Nederland Belgie
Door: Frans
Blijf op de hoogte en volg Frans
01 Januari 1970 | België, Leuven
Hallo!
Inmiddels zal het je wel duidelijk geworden zijn dat je van deze vakantie niet dagelijks de gebruikelijke reisverhalen hebt gekregen. Ik heb wel van dag tot dag de bijzonderheden genoteerd maar -mede- gezien de gebeurtenissen met schoonvader - niet gepost. Omdat ik toch het hele gebeuren en de rest van de vakantie min of meer heb vastgelegd, heb ik bedacht om de rest van de vakantie-verhalen in een verhaal te publiceren, onder lichte pressie van enkele geïnteresseerden ;-)). Met voor de snelle lezer eerst een samenvatting in het begin en voor de leeslustigen de gebeurtenissen per dag daaronder. Een andere vakantie, een andere weblog.
De samenvatting dan:
Het belangrijkste van deze blog; schoonvader is gelukkig goed hersteld en zit weer thuis! Voor zijn 97 jaar en 6 maanden knapte hij wonderwel snel op, natuurlijk met wat hulp van een infuus, antibiotica, de rest van de medicatie en ... hele fijne zorgverleners in het Jeroen Bosch ziekenhuis!! Op maandag tijdens de visite zag de geriater dat het goed was. In een familiegesprek mocht schoonvader zelf kiezen voor een revalidatie elders of naar huis. Hij was redelijk stellig, naar huis. We hebben de thuiszorg geregeld en woensdag middag was het al geregeld! Dat betekende dat we nog week vakantie konden vieren. Donderdag vertrokken we vanuit Eindhoven naar Leuven, via Borgloon waar we Sophia even bezochten. Een kwartiertje fietsen buiten Leuven vonden we een minicamping waar we vier nachten verbleven. Vlak onder de dalende vliegtuigen van Brussel (zijn we gewend) pendelden we die dagen door en rond Leuven. Een stad van 1020.000 inwoners die echt echt de moeite waard is! Veel studentenleven, fraaie gebouwen, een magnifiek Bibliotheek, Klokkentoren en Begijnenhof, de laatste zo groot dat je er bijkans verdwaalt. Mooie fietsroutes door en aan de rand van de stad, met abdijen, brouwerijen en kleine dorpjes, landgoederen. De e-bikes zijn wel een must hoor! ik heb altijd gezegd dat ik geen fietsvakantie zou doen, te weinig zitvlees, maar hier kon ik niet veel anders ;-). Ritten van 60-70 km met de nodige stops kan ik nu aftikken. Al met al hebben we trouwens bijna meer kilometers gefietst (600) dan kilometers genaakt met de camper (730). Daarna zakten we wat zuidelijker af, vonden een camping in Ecaussines en fietsten vandaar uit naar twee bijzondere scheepsliften. Een bij Ronquieres, een 1400 meter lange hellinglift met 68 meter hoogteverschil en een bij Strepy-Thieu, een verticale botenlift over ruim 70 meter. In-druk-wek-kend hoor! We deden er een trein- en boottocht bij, we voelden ons al bijna volleerd gepensioneerd (samen met die andere 40 grijze bollekes lukt dat best;-))). Weer noordwaarts bezochten we het Waterloo Memorial. Daar kreeg Bonaparte de bons en was het fini met Frankrijks overheersing. Het verslag van die laatste dag kun je onderaan lezen. Ik vond, we vonden, het -samen met Leuven- erg de moeite waard! Dus, de volgende keer dat je naar Frankrijk of Spanje gaat, race niet door België heen, maar stop een dag je of twee in Leuven en omstreken! Mooi weer maakt het nog mooier! Daaraan hadden we geen gebrek!
Wil je het een en ander online bekijken?
Scheepshelling
Wiki:Ronquieres:https://nl.wikipedia.org/wiki/Hellend_vlak_van_Ronquieres
Youtube Ronquieres: https://youtu.be/P3IiJJFOppg?si=QUgle4nchKAn01HY
Scheepslift
Wiki:Strepy-Thieu: https://nl.wikipedia.org/wiki/Scheepslift_van_Strepy-Thieu
Youtube Strepy-Thieu: https://youtu.be/wySQJ9hJQv8?si=47IZgR7AeEH9p7sB
Waterloo Memorial:
Youtube : https://youtu.be/6TvdnGM04Zc?si=vGWhiOBurnlZk7YR
Leeuw van Waterloo Panorama: https://youtu.be/-z92xQ1IZ5Q?si=2E7j-pBjZ2XXX-lh
Dan van dag tot dag
Teksten zijn soms wat in telegraafstijl, misschien dat ik die ooit uitwerk....maar niet nu!
11 september
Het is mooi weer. Naar Helvoirt gefietst om de was van schoonvader op te halen, die Els al eerder gewassen had. Tussendoor lunch bij Lots in Helvoirt omdat er in Esch niets open was. Om 14.15 uur naar JBZ voor familiegesprek met de geriater van Dalen. Ze legde alles nog eens goed uit, vroeg wat iedereen wilde weten of vragen. Had bijna een uur de tijd! Schoonvader Anthon had al min of meer besloten dat hij naar huis wilde, hij voelde dat het kon. Thuiszorg gebeld, alles voicemail, maar het aanspreekpunt Nick belde tijdens zijn vakantie! vrij snel terug. Hij zegde thuiszorg toe op woensdagavond, wj hebben dat doorgegeven aan het ziekenhuis. Wij blijven dus nog een nacht in Berlicum.
