Plannen zijn iets anders dan plannen, nietwaar?

Lezerswaarschuwing: Een lang reisverslag, 8 dagen in een verslag)

Mijn vakantie had ik gepland vanaf 1 september, Marianne plant zoiets niet meer. Die plant zoiets nóóit meer -;))!

Na wat wikken en wegen werd het vizier richting Kroatie gezet. Met een paar stops in Duitsland bij Bad Staffelstein voor een bezoek aan Vierzehn Heiligen, het stadje Weissenburch waar een vriendin van ons geboren blijkt te zijn en dan naar Passau, op de duits oostenrijkse grens. Mijn schoonouders hebben daar ooit een kort moment gebivakkeerd, ergens in 1954. Bijna zeu-ven-tig jaar geleden! Ik wil daar een bezoek aan een bepaald cafe brengen (jaja, dat ene cafe bestaat nog!) dat namelijk een uniek stuk aan de muur heeft hangen. Google kan het stuk niet eens herkennen, laat staan vinden, zo uniek! Maar later daarover meer, ...misschien. Na Passau willen we een paar dagen in Wenen doorbrengen, een operaatje doen, een schnitzeltje en wat torte. Misschien wat Melk en dan Slovenie in, met onder andere een bezoek aan een enorm grottenstelsel. Einddoel zijn de beroemde Plitvice meren en dan via de kust terug naar Istrie, wellicht Venetie toucheren of Grado. We zijn van de herinneringen zal de familie nu misschien opmerken. Hoe we dan naar huis gaan, zien we tegen die tijd wel. Trouwens, misschien slaan we Slovenie en Oostenrijk wel over, gezien de vele overstromingen de laatse tijd in die regio! We zijn geen ramptoerist he!? Maar, de tolvignetten hebben we toch maar vast besteld, en een mooie fietshoes voor de e-bikes en een rood wit gevarenbord achterop de hoes. We bespraken de camper van P en P al een tijd geleden, die heeft een upgrade gehad met een nieuw dakluik. Het oude lekte wat, das wel fijn dan -:). De koelkast is vernieuwd en na een korte storing weer hersteld, dus wat kan er nu nog mis gaan? (spoiler: best wel wat!). Het is de donderdag voor de zondag dat we willen vertrekken en een telefoontje om 8.15 uur maakt duidelijk dat een plan ook maar een plan is. De beste plannen zijn overigens plannen waarbij je niets geboekt hebt of behoorlijk wat premie hebt betaald om alles 100% te annuleren. Je begrijpt, wij hadden niets geboekt-;). Het blijkt dat schoonvader (97 jaar en 6 maanden en mentaal 100%!) onwel is geworden. Niet levensbedreigend zoals het op dat moment schijnt, maar wel serieus. Hier houdt mijn normale reisverslag eigenlijk op. Want inmiddels zijn we een week verder, is schoonvader best goed opgeknapt en doen de dokters hun best om de 100 jaar veilig te stellen en zijn we, ondanks ca 400 kilometer reizen nog steeds maar 32 kilometer van ons huis af, in de verkeerde richting wel te verstaan. (Raadseltje tussendoor, hoe kun je dan 20-30 keer toch de grens van Nederland oversteken?). Wat is het geval? Schoonvader werd in het ziekenhuis opgenomen, wij hebben de camper opgehaald en eerst drie dagen in Helvoirt op een mini camping neergezet en later in Berlicum, dan konden we op de fiets op ziekenbezoek. Gezien de medische situatie wilden we toch wel in de buurt blijven. Onze oorspronkelijke plannen bleven dus echte plannen en konden we opnieuw gaan plannen. Kijk, een ziekenbezoek inclusief reistijd per fiets duurt ca 3 uur. Tel er nog een uurtje bij voor telefonisch overleg met gene en dene en een paar honderd appjes, de rest van de tijd wil je toch iets anders nietwaar?Je wordt dan toerist in eigen land, eigen provincie en ja, zelfs in eigen dorp! Resultaat, met dank aan de zeer warme nazomer met dagelijks veel zon en plus 30 graden en de Open Monumentendag, is dat we aardig wat toeristische attracties kunnen aftikken. Een