Dag 2 van Passau naar Schlogen

Dag 2 Van Passau naar Schlögen, 48 km.

Samenvatting: Een vlakke ontspannen fietsrit met op het eind een steil stuk, onderweg veel groen (en water) en niet alleen van de bomen. Mooie kerkjes en een trappistenklooster, een overjarige rocker op een motor, veel zon en met op het eind een lekkere cooldown. Uitleg over Passau en een oude print van Frans Schubert. Weer veel leesminuten. Nou niet net precies wat ik op de schrijfcursus leerde....

Na het ontbijt proberen we om onze auto ergens gratis te parkeren, maar dat zit er niet in op korte afstand. Een grote parking bij het treinstation is de beste optie, daar komen we over een week ook terug vanuit Wenen. Gepakt en gezakt vinden we onze weg door Passau. De Fred-reisapp die ik met moeite geinstalleerd kreeg, laat geen plattegrond zien, alleen maar een stipje. Niet handig. Wel zit er een zeurderig vrouwenpersoon de richting te roepen. Lijkt handig maar ze struikelt over haar aanwijzingen. Over 50 meter rechts, over 40 meter rechts, over 30 meter rechts, over 20 en 10 meter rechts...mijn oren kunnen dat niet bijbenen! Aanwijzingen van Marianne achter me hoor ik ook al helemaal niet meer, die verdwijnen in het overige verkeersgeruis.Dan moet Marianne het maar met haar Fred-reis app (zonder geluid) proberen en warempel dat gaat veel beter. Tegen elven de eerste koffiestop en tel ik al vele fietsers die de Donua route ook lijken te doen. Eenmaal buiten Passau hebben we nog een paar mooie uitzichten op het stadje, met de mooie Dom en de burcht. Op het brede kalme water langs ons (dat echt niet Blauw is maar vies lichtgroen) is het vrij rustig, nauwelijks vrachtverkeer, wel wat plezierboten en enkele veerdiensten. Bij Pyrawang staat een klein pittoresk kerkje op een heuvel de Donau te beschermen. Op de parkeerplek ernaast draait een ouwe rocker met lange grijze haren op zijn even oude moter (Honda Shadow) zijn sjekkie. Hij komt net vanaf Wenen en is op weg naar huis, Passau. Heeft daar een rockconcert bezocht en als ik zijn duitse dialect goed versta, heeft hij daar ook aan meegewerkt. Aan zijn oranje hesje te zien eerder als parkeerwachter dan als meewerkend artiest ;-). Verderop ligt een stuw met een hoogteveschil van ca 10 meter. Ben benieuwd of die lange cruiseboten er door kunnen!De zon stuwt ons verder, de lange stukken in de zon verdwijnen, maar er komen wat lange steile stukken. Knopje op Hoge ondersteuning doet wonderen ;-)! Mijn fietsketting doet nog steeds raar, ondanks de reparatie vorige week. Hopelijk wordt het niet erger! Tegen vieren komt onze bestemming Schlogen in zicht. Een grote familiecamping aan het water blijkt onze bestemming. Het is er flink druk, veel stacaravans (compleet met rozentuinen en overkappingen) en campers, tenten etc. Met volop duitse en oostenrijkse Sjonnies en Anita's!En met cafe, supermarkt en een groot huis waar onze kamers zijn. De eigenaar was zo vriendelijk om ons op zijn zwembad te wijzen, daar hebben we heerlijk wat verkoeling gevonden! Daarna in het restaurant goed gegeten en keek ik met opgetrokken wenkbrauw naar de mussen die zaten te schooien. Marianne keek quasi onschuldig terug... En de ober, die heeft het zo druk dat het tien minuten duurt voordat hij zijn gevallen glas opveegt. Wij vegen elkaar op en gaan vandaag iets eerder naar bed...

Ohja, Het Passau verhaal behoeft nog toelichting.

Toen we begin Corona (2020) afscheid van schoonmoeder hadden genomen, werd er in huis vrij snel het een en ander opgeruimd. Bovenop een klerenkast lag een rol opgerold papier. Uitgerold bleek het een kleurenprint te zijn van 50 x 120 cm en het was een voorstellingvan een pianist in een woonkamer in gezelschap van enkele fraaie dames en ogenschijnlijk keurige heren. In 19e eeuws romatische sfeer geschilderd. De handtekening onder aan de print was voor mij onleesbaar, ook na wat digitale foefjes geprobeerd te hebben. Schoonvader beweerde met droge ogen dat hij de print nog nooit gezien had. Dat moest schoonmoeder ooit gekocht hebben, maar waar en waarom, hij had geeeeen idee! Dat was een kolfje naar mijn hand, dat ging ik dus uitzoeken. Zo'n klusje dat makkelijk een jaartje of 5 kan duren kwam ik pas achter. Want na heel veel zoeken was ik niet veel wijzer geworden. Omgekeerd zoeken op de foto van de print gaf maar een hit. Het handtekening onderzoek bracht mij richting Duitsland en Hongarije, maar geen concrete hit naar de maker. Een hit van een zwartwit print in een cafe bracht me via Google Maps ergens in ....Passau! Ja, daar waten mijn schonouders wel eens in de buurt geweest! Een email naar het cafe leverde ook weinig op. De eigenaresse had t ergens op een rommelmarkt gekocht omdat ze het een leuk tafereeltje vond. En ze nodigde ons uit om een keer een Kafee zu trinken. Dat leek ons wel leuk en dit jaar zouden we dan eens echt naar Passau gaan. En nu zijn we daar dus geweest. De eigenaresse is er niet of niet meer, de inrichting is van oubollig veranderd in nieuwbollig met ditto personeel. Jonge dames met brunette of blonde haren, met en zonder tattoos maar nog wel ouderwets gezellig. De blonde hoort mijn verhaal verrast aan, en zegt haast verontschuldigend dat de zaak (Theater cafe in Passau) sinds oktober vorig jaar is overgenomen en gerenoveerd. De oude print met de pianist, die toepasselijk boven een echte piano hing, is weg. Dat had ik al snel gezien. De pianist op de print was inmiddels bij mij bekend, dat was Frans Schubert. En de print was een vrije interpretatie van een echt schilderij dat door Rudolf Alfred Höger gemaakt was. Een Oostenrijks schilder die leefde van 1877 tot 1930. Op Catawiki is dat schilderij ooit te koop geweest en voor 1200 euro verkocht. De print die ik thuis heb hangen, heeft toevallig ca. een maand geleden een echte toepasselijke lijst gekregen, niet geheel toevallig in een kringloopwinkel gevonden. Alleen jammer dat ik het schoonvader niet meer kan vertellen.....