Dag 12 Giethoorn

Dag 12 Op zoek naar een Doosje, wandelen in de Wieden, nogal wiedes! Bootje varen in Giethoorn, ook nogal wiedes! De Big Five spotten tegen een kleine prijs. Zoek de mol!

Ten zuidoosten van het Beulakerwijde (een van de vele meren waar ik nog nooit van gehoord had en tussen Meppel en Zwartsluis ligt) liggen enkele wandelroutes waar je de ontginningskanalen (de ribben) van dichtbij kunt bekijken. Het foldertje geeft geen startpunt, alleen de naam van een buurtschap, Doosje genaamd. Een van de andere leuke dingen van deze vakantie is dat je bij het bestuderen van de kaart allerlei leuke namen van dorpjes, gehuchten en buurtschappen tegenkomt. Zoals; De hongerige Wolf, Hulsel, Zwiep, Rectum, Zoeke, Kloosterhaar, Moscou, Nederland! Petersburg, America, Zurich. Morgen nog wat meer namen-:).
Goed, de wandeling begint dus enigzins later omdat we een eindje om moeten rijden omdat er geen aanduiding van Doosje is. Maar dan hadden we de groep van een paar honderd aalscholvers gemist. Eerste bonus! Het miezert licht en voor het eerst toch maar de regenjas aan. We laveren voorzichtig om een groep brandganzen om en we constateren al snel enige wateroverlast, in onze -lage- wandelschoenen. Die zijn echt niet meer waterdicht, alleen al door het natte gras lopen voelen we vrijwel meteen nattigheid. Misschien is de zool lek of de naad open? Nouja, het is ook weer niet dramatisch, en uiteindelijk hebben we er geen blaar aan overgehouden. Het open grasveld wordt doorkruist met ribben, sommige zijn lekker open met witte waterlelies, krabbenscheer en gele dotterbloemen. Plots een soort uienbloem in een sloot, mijn Planten app zegt een zwanenbloem! Nooit van gehoord! De bloem heet zwanenbloem omdat de stampers een vorm hebben die sterk lijkt op sierlijke zwaantjes. Tweede bonus! We komen ook geregeld door wat bosschages en deze keer worden we getrakteerd op de tjiftjaf, rietzanger, karekiet en zowaar de ijsvogel! Het regent bonussen! De ijsvogel heb ik alleen via geluidsherkenning waargenomen, maar toch! We lopen rondom een meer maar zien niets, het riet is hier te hoog. Gelukkig zijn er twee vogelkijkpunten neergezet en vanachter het scherm kunnen we de watervogels goed bekijken. En in alle rust want er is hier h-e-l-e-m-a-a-l niemand die hier wandelt! Voordeel van slecht weer voorspelling? En de volgende verrassing zijn twee futen die om elkaar draaien en dansen. Tsja, waarom zou ik hier weg willen? Om de natte voeten misschien dan toch, een kleine prijs voor zoveel moois in de natuur! Als we weer een open veld in stappen, verschrikken we per ongeluk een hert, die kan er ook nog wel bij! En niet te vergeten een koppel zwanen die langs de kant van de stille grintweg, met aan de andere kant van het slootje en met een riethaag tussen hen en ons in, een stuk of vier vijf piepjonge zwaantjes ligt te beschermen. We staan, muisstil, vanaf een paar meter te kijken naar het jonge grut. "Lelijke" eendjes die tot een mooie zwaan zullen uitgroeien! Ooievaars tellen doen we niet meer, die zijn hier zoveel-;). Dan nog wat meer bos, met groene tunnels van vlier, bramen, gras, zuring, weegbree, en nog veel meer. We wisselen onze natte schoenen en sokken met droog goed en rijden een kwartiertje verder naar de plaats die bekend werd om de geiten hoorns die daar gevonden werden. Natuurlijk zijn de chinezen daar dol op en komen dan ook de laatste jaren in grote getale. Maar vandaag zijn ze er niet en Giethoorn, want zo heet dit plaatsje met 2500 inwoners, is daar misschien niet rouwig om! Per jaar zijn er een driekwart miljoen bezoekers en lopen de bezoekers in ganzepas over de smalle paadjes en bruggetjes. Door corona en de slechtweervoorspelling (alleen wat miezer regen in de ochtend) blijven de toeristen massaal weg en is het doordeweeks - zo hadden we gehoord- in ieder geval erg rustig. Gewoon parkeren midden in het stadje, en met 600 bootjes om uit te kiezen en het water op te gaan. Het bootje kiest ons echter uit; een jonge gast lokt ons naar een rondvaartboot en we kunnen over 20 minuten mee. Met koffie en thee! Prima, dan eten we eerst ons broodje op een bankje en kiezen dan een plekje vooraan in de boot. Er mogen maximaal 12 mensen mee, 25% van wat normaal mee gaat. Er worden nog wat mensen geronseld en we tuffen elektrisch door de vaarten en sloten en bewonderen de prachtige boerderijen. Wat restaurants natuurlijk, een paar galerieen en pensions, bruggetjes, ohoh, wat zijn we lekker toeristisch bezig vandaag -:))). Captain Jack draait zijn Titanic het Giethoorn meer op en legt uit dat het hele meer ontstaan is door het afgraven van de veenlaag. Diepte? Niet meer dan een meter slechts! We glijden in slow motion om een paar eilandjes om, terug het dorp in en we hebben de ondernemer daar weer wat hoop gegeven. Giethoorn is ook de plek waar Bert Haanstra zijn film FanFare opgenomen heeft (1958, een heel goed jaar!) en het cafe bestaat nog steeds. We zetten een toeristisch tandje bij en drinken en eten hier, met mooi uitzicht op de vaart en boerderijen voor ons. Het is zelfs zo rustig dat er minuten voorbij gaan dat er niemand voor ons voorbij loopt! Conclusie: Wil je Giethoorn in alle rust bekijken, ga nu en door de week! En de mol? Die vindt je hier, bij het standbeeld van Albert Mol, een van de hoofdfiguren in de Fanfare film! Marianne groet nog een bekende van het Catharina ziekenhuisuis en we sluiten af met een bonus, nu niet voor ons, maar voor de enthousiaste eigenaresse van een leuk winkeltje met oud snoep, aardewerk, leuk glaswerk en jaren 50 huisraad. Corona treft haar ook hard want ze mag haar zeepproducten niet aansmeren en snoep laten proeven. We maken naar dag goed met wat aankopen van giethoornse souvenirs. Ze is echt blij!
Wijs geworden door de mislukte reservering van een ebike eerder deze week, hebben we nu wel op tijd een reservering gemaakt, morgen gaan we fietsen in het noordwesten van de Weerribben.
We keren hotelwaarts via een andere route. Ook dat wordt weer beloond met een schone landelijke route en wel 4 bonussen in een keer in een weiland! Twee buizerds zitten elkaar op 10 meter afstand te bekoekeloeren of muizen af te vangen, de ooievaar stapt onaangedaan tussen hen door en verderop staat een reiger drifig te pikken! Alles bij elkaar op 50x50 meter, op korte afstand van ons! Ik parkeer op zijn IJslands, dus auto aan de kant, moter uit, alarmlichten aan en ramen omlaag. Filmen maar -;)). Het toetje is een dik vette haas op een dijkje verderop en een kiekendief. Wordt vast een Frans Haanstra projekt!