bezoek aan Heusden, een fraai vestingstadje als subsituut voor Weissenburg. Bezoek aan Monument Kamp Vught en een beklimming van de Matterh....nee, sorry de Sint Jan kathedraal. Zonder stijgijzers, wel met steigers (en onderweg wat zwaarlijvige hijgers) want je moet de 300 trappen omhoog klimmen om op 50 meter hoogte het dak, de beelden en torens van de Sint Jan van dichtbij te kunnen bekijken. Een pittige fietstocht naar de tuinen van Appeltern, het pontje van Lith. in Den Bosch keren we terug voor een bezoek aan de oude HBS waar Marianne een jaar op school heeft gezeten. Het historische pand is na de sluiting van de HBS gekraakt en wordt nu bewoond en onderhouden door creatieve geesten. Marianne herkent best veel, wel jammer dat de docenten van toen er niet meer zijn. Er ligt nog wel een programmaboekje uit 1968 met de namen, het rooster en de schoolboeken kosten. We pikken een rondleiding mee in het Groot Tuighuis, inderdaad, daar zaten militairen-;). Rijtuigen van de cavalerie werden daar gestald. Nu is het een onderkomen voor alle archeologische opgravingen in en rond Den Bosch. De Bossche bol slaan we over (tot dusver), maar wat niet is kan nog komen. We twijfelen even over een bezoek aan een kamelen melkerij hier 4 km verderop of een lama kwekerij bij Vorstenbosch om een buitenlandgevoel op te snuiven Toch ook maar niet. Genoeg Belgen en Duitsers om ons heen op de camping! Als substituut voor de opera in Wenen boeken we eersterangs kaartjes voor een openluchttheater optreden in de Kersouwe van de Heeswijkse bossen met als onderwerp Jeanne d'Arc (en terecht subsituut voor de VierzehnHeiligen). Wist je dat Kersouwe oudBrabants is voor madeliefje? De Plitvice meren worden vervangen door de uitzichten over de Leije, de Aa en de Maas. Het Passau cafe vervangen we door de Koffieleut op de Veghelse Markt (en substituut voor het San Marco plein nietwaar? Ja, we waren ook toerist in mijn eigenste geboortedorp! Nóg een dagje Den Bosch is wel heel veel gevraagd! En in Veghel kunnen we iets meepikken over de Bevrijding in 1945 met bijbehorende muziekoptredens, plus Rock en Roll muziek op de Markt, inclusief dansende petticoats en zwarte kuiven. Enne, wie weet kan ik wat familie ontmoeten!? Dat laatste lukt ook nog. Uitgedroogd van het fietsen met het hete weer vallen we binnen bij Peter en Ivonne en zien we na het lessen van de dorst de watermeterstand bij hen flink zakken. Bij Brigit en Loek lukt dat ook prima. Ook vergeten we Hans en Pa en Ma niet, hun graven staan er zoals altijd weer puik bij. Ohja, wie eerdere reisverslagen gelezen heeft, weet dat de camper van P en P soms een Poltergeist aan boord lijkt te hebben of een Electra spookje. Want het licht en de koellast viel nogal eens uit, om duistere reden. Laat nu dat fenomeen weer optreden die eerste week! Peter kwam meteen na zijn werk bij ons kijken en we wisten niet dat er zoveel electriciteitsdraad in zo'n camper zit! Met logisch redeneren en spanningzoeker/meter en een dosis geluk ontdekten we dat er ergens onder de chauffeursstoel een los contact was. Misschien een defecte schakelaar of draadbreuk? Maakt niet uit, nu was het probleem tenminste gelokaliseerd en heeft Peter het een dag later gerepareerd. Fijn om een koele koelkast te hebben met dit tropische weer! j! En dan de hamvraag, hoe verder met deze vakantie? Dat blijft nog even onzeker. Morgen weten we waarschijnlijk meer van de dames doktoren. Zij kunnen maandag de vooruitgang van de laatste drie dagen beoordelen en hun visie op het vervolg met ons delen. Gaat schoonvader naar huis of is er een ander voorstel? Blijf lezen zou ik zeggen -;)))!