Bezoek aan Passau

Fietsen langs de Donau, loopt het goed af?

Lang, lang geleden deden we eens een reisje langs de Rijn-Rijn-Rijn! We wandelden wat af en zagen de Lorelei. Naast de mooie herinneringen was er ook nog een onaardig souvenier in de vorm van een tekenbeet die alleen met langdurige antibiotica onderdrukt kon worden. Vakanties kunnen zo hun perikelen hebben! Wat dacht je van onze skivakanties dit jaar? In januari de vakantie moeten afbreken vanwege familie-omstandigheden, in maart opnieuw moeten afbreken vanwege persoonlijke omstandigheden. Je zou er huiverig om worden om nog weg te gaan! Toch deden we dat, in mei een fraaie elfstedentocht gefietst in Friesland met als enige dissonant een wakke fietsketting. Die keurig werd gerepareerd.Voor nu staat de derde vakantie naar Oostenrijk voor de deur. En het plan is om in een dag of zes van Passau naar Wenen te fietsen. Ja hoor, dat kan makkelijk! Van Passau naar Wenen is het voornamelijk vlak en omlaag, en op de laatste dag meen ik een steile heuvel. Daarna plakken we er een paar dagen Wenen aan vast. De fiets zetten we op de trein terug naar Passau en zelf volgen we dan in de personen coupe. Omdat er aan Passau een klein verhaal vastzit van schoonfamilies kant, zijn we een dag eerder vertrokken om Passau wat beter te bekijken. Woensdag hebben we de 800 km van Eindhoven naar Passau overbrugd, dat ging redelijk goed. Alleen bij Neurenberg veel oponthoud vanwege wegwerkzaamheden en versmallingen. Vakanties kunnen zo hun perikelen hebben! Gelukkig doet de airco het goed, want we zitten in een hete zomerse periode. Jee, hoe deden we dat in de 70-er jaren toch met Pa en Ma naar Italie en vier jong en een een giga tent voor 6 personen in een Fiat of Ford Taunus? Zonder airco?! Ohja, een imperial op het dak en een T shirt voor het raam hangen.

Vandaag dus Passau bekijken. Vanwege de drukke dag een "beknopt" verslag. De dag begon met het bestuderen van alle reisinfo die we hadden ontvangen. Zonder meer heel compleet, uitgebreid, gedetailleerd. Maar een tandje minder en wat overzichterlijker had wel gemogen. De Oostenrijkse reisagent wil het Sehr Genau hebben, dus moeten we eerst uitzoeken wat we welke dag allemaal moeten doen. Denk aan exact ingevullde bagagelabels, een treinticket dat je op het station (ergens) al moet printen), dan online ergens stoelen moet reserveren en dat allemaal tien dagen vooruit om die dag het erg druk op de Bahnhof wordt. Wel fijn dat ze dat laten weten overigens. Dan mogen we ergens een fietstas ophalen, die hebben we verdiend om dat we Platina lid bij de ANWB zijn. Het vergt wat zoeken om er achter te komen waar en wanneer we die moeten ophalen, ergens verder op in de stad. Wel dat wordt morgenochtend tussen 8.30 en 9.30 uur. Lekker strak schema! De fietsen retour sturen lijkt geregeld maar dat weten we niet zeker. Morgen maar even navragen. Aan de fietsen mogen geen batterijen, helmen, computertjes en spiegels zitten, dus rara, waar laten we die straks? Zorgen voor over een week denken we maar even. Goed, het dagprogramma was als volgt: Naar de grote Stefan Dom met magnifiek orgel dat elke dag om 12 uur een concert geeft. Helaas Pinda-Kaese, het orgel is in onderhoud! In cafe Anton (bij wie anders?) doen we een drankje met vlierbloesemlimonade. Even een halve liter erin vanwege de warmte. Dan via de schaduwen van de hoge huizenblokken (in leuke pastelkleuren) naar het station. Daar zoeken naar het juiste apparaat dat een ticket wil printen op basis van een code die we gekregen hebben. Het ambtenaren apparaat is afwezig, in een stuk of 8 grote deelstaten hebben ze weer eens een feestelijke dag (Corpus Christi) en is alles gesloten. Inclusief de Lidl, de lokale winkels, kappers en de NS loketten. Inclusief morgen. En daarna is het zaterdag en zondag. Hopelijk hebben we afdoende voorbereidingen getroffen! Gelukkig zijn de pizzeria's en ijstenten open, niet te geloven zoveel die er hier zijn! Na het treinstation op zoek naar een villa die bekleed is met talloze glasscherven, doen we ergens een pizza en zigzaggen we via schaduwplekken terug naar de oude binnenstad. Stukje lopen via de oever van de Inn, waar een plotse maar welkome moeheid ons overvalt en we heerlijk in het gras liggen te dommelen! Gillende ambulance wekken ons bruut, nee wees gerust, ze waren niet voor ons! Met de neus vol met sisha luchtjes, gaan we verder. Op zoek naar het Theater cafe waar mijn schoonouders eens waren. Het verhaal daarover volgt morgen (misschien) of later. Dan de punt in Passau opzoeken waar drie rivieren bij elkaar komen. Dan een grote ijsbowl scoren op een leuke markt, dat hebben we ondertussen na 15000 stappen wel verdiend! Tikken ook nog een panorama blik af een stukje hoger op de heuvel en dan is het welletjes.

Morgen de eerste kilometers maken, de rit is bijna 50 km lang, dus dat wordt geen lange rit.