18 september

18 september
We worden wakker met een stralend blauwe hemel! Dat ziet er goed uit voor vandaag! Snel gedoucht en ontbeten en om 10 uur in de lobby om onze gids Tetsuate Date te ontmoeten. Hij is een 71 - jarige leraar aan een technische school geweest en leidt in zijn vrije tijd toeristen rond in "broken english". Mmh, dat klimkt beter dan ' steenkolen engels' zoals wij dat zeggen. Hij legt ons keurig de route van de dag uit en vraagt natuurlijk of wij het er mee eens zijn. Omdat ik van te voren al een voorstel gemailed had en zijn voorstel vrijwel identiek is, hebben wij natuurlijk geen bezwaar! Eerst de lunch doornemen en plekje reserveren, dan even een winkel inschieten om naar "nachtkleding" voor Wil te zoeken. Wil is mijn squashpartner en wil graag een soort eenvoudige kimono maar dan in een grote jas uitvoering.Hij had er een van een vorige Japan trip maar deze is versleten en vroeg of er misschien een kan vinden. Met onze gids vinden we al snel een winkel en daar zoeken we naar een yokata zoals dat heet, oftewel "nightcloth"  zoals onze gids zegt -:). Helaas iis zijn mat vandaag niet aanwezig en gaan we verder met onze toeristische route. Eerst naar het Atoombom memorial en museum. Nagasaki was de tweede stad die door een atoombom werd getroffen. Direct ca 75.000 doden, later nog eens eens zoveel. Hoe gruwelijk de dom (Fatman geheten) zijn werk deed is pijnlijk duidelijk gemaakt in woord en beeld. De eigenlijke ontploffing en de paddestoelvormige wolk werd destijds gefilmd vanuit het vliegtuig en wordt vortdurend gedraaid.....We krijgen voortdurend tekst en uitleg van Tetsuate Date en kijken een uurtje later met heel andere ogen en gevoel naar de stad die we nu doorkruisen...
We nemen de streetcar terug en zoeken ons restaurant op. Daar krijgen we een menu met rijst en daarop drie kleuren topping met weet-niet-wat. Erbij wordt een soort soep geserveerd, gele gel met stukjes vlees, vis en roze en groene schijfjes. De soep smaakt naar gerookt spek maar is prima. Onze gids deelt dan cadeautjes uit, een roze portemonneetje voor Marianne en voor mij een  soort zakdoek met t logo van zijn organisatie en een button. Omdat we op t geven van cadeautjes voorbereid zijn,  hebben we ook wat voor hem, een kleine kalender met Hollandse meesters en twee delfts blauwe klompjes. Iedereen blij -:)). Na de lunch naar een Japanse tempel en het cultuur en historisch museum. Het laatste is echter dicht en we doen er gewoon een tempel bij. Er liggen er 14 op een rij op de helling, vandaaruit hebben we een moi uitzicht op de baai van Nagasaki. Over de rivier die vanuit de bergen door de stad loopt zijn zolas te verwachten veel bruggetjes. De bekendste daar is een brig met twe fraaie bogen. Als t water eronder niet te hard stroomt en je gezichtspunt goed is, zie je de bogen weerspiegeld in t water en zie je met wat fantasie dat de brug de vorm van een bril heeft, darom het die brug de Spectacles bridge. Zeg niet dat de Japanners niet origineel zijn -:)!
Bij de laatste tempel nemen we afscheid van onze man. Hij besluit met een heldhaftig "i love you" en lacht zich dubbel om zijn eigen grap! Marianne laat zivh niet onbetuigd en hij krijgt waar hij om een vroeg, een kus op zijn wang. Onze  man lacht zo mogelijk nog harder en wordt hartelijk ondersteund door de portier die zich ook een breuk lacht! 
Wij nemen het er even van en zitten een lekker kwartiertje op. De bankjes in de zon, schoenen en sokken uit, dat voelt goed na een dag sjouwen.
Op t gemakkie terug door de stad, tot we bij n McDonalds komen. Eindelijk! Snel n drankje en wifi zoeken. Op de bovenste etage is geen bereik, maar lager wel. Kan eindelijk de weblog online gezet worden. En meteen even checken waar we morgen naar toe gaan en de free wifi zit...