12 september
Vannacht weer veel muggensteken. Slecht geslapen daardoor. En er steekt een epidemie op zegt KNMI ;-((!
Rustig ontbeten, het is koel en bewolkt. Ik spring snel op de fiets om een muskietennet te kopen bij Aldi, voor 9 euro. Had ik gisteren zien liggen. Gelukkig hebben ze die nog. Thuis liggen er trouwens al twee! Voortaan mee inpakken dus!
We fietsen naar kasteel Heeswijk, we werpen een korte blik op het kasteel vanuit binnentuin en dan door naar Schijndel. Bij Skupke geluncht, is oude boerderij en levend erfgoed. 120 schapen, waarvan ze er straks 40 verkopen. Veel kippenrassen in hokken, oa de Schijndelaar. Bijenkorven, vijver, bloemen, hooischuur, en vlaamse schuur waar twee mannen hop oogsten van eigen hopplanten. Ze brouwen ook eigen bieren. Veel kinderfietsen op terrein. Leuke plek. Dan verder naar Schijndel centrum, naar het Jan Heesters museum. Jan Heesters ( 1982) was niet zomaar een schilder, hij staat opgenomen in het Canon van Nederland, dus wie ken hem niet!? Er is nu ook een expo van Kees Bol, zijn leerling. Jan Heesters is getrouwd geweest met de Veghelse Marietje van Eerd (toen als Eert geschreven), zij had een zus, Dina. Dit duo was later in Veghel bekend als Dina en Miet van Eerd uit de Hoofdstraat in die oude boerderij. Waar later zalen Cornelissen zat volgens Jan Geerts, die ons een prive rondleiding gaf. Er hangt ook een mooi schilderij van Miet. Ik ken Dina en Miet -een beetje- van vroeger en het is grappig om ze nu zoveel later hier tegen te komen! zie https://www.canonvannederland.nl/nl/page/44955/kunstenaar-jan-heesters. Jan Geerts is trouwens bestuurslid van de Jan Heesters stichting en schreef en schrijft geregeld.
Dan terug naar Berlicum, boodschappen bij dun Aldi doen en thuis een maaltijd gegeten. s Avonds begint het te regenen. Ondertussen krijgt Marianne nog een belletje van de Huisarts praktijkondersteuner dat ze weten dat Anthon naar revalidatie gaat. Niet dus. Communicatiefoutje. Wij gaan morgen naar Helvoirt en zetten daar op het oprijpad van schoonvader de camper neer. Marianne gaat dan 's middags Anthon ophalen, we slapen dan die nacht daar in de camper en als het goed gaat, kunnen wij nog een weekje weg.
13 september
We breken op, we gaan naar Helvoirt en zetten de camper op het oprijpad. Astrid, de overbuurvrouw zal om 14.30 uur met Marianne en haar zoontje van 9 naar het JZB ziekenhuis rijden om Anthon op te halen. Maar voorlopig is het zover nog niet. Want waar is mijn fietsleutel? Alles afzoeken, kastjes, dozen,laden, zakken, afvalbak, onder de camper, broekzakken, zakken van jassen, achter klepjes, nou ja, alles dus. En alles nog maar eens bekeken. Bij de toiletten, de grote afvalcontainer? Het gras? Hij moet er zijn, want we kwamen met de fiets uit Schijndel en de fiets is op slot gezet. We melden het bij de receptie, maar die weet van niets. Ook de buurman op de camping (uit de Normandielaan in Achtse Barrier Eindhoven) weet ervan en zal rondkijken. We geven het op, balen. Dat betekent in ieder geval dat we naar huis moeten voor een reservesleutel op halen, anders kunnen we niets meer fietsen. Gelukkig zitten we niet in het verre buitenland! Dus even na elven naar Helvoirt, waar we een halfuurtje later arriveren. Rien, de andere buurman van Anthon staat ons al op te wachten en weet raad over het inparkeren van de camper, zoals hij overal raad op heeft.
Astrid komt het haar zoontje Welkom- slingers op hangen, wat lief! We hangen ze op aan de garagedeur, zodat Anthon het straks goed ziet. Tegen vijven zijn ze er dan! Anthon komt met stok via de voordeur binnen, oogt zeker vermoeid maar wel blij. Ploft neer in zijn stoel. Astrid en Fien volgen en er wordt met appelflappen,thee en ranja bijgepraat. Maar goed dat er vele handjes waren om alle spullen mee te nemen,verzucht Marianne, het was best veel! Als Anthon even de voeten omhoog doet en de ogen toe, snoei ik de magnolia bij. Marianne maakt een andijviestamppot klaar en na de koffie komt Wendy van de thuiszorg langs, die Anthon uit de sokken en in de piama helpt. Wij slapen vannacht in de camper.
