Dag 4 Bad Nieuweschans

Dubbel plezier (not), hond(srug) in de pot, kannonier en kannonen.

De dag begon ontspannen. Niet te vroeg op, niet te laat vertrokken. Ontbijt was weer uitgebreid, de eindafrekening leek er erg op. De rit naar het noorden gaat via een stukje Duitsland, met als doel om op de Hhondsrug uit te komen en een toeristische route te rijden. De navigator was niet precies genoeg geprogrammeerd en ik had een verkeerde westelijke route. Ik wilde mijn telefoon gebruiken om de gps lokatie te verifieren en jawel hoor, geen telefoon te vinden! Lag nog in het pension! Een herhaling uit 2008 deed zich voor, toen had ik mijn paspoort en geld in een duister weeceetje in de Himalya bergen laten hangen en kon de chauffeur met mij 3 uur terug rijden/racen om die op te halen. En weer drie uur, nee het werden er twee want hij stooooof over de bergpassen heen! terug naar het hotel waar wij ' s avonds verbleven. Dat was de enige keer in al mij reizen dat ik toch wel bang was, om ergens in een bergdal te sneuvelen door een kamikaze rit in het donker met slecht stadslichten aan, bochten snijdend op een gravelweg in de hoge bergen. Maar goed, nu was het slechts een dik uur terug rijden van Coevorden naar Ootmarsum over rustige en vlakke wegen en konden we om 13 uur weer op weg naar onze avondbestemming. Dubbel plezier op de weg die we nu aardig kenden. De sfeer in de auto was evenwel enige tijd wat minder relaxt zullen we maar zeggen! Zonder Hondsrugroute terug natuurlijk en direct door naar Bourtange, een hotspot onderusssen voor vele chinezen, want dit oude vestingstadje is in oude luister gerestaureerd en is een pittoresk plaatje. Een pleintje met tien huizen, wat barakken eromheen, nu B&B, een paar kruithuizen, een kerkje, wat dijkhuizen en dat was het wel. Dat moest de Duitsers in de 80 jarige oorlog tegenhouden ...... En geen chinees te zien! Ohja, natuurlijk een gracht er om heen, dijken en kanonnen en op de punten vier okerrode uitkijktorens. Die mannen van vroeger waren best wel lang, ik kon met mijn 177cm niet door het kijkgat kijken zo hoog. Of hadden ze voetenbankjes ? Frappant waren de toiletten, men had een stukje loopbrug vanaf de vestingwal de gracht in laten steken, er een huusje op gezet, een paar hartjes in de deuren gemaakt en een gat in de vloer. Voila, een toilet! Prima als er geen vijand voor de deur ligt, maar wie gaat er met zijn blote gat daar zitten als de musketiers daar liggen te loeren en hun bajonet een nieuw doel geven? Mikken op bolussen die tien hoog naar beneden vallen -;))?
We nemen nog een drankje op het bijna lege terras, plexat zouden ze in Ruinen zeggen. En in Groningen zijn ook de worstjes van Zwanenberg bekend middels een paar prominente reclame borden. We rijden via de Duitse A31 terug, dat is korter en sneller. En alweer geen paspoort bij ons op Duits gebied, we wennen er ondertussen aan!
Om 1730 uur arriveren we in Bad Nieuweschans, een heus kuuroord in het uiterste noorden. De eerste BN'er die we in de donkere bar , brasserie, biljart en hotel de Kannonier ontwarren is Okke, een goedgemutste Grunninger, met een evengoed goedgevuld omentum majum oftewel een grote vetschort. Hij verwelkomt ons met de meest origineelste vraag ooit: wat komen Jullie hier doen vraagt hij? Hij weet al dat we ons vrienden hier ontmoeten, Johan en Gerda die besloten hebben om een paar dagen met ons op te trekken. Een paar enthoisiaste barhangers verwelkomen ons eveneens. Ik ruik een verdacht geurtje tabaksrook, of is het de enthousiaste Drenthes patrijs die vrolijk kwispelt? Een hond wel te verstaan. We doen effe een drankje op het teras, er zat ooit verf op de stoelen, deuren en kozijnen, alleen weet het hout dat niet meer en wacht naarstig op een stevige schilderhand. Okke doet het niet meer denk ik, die wil de keet van de hand doen en ermee stoppen. Dan de auto van johan en Gerda aan de stroom leggen, vervolgen we een korte wandeling door het uitgestorven dorp (met mini synagoge en joodse begraafplaats) en voor we het weten hebben we de 1500 inwoners achter ons liggen en 30 truckers voor ns in een best modern truckersrestaurant, de Poort van Groningen. De schnitzel en hamburgers zijn top. Koffie en bier ook. PP 20 euro. Dan terug naar de Kannonier, morgen even vragen waarom die zo heet. Tafelen we een uurtje na, kletsen gezellig met Okke en stippelen de route van morgen uit. Het wordt vogels kijken in de Dollard en wandelen bij Termunterzijl, eventueel een rondrit langs intrigerende plaatsjes als de Hongerige Wolf als het weer tegenzit.
Dan nog even loten wie er in het eenpersoonsbed mag, het tweepersoons bed is net groot genoeg voor Okke zelf, twee personen erin zullen weinig slaap krijgen vrezen we. Marianne wint de loting.
Ik overdenk op het laatse heldere moment van deze dag nog dat ik altijd hoorde Groningers een stug volkje zijn. Nou, die mythe is door Okke wel teniet gedaan. Zouden de talloze aardbevinkjes de Groningers hebben doen loskomen? Misschien dat we Slochteren ook nog even een bezoekje aandoen.