ik weet dat het Nederlands leger er in de 60-70-er jaren oefende. Oefenen om de Russen tegen te houden....En nu zitten de Russen overal...vooral online!Toen ik in militaire dienst zat, ben ik nooit verder geweest dan Nijmegen. Omdat we nu toch in de buurt zijn, brengen we een bezoek aan het stadje Luneburg, gezegend met ca 75.000 inwoners. De stad ligt tussen Hamburg en Hannover en heeft een rijke geschiedenis door de winning van zout en textielindustrie. Dat resulteerde in een overvloed aan markante gebouwen in het oude deel van Luneburg. Je zou denken dat de bouwstijl overeenkomsten toont met andere Altsteden (klopt ;-), maar hier hebben ze toch ook wel een aparte bouwstijl ontwikkeld die heel fraai is. Veel met bakstenen en bogen, maar de bogen zijn extra dik aan de rand uitgevoerd, alsook bij de kozijnen. En met kantelen en trapgevels met rechthoekige vakken. Er zijn verschillende kerken, de Johannis kerk is fraai met een imposant orgel. De Watertoren is de moeite waard om op te gaan. Je moet met de lift omhoog, en met trap omlaag waar je je visueel in een watervat waant. Boven wordt je beloond met een mooi uitzicht over de stad en ziet de bekendste bezienswaardigheden liggen. De toegang tot de toren is tegen betaling, maar we kregen korting op een beetje onconventionele manier. Er stond namelijk een familie uit Braunsweig voor ons die 5 personen telde. Blijkbaar stonden ze ons op te wachten want ze vroegen we of we tijdelijk even met hun een groep konden vormen tot 7 personen want dan krijg je volgens de prijslijst korting ;-)! Een euro per persoon, maar wie het kleine niet eert, is het grote niet weert toch!? Dus vandaar de verkregen korting. En ik maar denken dat die Hollanders zo zuunig zijn! Het verschil tussen Hollanders en Nederlanders is trouwens nog steeds lastig voor de Duitsers (en de rest van de wereld?). Want, na onze fietstocht naar de stad waren we een beetje verkleumd en hadden we een gezellig koffiehuis gevonden met een erker die uitkeek over de markt en vol in de zon lag.Dus daar neergestreken en koffie met koek erbij besteld. Naast ons zat een oudere man die op een gegeven moment vroeg of hij een stukje naar ons toe kon schuiven op de bank, omdat hij in de trek en in de schaduw zat. Natuurlijk , geen probleem! Ik zag dat hij de plattegrond van Luneburg bestudeerde en vroeg of hij hier ook als toerist was. Een openingsvraag die leidde tot een gezellig praatje met Herr Reinhardt (zoals hij zei te heten). Hij was lid van een busgezelschap (was sonst!?) maar de rest zat buiten en hij binnen omdat hij het ook wat koud had. Hij vertelde dat ze een busreis gemaakt hadden en nu weer naar huis gingen, voor hem was dat Paderborn, wat verder naar het zuiden op ca 3 uur rijden. Hij was het die meteen vroeg hoe dat nu zat met Holland en Nederland. Hij had er in de bus al wat over gehoord van de busreisleidster, maar het niet helemaal begrepen (ook wat slechthorend!). Tsja, als je uitleg van de Echte Expert krijgt, is het natuurlijk veeeel duidelijker! Reinhardt (inmiddels al 85 jaar oud) vertelde ook nog over zijn vrouw die helaas in een verpleeghuis zit en niet mee kan, dat was wel Echt Scheisse! Ook al 60 jaar getrouwd en dan zo gescheiden te worden, Richtig Scheisse!!! Maar hij zei bij het afscheid dat hij het Richtig Gemutlich vond, dat half uurtje dat we zaten te kletsen! Het genoegen was geheel wederzijds Reinhardt! We hebben nog een uurtje de andere bezienswaardigheden bekeken, de mooie Markt met vele oude huizen, het Raadshuis en tot slot de Alte Kran, een middeleeuwse houten kraan-installatie aan het water met gezelige terrassen. Even wat anders, hoe spel je ijsklont, met lange ij of korte ei? Hangt er van af. Als je water bevriest heb je een ijsklont. Als je een rauw ei laat bevriezen heb je een ei(s)klont. Dat ondervond Marianne die dat ei uit de koelkast haalde. Toch de koeling maar wat lager zetten? Na Luneburg gaan we de laatste of voorlaatste camperplek zoeken. Het wordt een combinatie (qua naam) tussen Scheveningen en Everdingen, namelijk Schneverdingen. Een uurtje rijden nog door het vriendelijke groene glooiende landschap op 70-80 km wegen. We vinden een adres bij Marieches Hof, een behoorlijk grote boerderij, het is duidelijk te ruiken! Het vee, bedoel ik ;-) We zitten echt landelijk, geen verlichting op het veld (met 5 andere campers), geen sanitair (maar dat wisten we en hebben we zelf bij ons), maar wel grote groepen mussen, een sluipende poes, wat vlinders en loeiende koeien als we onze stoelen in de late middag zon zetten en even wegsoezelen. Vanwege de zondag moeten er zonodig nog even wat dochters met aanhang en kids naar een van de campers op bezoek en is onze hazeslaapje van korte duur ;-(. Het dochtertje van 5-6 jaar rent en springt gezellig wat over het veld, de losse rok om het middel of de schouders (jaja, ze heeft gewoon een maillot aan, niks aan de hand!), ze speelt gezellig vinden we, maar ze wordt tot rust gemaand. Nergens voor nodig denk ik, maarja , nu ben ik ook even geen Echte Expert op dat gebied ;-) Nu het donker wordt, is het hier echt rustig en hoeven we ons alleen nog maar druk te maken over waar we eten (in de camper) en wat we morgen doen (wandelen). Zou de hei hier nog paars zijn? Om 21 uur lokt het bed al....