14 september
We ontbijten achter op de plaats in het zonnetje. Anthon heeft goed geslapen, is er om 3 en 6 uur even uit geweest voor toilet, dat ging goed. Dan is er weer thuiszorg Bernadette voor de sokken aandoen, wij ruimen op en rekken het tot en met de lunch. Anthon laat nog eens zien dat hij de opsta-activiteiten goed genoeg beheerst, zodat wij met een gerust gevoel nog een weekje vakantie kunnen pakken. Hij laat duidelijk horen dat deze jongeman van 97 prima in staat voelt om zich te redden (of we dus maar willen ophoepelen hahahaha). Tegen 14 uur gaan we naar Acht, daar moeten we natuurlijk Teuntje even op haar gemak stellen, dan de tuin inspecteren die er erg vol is en er groen uitziet. De bramen beginnen nu goed te rijpen, zijn soms al wat rot. Marianne veegt en we rommelen wat aan. An komt effe buurten, later ook Jannie. Geen bijzondere post, de koplampen voor de Roomster heeft Jannie in de gang gezet. Marianne maakt een maaltje en we kunnen nog makkelijk buiten zitten. We kijken wat we de komende dagen gaan doen in en rondom Leuven. Tegen elven naar bed.
15 september
Geen muggen hier goddank! We gaan eerst naar Borgloon, Sophia goedendag zeggen. We zien onderweg een militaire lucht oefening met het droppen van parachutisten boven Belgische heide, net na Zolder. Via andere route dan gebruikelijk komen we binnen in Borgloon. Ik neem een afslag te vroeg en beland in een smalle doodlopende straat. Lichte paniek aan de bijrijderskant! Ik zie wel wat ruimte en we kunnen gelukkig met op en neer steken nog keren, m.b.v. uiteraard aanwijzingen van Marianne. Dan wat lastig in parkeren bij Sophia. We bekijken haar tuin uitgebreid en horen de plannen aan van nieuw fundering en uitbouw. Binnen nog even al het verbouw werk van eerder bekeken. Een lekkere lunch in tuin, met verse salade uit eigen tuin. Dan afscheid nemen en nog uurtje rijden naar Herent, dat ligt ca 15 minuten fietsen van Leuven. De eigenaar is niet thuis, zijn zoon die ons zou opvangen ook niet. Even gebeld en we mogen een plekje uitzoeken. We verkennen de weides, tuinen en dierenverblijven. Paadjes hebben grappige namen als Hinnik straat, Knor straat etc. We lopen een 20 minuten naar cafe het Vertier voor wat te eten, maar die is onverwacht dicht. Wel zien we dat de tafels gedekt zijn en is zelfs voordeur open! Alsof ze alles uit hun handen hebben laten vallen en weggelopen zijn, raar! We lopen nog een kwartiertje verder naar restaurant/fritaria de Brug, maar belanden in de tegenover gelegen Pizza Roma voor een schotel kebab mix. Veel en goed. Terug naar camper gelopen en te bed.
16 september
We zijn al vroeg wakker, de zon is nog niet op. We blijven wat doezelen. Dan ons yoghurtje als ontbijt. Tegen elven op de fiets naar Leuven. Google Maps is nog niet goed bijgewerkt m.b.t. fietspaden, dus we maken wat rare slingers. We parkeren de fiets aan de ringzijde en lopen zo de Diestsestraat door naar het centrum. Veel winkels, lokale en internationale merken. Wafels doen het hier goed en er zijn veel cafes. Het is nog niet druk. We vinden nabij de St. Pieter kerk een cafe voor de lunch, het is een beetje oubollig maar er is goede en snelle service. Eerdere keuze voor een lunchplekje hadden we snel verlaten, daar was een grote groep toeristen neergestreken net voor ons en het opnemen ging al erg traag, dat zou lang wachten worden. Vandaar een andere keuze. Dan de Sint Pieter in, heel fraai, met lichte ranke bogen, mooie schilderingen van fiere Margriet, officieel Margaretha van Leuven (Leuven, circa 1207 - Wilsele, nabij Leuven, 2 september 1225), ook bekend als Margaretha de Trotse of Fiere Margriet. Ze is een rooms-katholiek zalig verklaarde jonge vrouw, afkomstig uit de stad Leuven. Ze is de beschermvrouwe van de martelaren (tezamen met enkele andere zaligen en heiligen) en het horecapersoneel. In de kerk een heel kunstig uit hout gesneden preekstoel.We bekijken het Stadhuis met ruim 200 beelden aan buitenzijde. Dan de Tafelronde,nu een hotel. We zoeken Fonske maar lukt niet. --Het Fonske is een standbeeld in het centrum van de universiteitsstad Leuven, op het Rector De Somerplein. Zijn volledige naam luidt Fons Sapientiae, Latijn voor Bron der Wijsheid. Het Fonske is een van de werken van Jef Claerhout en werd ter gelegenheid van de 550e verjaardag van de Katholieke Universiteit Leuven in 1975 aan de stad geschonken. Het beeld stelt een student voor die, lezend in een boek, de wijsheid in vorm van water door zijn hoofd laat lopen. Maar deze verklaring zou later aan het beeldje zijn gegeven. Volgens beeldhouwer Claerhout: "Het is een sculptuur van iemand die, een pils in zijn kop gietende, zijn gedragingen bestudeert". Studentenorganisaties waren het hier niet mee eens en vonden dat het een karikatuur van de drinkende student was. Daarom werd het beeldje omgedoopt tot "Bron Der Wijsheid". Net zoals Manneken Pis in Brussel wordt Fonske af en toe aangekleed door verenigingen die iets te vieren hebben. Leuvense Fonskes zijn eveneens pralines waarop het beeldje van het Fonske staat.--
