Dag 21 Lubeck

We hebben gisteravond nog gegeten bij het evenementen centrum, waar we een plaats hebben op het bijbehorende parkeerterrein. Het belangrijkste evenement is de bowlingbaan, met 26 banen best groot. Het doet me denken aan mijn jeugd in Veghel toen we met vrienden ook vaak bij de bowling baan waren. Eigenlijk waren we toen al hangjongeren maar dan avant la lettre;-). Ondanks de jaren verschil is er weinig verschil te zien. Er is veel jeugd (het is vrijdagavond) en het restaurant is nauwelijks bezet. We grappen wat met de ober en al weldra is ons eten er. Minder grappig is het wanneer om 20 uur ook de disco avond geopend wordt, de bassen laten de schnitzels sidderen, de groente stuitert en in de drankjes komen spontaan bubbels! Maar goed, de muziek is wel OK en we laten het maar over ons heen komen. Als we later rond 22 uur in de camper zijn, horen we de bassen nog wel, maar echt ergerlijk is het niet en de jeugd die buiten staat te paffen, houdt het tegen 24 uur voor gezien. Het zal wel te koud zijn, de thermometer gaf vanmorgen al 4 graden aan. Na ons ontbijt hebben we de fiets gepakt en in ca 20 minuten naar het centrum, het is best fris en je krijgt er koude handen van zonder handschoenen! De historische binnenstad van Lubeck ligt op een eiland en is met haar talloze monumenten een flinke toeristische trekpleister. Het voornaamste kerkelijke gebouw is de Marienkirche, hoogtepunt van de zogenaamde baksteengotiek. De vestingstad bezit nog twee van de drie stadspoorten (de Holstentor en de Burgtor) en resten van de stadsmuur. Een belangrijke referentie naar het hanzeverleden van de stad zijn de Salzspeicher, de grote magazijnen waar de stad zijn zoutvoorraad opsloeg alvorens deze naar de andere steden van de hanze te verschepen. Halverwege de 15e eeuw was Lubeck het centrum van de Hanzesteden, ze werd liefkozend de Koningin van de Hanze genoemd. Het belang verminderde door de toenemende handel van Hollanders en Engelsen in de Oostzee. Zoals tamelijk " gebruikelijk" bij veel middeleeuwse steden, is ook Lubeck getroffen door verschillende grote branden, maar steeds herbouwd. Bij de VVV krijgen we een Stadsplan en stippelen we, bij een kop koffie in het zonnetje, een route uit langs de gebouwen die we willen bezoeken. De Holsen-tor (fraaie poort met torens), de Marienkirche (met een Dans met Dood thema), Het wit en bruine Raadhuis aan de markt. De weelderige gebouwen doen luchtig aan met bogen, gaten en hoge torentjes. Ook luchtig is de sfeer in Lubeck. Het is weer eens tijd voor de eerstejaarsstudenten om hun intro te krijgen. Overal groepen jongens en meisjes, steevast met drinken in de hand. Meestal bier zoals te zien aan de talloze kratjes en sixpacks die ergens gestapeld staan. Bijna iedereen heeft wel wat versiersels in, rode hoorntjes in het haar, serpentines en ik weet niet wat. Sommigen doen spelletjes, anders kletsen, zingen of brullen een yel, ze luisteren muziek; De Boom Boom Box ontbreekt natuurlijk niet, maar ze houden het qua volume erg netjes! We dwalen door de Dom, langs parken waar studenten wild plassen en - het valt niet te ontkennen- dat overkomt ook twee toeristen uit Nederland ;-)! Ik kan verder melden dat Willy Brandt en Gunther Grass hier vereerd worden met een eigen tentoonstelling en dat -voor de arbo-geinteresseerden- de firma Drager hier gevestigd is . We scoren een sandwich bij een zaakje waar een aantal dames de zaak runnen. Het toilet oogt normaal, maar in het damestoilet wordt de wand opgefleurd door een poster met masculiene mannentorso en bij het mannentoilet staat er op de poster een vrouwenborst met een blauwe piercing door de tepel. Willen ze hier iets mee zeggen? De boodschap ontgaat me. Maar de foto's zijn mooi ;-)! We fietsen ter afsluiting nog naar een Marsepein-zaak, de lokale specialiteit van hier. Dan is het terug naar de camper en een route programmeren naar Luneburg. Trivia over Lubeck: Tot aan de hereniging van de DDR en Bondsrepubliek West-Duitsland in 1990, stond Lübeck bekend als de enigste Duitse stad die op beide bodems was gevestigd. Speciaal daarom werd er in de stad een kleine grensovergang gemaakt. Deze grens werd onder meer gebruikt om alle transport vanuit West-Duitsland te controleren, voordat deze via de DDR werd doorgevoerd naar Scandinavië. Deze kleine grensovergang, beter bekend als de 'Grenzdokumentations-Stätte Lübeck-Schlutup' is vandaag de dag nog steeds te bezichtigen. In het museum hangen uniformen uit die tijd en vind je transportverslagen, medailles, foto's en video's die je een uniek kijkje geven in de verdeeldheid van Duitsland vlak na de Tweede Wereldoorlog. De historische kerken van Lübeck die met hun zeven torens hoog boven de oude stad uittorenen, worden gezien als hét glanzende symbool van de geschiedenis van de stad. Een van de indrukwekkendste hiervan is de in 1350 gebouwde Marienkirche die door haar grote groene torens al vanaf ver te zien is. De Marienkirche is de op drie na grootste kerk in Duitsland en is een pareltje om te zien! Muziek speelt een grote rol binnen deze kerk. Zo kreeg deze in 1968 zelfs het grootste orgel ter wereld met meer dan 8.500 orgelpijpen! De buizen zijn tot wel 11 meter hoog en creëren de meest fantastische geluiden. Er worden verschillende voorstellingen gehouden die je niet wil en mag missen. (We moeten dus een keer terug ;-)). Het feit dat er in Lubeck nog veel eeuwenoude gebouwen staan, is te danken aan het feit dat er iemand in de Tweede Wereldoorlog snel met een witte vlag wapperde waardoor de bombardementen stopten en de schade beperkt werd.