Dag 4 Vaticaan museum

Er is een rij voor de ingang van het Vaticaan museum, maar de wachttijd valt gelukkig mee. Tis toch frisjes om 8 uur 's morgens in de schaduw. Alle barcodes twee maal scannen en de bagage door de scanner. De huissleutels ff kwijt maar die waren door de rolbaan gezakt en in een bakkie opgevangen. In goed overleg afscheid genomen van Sophia en Paul. Natuurlijk alleen voor vandaag -;), want gezien de drukte, de verschillende tempo's en interesses is t ondoenlijk om bij elkaar te blijven. We gaan met de stroom mee, de gangen en zalen door. Het is erg lastig om te omschrijven wat er te zien is maar er is echt alles, van de kleinste snuisterijtjes tot en met de enorme beelden, schilderijen en wandkleden van meters hoog en nog meer meters lengte. De tientallen zo niet honderden zalen zijn allen beschilderd en behangen met talloze schilderijen. Ook gangen en zalen per thema of streek en land. Postzegels, munten en ook over verre volkeren. Zelfs n pausmobiel! Vind je het Rijksmuseum groot? Het past schat ik wel 10-20 x in t Vaticaan! Van Gogh en Rodin doen ook mee, en er is een afdeling met moderne kunst. Tientallen supposten die vaak in een hoekje op n stoel zit te te dommelen. Af en toe kraakt de walkie talkie, berichten kaatsen van muren, door deuren en gangen naar de ontvangers. Als je beelden wilt zien, zoek maar eens op youtube. Na n koffie en muffin of croissant, gaan we de sixtijnse kapel in. Supposten dirigeren iedereen naar het midden zodat er een vrije doorloop aan de zijkanten is, goed gedaan! Stoute bezoekers die stiekeme foto's willen maken, worden meteen benaderd. We ontdekken vele bijbelse verhalen en natuurlijk het avondmaal. Ergens in een hoek weggestopt. Daarna lange gangen door, schitterende plafondwerken en vloeren. In vitrines duizenden geschenken vanuit de hele katholieke wereld. Een klein vlaggetje in wit en geel trekt mijn aandacht. Het is de vlag van het Vaticaan en is met een maanreis naar de maan en terug geweest. Dichter bij God in de hemel kan nog niet! We houden het na 3 uur voor gezien, Paul en Sophie gaan nog een paar uur door. We lunchen en gaan naar Trastevere wijk, een gezellige authentieke wijk. We scoren een drankje, ik vergeet even mn camera maar vind m na 50 meter weer terug, achter de rug van een bedelaarster. Ze had t waarschijnlijk niet eens gezien, ze was zo druk aan het bellen.... Dan de Tiber over via het Tiber eilandje, en door naar de Bocca della Veritas. Einddoel is Circus Maximus, een oudheidkundige renbaan. Vakkundig afgezet met hedendaags hekwerk en bewaakt door een viertal luierende militairen. Na 2 minuten hebben we het gezien en gaan met de bus terug en treffen Paul en Sophie bij n barretje. Ons drankje smaakt heerlijk en de schoenen gaan even los of uit, heerlijk! Later eten we nog heerlijk in Tonterella waar een vrolijke Francesca ons ontvangt en gein maakt, zeker als ze hoort dat ik Francesco heet-;)). Na een hartelijk afscheid kuieren we weer terug. Een geagiteerde jonge dame loopt langs en ratelt engels in haar telefoon. I don't care!!! roept ze luid! I don't care either roep ik zachtjes, maar ze hoort t en keert zich theatraal (of boos) om. I DO CARE AND I AM GOING TO DIE!! Ik moet er helaas toch om lachen en roep dat ze heus niet zo snel doodgaat. Domdomdom, nog meer woedende blikken maar gelukkig is haar (en mijn) voetenspel en benenwerk nog steeds goed. Of het niet genoeg is, komen er een man en vrouw langs. De man roept tegen mij: You want a Wife? I have a cheap one for you! Die had t blijkbaar even gehad met haar! Ik vertrouwde de algemene voorwaarden echter niet en heb vriendelijk bedankt! Een vrouw boos krijgen en dan een andere vrouw voor een koopje aangeboden krijgen? Ik ben ook maar een eenvoudige boerenprul hoor!

Morgen naar de markt, eens kijken wat daar te koop is zonder iemand boos te maken....