Dan naar de Kruidtuin, oftewel de Botanische Tuin. We doen een rondje over de tuinpaden en een tukkie op de bank. Door de Orangerie. Het kost allemaal energie en moeite dat geslenter in de warmte hoor! Dan terug via het Anatomisch Theater, staat nu leeg op een vrijwilliger na die in zijn boek zit te lezen. Door naar het Groot Begijnhof, grote verrassing, het is er erg uitgebreid, de mooi gerestaureerde huizen zijn verspreid over vele straten. De oude gebouwen worden nu bewoond door professoren en studenten van KULeuven. We lopen quasi-per ongeluk een trouwfeest binnen in een binnentuin. even een paar foto's schieten! Het toetje van de rondgang is een orgelconcert in de kerk daar. Een Aziatische dame is daar aan het oefenen met o.a. Bach, klinkt mooi daar! Terug naar het centrum, dan wel Fonske gevonden. Het openbaar toilet is gesloten, we gaan naar eerste café voor toiletbezoek. De patron herkent ons, en we mogen gratis naar binnen, we hadden anders ook de 50 cents betaald. Doen een drankje op de oude markt vanwege een gezapige regenbui. We lopen terug naar de fietsen en met fietsen aan de hand weer terug naar het centrum voor een diner op de Grote markt. Bij Bar Louise net het laatste tafeltje voor twee gekregen. we zitten tegenover bar Quasimodo en hebben mooi uitzicht op Stadhuis en de flanerende mensen. Mijn Kip biakadir smaakt uitstekend. Straatnamen hebben hier een tweede lokale naam, bv Oude Markt is Aa Met. Ik merk op dat ik relatief weinig mensen met zichtbare tatoeages zie. Op de fiets terug naar de camping. Hier heten groentes trouwens Groentjes. Dus als ze jou vragen of je een Groentje wil, vraag dan niet om een Rijpe variant!
17 september
Vannacht rond 6 uur toch maar even opgestaan, het regende, de wind trok aan en het scherm aan de camper stond nog uit. Wat water laten aflopen, ook in het toilet. Om half negen op, het is zwaar bewolkt maar droog. Niet koud trouwens. Ik zie Michel de beheerder lopen en betaal hem de extra nacht, dan kunnen we vandaag rustig aan doen als we terugkomen van onze toer. Plan: Naar de stad en een rondje fietsen langs abdijen. De stad herbergt nog vele toeristische attracties meer zoals het M Museum (met slechte reviews) en de Universiteitsbibliotheek (met goede reviews). We kopen een kaartje voor de bieb en de toren (7 euro). Een jonge man met krulletjes en wat geverfd haar vertelt ons in rap Vlaams hoe de app van de audiotour werkt.Klinkt allemaal eenvoudig en dat is het ook zegt hij. Jajaaa...dan ken je ons nog niet. De app heeft symbolen maar die zijn niet meteen duidelijk. Na 5-10 minuten studeren en proberen hebben we het door. Nu nog naar binnen, tickets scannen onder de barcodelezer, maar die opent de deur niet. Sorry zegt Krullemans, kan ik de tickets nog eens krijgen? Hij herprogrammeert blijkbaar iets en nu lukt het wel. De hal in en we leren dat de bieb in de 1e WO grondig vernield is. En herbouwd, door de internationale gemeenschap. Nederland had hierbij het voortouw, de USA heeft het gebouw geschonken om deze barbaarse vernielingen van de Duitsers weer te herstellen. Beelden op elke etage van de toren vertellen het verhaal luid en duidelijk. We piepen even de bieb binnen, we mogen 10 meter heen en weer en stil zijn. Ik verwachtte in de zaal van ruim 40 meter lang enkele tientallen of een paar honderd studerende jongelui. Er zaten er drie.... Fotootjes trekken en weer verder. De app gaf her den der wat uitleg, prima. De toren in en klimmen, het is smal en donker. We komen langs een oud klokkenspel (van brons bedoel ik! )en dito onderdelen. Boven waait het flink en vertellen bordjes langs de rand wat je in de verte allemaal kunt zien. Er staat ook een oud Philipsgebouw, het is voor ons Eindhovenaren direct herkenbaar qua bouwstijl als bijvoorbeeld de gebouwen van Strijp S. Het is nu in handen van de gemeente Leuven. We waaien bovenop effe lekker uit. Bij cafe Carlisse doen we een lunch, het is oud bruin cafe. Het wordt bestierddoor een opgewekt madammeke, die echter de bestelbonnetjes in de verkeerde volgorde had liggen waardoor twee andere tafelgasten eerder hun bestelling krijgen. Ze verontschuldigt zich bij ons en biedt twee koffie gratis aan, dat is prima;-). Dan de fiets op, het is bijna 14 uur. Abdij van Park ligt op 7 minuten afstand, dat is te doen na zwaar tafelen ;-) dus daar zijn we snel. Ondertussen is het mooi weer geworden, met zon en stapelwolken. De abdij en het museum zijn dicht helaas. We lopen even over begraafplaats en fietsen rondom het complex, langs de vijvers. Dat mag eigenlijk niet, maar het verbod wordt volop genegeerd. Zeker omdat het niet zo druk is? Een groep bejaarden in een rolstoel doet een uitje bij de brasserie. Er zijn veel alken bij de vijvers. Dan verder de route op. Langs het spoor loopt een nieuwe fietspad. De routeplanner kent dit niet en vraagt steeds of we er nog zijn.... In Bierbeek even het dorp in, het heeft een mooie kerk. Van dichtbij gezien is het een soort RPI en kun je er binnenkort naar Krekelpop, 21 september. Door langs de dorpen, velden en paden, hier zijn weinig bossen. Wel vaak straten met grote huizen, maar niet erg bijzonder. Soms grote wegen oversteken en flink klimmen. Dan mag je ook flink dalen, dus moeten we de vaart een beetje beperken. We hebben nog steeds geen fietshelmen op trouwens. Dat wordt het niet deze vakantie. We fietsen door een mooi dal en komen plots bij de tweede adbij in Vlierbeek uit. We zijn toe aan een drankje. Er is een mooi terrasje, maar de boodschap van eigenaar is minder. Over een half uurtje is de zon op en komt er regen. Ai, snel dat drankje doen dus, en we zetten rap koers naar Leuven dat op 20 minuten afstand ligt. In de verte zien we de bui al hangen, bij Herent onze camping schat ik in. We komen mooi droog in Leuven aan, parkeren de fiets in de ondergrondse stalling en ohjee, er komen dikke druppels aan. Snel naar de wafels-meneer op de hoek, die wil ik nog een scoren. Marianne heeft net haar ijsje besteld als er een echte hoosbui los barst. Goede timing van ons en de wafelaar draait zijn zonnescherm wat uit zodat we droog staan. Goeie gast!! Na een kwartiertje is het over. Jammer, ik heb een mooi plaatje gemist van een moslima in burka op een e-step die in de regen het oude historische stadhuis voorbij zoeft. We lopen met fiets - aan de hand- naar de Spar, er moet yoghurt komen. Dan snel achter een Leuvense fietser aan richting station, zodat we snel op de route naar huis komen. Tis nog droog, er lijkt nog een tweede bui aan te komen, dus snel de tafel, stoelen droog gemaakt en ingeladen. Ook al de fietsen op het rek van de camper gezet, dan zijn we morgen vroeg weg. Hoes erover en klaar! Marianne trekt een blik kip en kerry open, en maakt appel wortel salade voor een week. Na de afwas hebben we een rustige avond voor de boeg. De andere gasten zijn alweer vertrokken, de paarden staan weer op stal, de varkentjes neergeploft in hun hok. De kippen hebben de snaveltjes toe.
19 september
Het is bewolkt en fris, maar droog. We hebben al snel alles vertrek gereed gemaakt, dus we kunnen om 10 uur op weg naar Tervuren, dat ligt wel 23 km verderop. Halverwege de reis hebben we wat oponthoud door drukte en wegversmallingen. We rijden wat extra binnendoor en komen met toch redelijk wat zon aan bij Tervuren voor een bezoek aan het Afrika museum. Dit ligt in een groot groen park, met lange lanen, veel groen en bossen en waters. Bovenaan ligt het imposante paleis dat koning Leopold II liet bouwen uit de inkomsten van rubber en voor (en meer) uit de Congo, waar hij alle inkomsten van kreeg. Zie wiki: https://nl.wikipedia.org/wiki/Koninklijk_Museum_voor_Midden-Afrika. We lopen eerst wat rondom het paleis, zien veel jeugd. Hebben school-excursie en of ook sporten, want sommigen moeten rondjes hardlopen. Gezien alle ophef over racisme en koloniale overheersingen is er in het paleis ook overvloedig aandacht voor deze thema's. Maar eerst naar de modern inkom die links van het paleis ligt. Kaartjes zijn zo gekocht, het is niet druk. We bergen de spullen in een locker op met een gratis nepmuntje. Wel teruggeven aan de receptie vraagt de vriendelijke dame. Helaas, vergeten....Moeten we een keer terug! Dan via een diepe trap naar beneden en via een controle punt van de tickets, door een lange kale witte gang (met 20 meter lange kano), naar de hallen. Er zijn een 10-12 tal zalen met verschillende thema's; muziek, fauna, mineralen, vlinders, economie, beelden, ceremonies etc. Erg fraaie stukken en de zalen zijn heel decoratief en meestal ingetogen gedecoreerd. Schoolgroepen krijgen rondleidingen en er lopen wat losse toeristen als ons rond. Op Tv schermen zijn veel Afrikaanse mensen aan het woord die over hun rakende thema's vertellen. Alles is heel goed opgezet en fraai uitgestald. Levensgrote olifanten, krokodillen, runderen, luipaarden en apen en zo ontbreken niet. Er is zelfs een hoek waar een dansvloer is en waar mensen de Afrikaanse muziekpasjes kunnen nadoen die op tv schermen worden getoond. Na ca anderhalf uur hebben we het gezien en lopen het dorp Tervuren in, via de andere kant en de jazz fontein waar bronzen dieren water spuwen. Op de Markt is wel wat horeca, maar niet naar onze zin. Wel even verderop een Au flan Breton bakkerij, waar we broodjes scoren en een drankje. Natuurlijk peuzelen we die op bij de kerk;-).Dan verder met de camper, die staat nog -lekker dwars- op de parking (we hadden een daar wachtende politie agent toestemming gevraagd, dat was wel goed voor hem zie hij). We besluiten onderweg toch op de camping La Dime te gaan staan, ondanks de wat negatieve reviews (naast de goede). Er is niemand bij de receptie, maar een andere Hollander die net aangekomen wijst ons op een telefoonnummer en dat bel ik. de beheerder wijst ons via de telefoon een plekje aan en ik steek m daar in. Camper past net op de betonnen plaat, staat wel wat scheef in de breedte maat. Na een powernapje weer op de fiets, naar de langste scheepshelling van Europa. Waar vroeger schepen 12 sluizen moesten passeren over 2 km, duurde 1,5 tot 2 dagen, is nu een snelle lift aangelegd. Een brede baan met rails loopt over 1,5 km omhoog. Op de rails een bak van 91 meter lang en 12 meter breed, misschien ook zo hoog en vol water. Daar vaart een schip in binnen, poortje eerst open en dan dicht, en de bak zakt (met contragewicht) naar beneden, over een verval van 68 meter. Er zijn iets van 57 assen met wielen die alles dragen. Stalen kabels aan de contragewichten worden langzaam gevierd (of getrokken) als ze stijgen, want het kan twee kanten uit. Het geheel is dubbel uitgevoerd voor het geval er storing of onderhoud is, dan kan de scheepsvaart altijd de vaart vervolgen.
We fietsen op en aan om het van alle kanten te bekijken, erg imposant hoor!! Dan naar beneden gefietst om de bak met boot aan te zien komen. Bij de brug in Ronquieres hebben we het mooiste uitzicht. We zien dat het halfzeven is en zoeken een eetpuntje. Aan die kant van het kanaal is alles dicht, in het dorp aan andere zijde is een frituur/traiteur open, waar anders dan bij Da Susanna? Hamburger en Salade Caesar. Terug gefietst met forse tegenwind en lichte regenval, die uiteindelijk verwaait. Morgen boottochtje doen bij Strepy-Thieu waar nog oude scheepsliften in werking zijn, voor toeristen wel te verstaan. Echter de website voor tickets bestellen ligt plat.
Overmorgen dan Waterloo doen, er is wel regen voorspeld. Poncho's maar eens uitproberen.
20 september
Ook vandaag de dagelijkse routine. Daarna de e-bikes op en naar de botenlift van Strepy-Thieu, 29 km met de fiets. Het is wel aan de vroege kant, we hoeven maar 29 km. Maar dan kunnen we tegen de middag ergens lunchen alvorens om 14 uur de boottocht te doen. Het is koel, bewolkt en winderig, heel winderig! Het waait zelfs, zelfs hard! Nu blijken de e-bikes echt een uitkomst hoor! We hebben lange rechte stukken langs de kanalen, waar het hier van wemelt. Evenzo wemelt het dan van bruggen, en dan weet je als je ze moet oversteken; Hellinkje op, en hellinkje af! Ook dan is de e-bike erg welkom!. De lange rechte stukken nodigen uit tot een flink tempo, maar we houden ons in tot ca 20 km per uur. Enerzijds omdat we nog steeds de helmen niet op hebben, anderzijds dat er op hele stukken gewoon slecht slecht asfalt is. Hele stukken (1-2 km) zitten vol met opgeduwd asfalt, in goed Nederlands komt dat door worteldruk. Smalle paadjes van twee banddiktes breed in het gras langs het pad doen vermoeden dat dit er al heel lang zo ligt. Nee, de NL fietspaden zijn weer superieur hoor! Langs de kanalen ligt veel groen, dat is lekker fris. Minder fris zijn de nafta en teerdampen die uit de chemie komen, op ca 10 km van ons beginpunt. We naderen Seneffe, hier ligt een fraai kasteel met groot park en tuinen er omheen. We koekeloeren even rond, tijd zat. Weer verder langs de kanalen, we komen verrektes weinig fietsers en wandelaars tegen, lekker rustig! We passeren een hekwerk met een bord werk in uitvoering. 3-4 kilometers zien we niets, dan is het pad plots 100 % geblokkeerd door een vrachtwagen, ze zijn er fiks bezig. We wurmen ons erlangs via het talud en dan weer verder. Helaas, enkele km verderop is het echt op. Nog vele grotere grondwerken zijn daar. Geen mogelijkheid om erlangs te komen. Er heeft volgens ons nergens een bordje gestaan dat het dood liep, noch een bordje wegomlegging. Geen goede beurt van de wegbeheerder, die zijn hier vaak in particuliere handen aan de bordjes langs de weg te zien. Een telefoonnummer ontbreekt, logisch, die willen geen klachten!? Er zit niets anders op om om te keren en bij de afslag bij het hek om te rijden via Manage. Weldra het volgende logistieke probleem. De autoweg en rotonde ligt overhoop, er is geen fiets oversteekplaats en we wurmen ons via diepe zandbakken en een illegaleoversteek over 4 banen (met vluchtheuvel weliswaar) naar de overkant. Wat weer eens opvalt, het autoverkeer is uitermate hoffelijk tegenover ons fietsers. Waar we duidelijk voorrang moeten verlenen aan autoverkeer, stoppen de auto's bijna altijd en laten ons voorgaan. Moet je in Nederland eens mee aankomen!! We doorkruisen Manage en ik knijp vrij abrupt in de remmen. Nee, geen slippertje a la Stokkie, maar ik ruik brood. Belegde broodjes wel te verstaan. Onze detour en bezoek aan kasteel Seneffe, laat denk ik geen ruimte voor een lunch, misschien maar snel wat belegde broodjes scoren? Dat lukt, die eten we straks wel op, nu doorrijden naar de botenlift. Nog ca 7 km. We komen tegen 1330 uur aan, zien geen parking voor de fietsen en confisqueren een lantaarnpaal. Bij het ticket buro 100 meter verderop zien we toch wat fietsrekken. Maar eerst kaartjes kopen. Nee, niet gereserveerd, want de website lag er uit gister avond. Zeker 60 plus zegt de dame. Ai, dat doet pijn!! Het wordt dus al echt duidelijk. Maar goed, scheelt 2x3 euro. Baantje bevalt haar goed denk ik, haar omentum major rust uitgebreid over de broekrand op het bureau en het toetsenbord dreigt opgegeten te worden. Hier trouwens alle antwoorden steevast eerst in het Frans, bij ons Nederlands kijken ze soms moeilijk, maar bij einde contact is het vaak wel een goedendag verder! De botenlift dan. ook een heeeeel imposant ding waar 20 jaar aan gewerkt is en een 10-12 oude sluizen en liften vervangt. Ruim 100 meter hoog, helft zo lang en breed. Twee lange bakken hangen langs elkaar en komen met contragewichten omhoog of omlaag. Tillen zo een bootje van 1300 ton op, met extra water. We kiezen voor een boottocht over het oude kanaal naar de oude liften nr 3 en nr 4 en met een bezoek aan de oude machinekamers (dubbel uitgevoerd om altijd te kunnen presteren of bij uitval of onderhoud. We gaan op het eind 17 meter omlaag met nr 4. Dan nog een gewone sluis in om weer 7 meter lager in het kanaal te belanden en dan terug naar Big Lift! Maar ik vergeet te vertellen dat we eerst met een oud dieseltreintje naar nr 3 moesten rijden, een ritje van 15 minuten, waarna we in de rondvaart boot stappen. Ik was eerst even bang dat de boot niet zou varen op deze grauwe dag, maar ik had me vergist in de reislust van de 30-40 dagjesmensen en gemiddelde leeftijd van 75 jaar. Een hele bus vol. De gids verdeelde de groep in NL en Frans, wel zo makkelijk voor ons. Alleen galmde het geluid nogal, dat was voor mij niet zo handig. In een sukkeldrafje of waterslakkengangetje het kanaal over, langs een paar handbediende draaibruggen. Speling met soms naar 10 cm aan elke zijde. Soms een toucher ondanks de camera's op kop en aan de zijkant. Tochtje duurde al met al een uurtje of 2. Maar met heel redelijk weer met geregeld zon en minder wind.
Daarna nog even bij Big Lift gestaan om daar de bak met boot te zien zakken en wegvaren.
We geven zelf nog even tekst en uitleg aan enkele fietsers die net aankomen en zich niet voorbereid hadden. Dan is het welletjes, de andere excursie de lift in en naar boven voor het panorama laten we voor wat het is, we gaan weer fietsen. De korte route en via Seneffe voor een bezoek aan de supermarche, anders hebben we geen avond eten en ontbijt. Met de wind nu redelijk in de rug gaat het vlot en er zijn geen onverwachte weg opbrekingen. Uiteindelijk toch weer 68 km in de benen.
Marianne knutselt een nasi goreng in elkaar, die valt wat pittig uit omdat het kruidenpotje een heel grote opening had, nasi was niet geschikt voor andere eters denk ik!!
Op de camping reken ik onze extra nacht nog even af bij de beheerder, Francois. Die staat gezellig te jeu-de boelen met een 6-8 andere gasten. Bankjes erbij, drankjes misschien ook wel. Er verschijnt nog een 6-7 meter camper NL naast ons. Maar de stuurkunsten zijn beperkt en de jonge dame draait al snel en zoekt een makkelijkere plek. Sturen is ook lastig met een keffertje op schoot natuurlijk!
Ohja, we moeten de fietsbatterijen nog opladen! Een volle lading voor ruim200 km in ecostand is zo op als je tegenwind en heuvels hebt, maar we houden uiteindelijk wel over. Morgen ons Waterloo doen? Met poncho, want er gaat regen vallen!?
21 september
Bezoek aan het Waterloo Memorial. Het is grauw, met een winderig miezerig weer, maar er zijn soms droge periodes. Na geparkeerd te hebben na onze rit van ca 45 minuten (we maken niet veel kilometers deze vakantie), dalen we af naar het ondergrondse ontvangst hal. We kunnen de seniorenkorting weer innen, geen mens die om een bewijs vraagt! Blijkbaar is het ons aan te zien helaas ;-((! Een Madammeke legt ons alles in rap Frans uit en ik snap dat we het ticket moeten scannen bij de poortjes. We krijgen elk ook een pasje dat we op bepaalde locaties kunnen gebruiken door een nummer in te toetsen. Ohja, dan heb je wel een app nodig. Echter, het gaat allemaal zo 'eel vlug en ik weet weldra niet meer wat ik bij welke van de 7 bezienswaardigheden moet doen. Omdat het droog is gaan we eerst de berg op, naar buiten dus. Fout, het pasje begint te loeien en we voelen ons als een winkeldief betrapt. Een beetje vermanend worden we verteld dat de volgorde eigenlijk anders moet, maar alla, als we dan stras maar zo en zo doen, komt het wel goed denkt mussieur. Milles pardonnekes van ons en gaan lekker naar buiten!Wel, wat gaan we precies doen vandaag?
Wel, als je een beeeetje hebt opgelet op school weet je dat Napoleon bij Waterloo definitief verslagen werd en dat het de Franse heerschappij over Europa ten einde kwam. En ja, dat moet natuurlijk gememoreerd worden, liefst met een 20 hectare groot terrein met iets van 7 bezienswaardigheden. Wees gerust, ik ga je geen 7 beschrijvingen geven ;-0, maar licht wel even de hoogte punten toe. Ten eerste heeft een echte 'Ollander een grotesk ontwerp bedacht en ontworpen; een piramide-heuvel van 40 meter hoog en begroeid metgras, met een heeeel steile trap van 226 treden. Met een waarschuwing aan mensen met hartproblemen om die trapbeter niet te doen!
Bovenaan een grote sokkel met een hele grote leeuw erop , de Butte de Lion. Die gaan we nu beklimmen. Dieje zuinige Ollander heeft de trap lekker smal ontworpen en dus wurmen we ons langs de dalers naar boven. Gelukkig zijn het er maar een paar, anders werd het nog wel erg klef! De Leeuw van Waterloo is een 40 meter hoog monument dat op vraag van Willem I, koning der Nederlanden, in 1826 is opgericht op de vermoedelijke plaats waar zijn oudste zoon, de Prins van Oranje, op 18 juni 1815 gewond raakte. 'Elemaal bovenaan symboliseert een kolossale leeuw de overwinning van de monarchieën. Na de beklimming van de 226 treden kun je het hele slagveld overzien. Dankzij een oriëntatietafel en diverse andere aanduidingen krijg je een goed beeld van de troepenbewegingen, de opstelling in carré’s door de infanterie, de inzet van de cavalerie en het belang van het plaatselijk landschap. Nou, daar boven zien WIJ groen glooiende heuvels, wat bosje bomen her en der en wat boerderijen die destijds een soort hoofdkwartier waren van de verschillende groepen. Ik probeer me voor te stellen dat er daar toen ca 200.000 manschappen strijd leverden, En vraag me af, hoe werd zo'n veldslag eigenlijk georganiseerd? Iemand stuurde wat Twitter-duiven met een datumprikker tussen de tenen? Zo en zo laat op die dag, daar bij dat dorpje onder Brussel, gaan we met 5 legers en 200.000 man lekker knokken? Zorg dat je op tijd bent he, want de mars vanuit Pruisen kan wel een paar weekjes duren hoor! Generaal Blucher, pak jij de bosjes en die oude hoeve links? dan doen wij die andere wel verder. Bon, aparte manier wel!
Onder aan de heuvel het de leeuw staat anno 2023 een rond gebouw, hetPanorama. De binnenmuur is 110 meter lang en 12 meter hoog. In het midden kun je rondom kijken naar een gigantische muurschildering die de slag verbeeld. Duizenden geschilderde soldaten, paarden, rookwolken, kanonnen en duizend bommen en granaten. Op de voorgrond hebben ze nep- dode soldaten in krijgskleding liggen, paarden in doodsstrijd en gebroken karren. Luidsprekers laten gegil, schoten en gerommel horen voor het beter resultaat! Duurde 5 jaar voordat de schildering af was. Dan gaan we het eigenlijke museum in, laten de pasjes nogmaals piepen die een ongebruikelijke route constateren, het personeel kijkt niet meer op. Het zijn die twee Ollanders zeker!.;-)
Ook hier is veel moeite gedaan om een goed beeld te geven van de strijd. Grote digitale schermen met veel uitleg, soms interacties met quizvragen. Namen van alle generaals, maarschalken en zo. Kijk voor een vereenvoudigd verslag maar op https://wikikids.nl/Slag_bij_Waterloo. Dan nog twee lange gangen met aan weerszijden hoge vitrines met poppen in alle soorten, kleuren en maten soldatenpakken. Verderop een grote luchtballon, het onderste deel tenminste. Je staat als het ware in de mand en kijkt een paar meter naar beneden op een groot digitaal scherm, waar in Stratego-stijl met pionnekes de slag wordt nagedaan. Ik heb denk ik in mijn diensttijd het hoofdstuk Tactiek en Strategie gemist, want ik snap er niks van. Maar het is wel mooi uitgevoerd ;-)!
We kunnen nog twee andere musea doen en nog een paar hoevekes bezoeken, maar het is koud, nat en we hebben honger. We zoeken de achtste attractie; Het restaurant! Een lekkere vlees en kaasplank gaat er goed in, en de hamvraag dient zich aan. Is het gekookte of rauwe ham. OF bedoelen we iets anders? Want het is donderdagmiddag, koud en nat en morgen wordt het niet veel beter. We zijn het er snel over eens, we gaan in een keer huiswaarts. Het is 2- 2,5 uur rijden en dan komen we mooi einde middag in Eindhoven aan. Hebben we mooi tijd om de camper uit te ruimen en te poetsen zodat die zondag afgeleverd kan worden.
Wel, dit plan wordt feilloos uitgevoerd en als jullie dit lezen, ben ik weer een dagje aan het werk. In een klein hoekje van mijn gedachten dacht ik al aan mid november. We hebben al even geleden een trip naar Jordanie gepland. Met schoonvader hebben we -met een dikke knipoog- afgesproken dat hij dan geen gekke fratsen uithaalt ;-)! Duimen maar!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley