2022 Fussen

Paarden inzegenen en wie is Sint Coloman? Fussen, Hohenschwangau en Neu Schwanstein. 

Als ik bij een VVV of campingreceptie ben, snuffel ik vaak door de brochures en folders die er liggen. Zo lag er gisteren een brochure van Schwangau Info van okt/nov 2022 op de balie. Toch maar eens meegenomen, alhoewel we daar geen plannen voor hadden. Na een aardig artikel over hoe de Zwaan (Schwan) zijn plek in Beieren heeft gekregen, bladerde ik wat nonchalant verder tot ....het middenblad een fraai plaatje van versierde paarden met vaandeldragers. Dat ging over Pferde- Benediktion oftewel Inzegenen van paarden. En wel op ....zondag 9 oktober, (morgen dus voor mij die dit zaterdag las!) In Schwangau, bij de St.-Coloman kerk, 10 minuten hier vandaan! Daar hou je me met geen tien paarden vandaan, zeker niet als het een christelijke tijd betreft (10 uur). Het Nederlands Hervormde camper directielid vond het nog wel wat vroeg, maar ging - een beetje briesend- toch overstag. So gesagd, so getan! Regenjas en regenbroek vast aan, want er is toch regen voorspeld. Even na half tien springen we op de fiets, scheuren over het grind de camping af, Max voorbij, en zien al snel zwaailichten in de verte. Met fietsers, wandelaars, geparkeerde auto's in weilanden en daar in Das Mitten von Nirgendwo een eenzame witte kerk in een weiland van 1 x 2 kilometer. Raar, zo een kerk in het niemandsland!? Je verwacht een kerk in een dorps of stadcentrum, maar zo helemaal alleen in een grote groene vlakte? Nog nooit gezien, of je moet het over IJsland hebben, daar doen ze dat soms ook. Maar ja, die kerk is dan meteen het hele dorp daar.... Naast de kerk is een verhoging geplaatst, een grote houten kerststal zeg maar, mooie bloemen ervoor en meneer Pastoor begint op zijn verhoging net aan zijn mis. Het is dus een mis in het open veld. 40-50 stoelen voor speciale gasten, wat linten die zo'n duizend man (en vrouw en kinderen) op een eerbiedige afstand houden. Daarachter, keurig in het gelid, staan tientallen paarden, met of zonder koetsen. Koetsiers en berijders zijn allen gekleed in Beierse klederdracht. Mannen met zondagse leren broek, groen of bruin, een grijs wollen vest, groen jasje, en groen of bruine hoed met veren en speldjes, je kent het wel (of niet). Zwarte schoenen met een rare flap onder de veters, grijze sokken met daarboven witte kuiten met of zonder haren of spataders. De dames doen het wijselijk met een lange rok, dan zie je alleen de schoenen. Oh sorry, ze hebben ook een bovenkleed aan. De paarden zijn onder de indruk, want ze staan allemaal keurig stil en ze tappen geen paardenmoppen voor zover ik kon zien... De pastoor houdt wel van een liedje en met microfoon en flinke luidsprekers mag iedereen meegenieten en soms meezingen (Halleluja en Amen wordt veel gebruikt). Tussen door een preek en wat vrome teksten, dat slaat blijkbaar goed aan want iedereen blijft. Blijft staan of zitten bedoel ik natuurlijk ;-).  Hij is zelfs best modern en bij de tijd! Hij heeft het zelfs over een knettergekke figuur die andermans land inpikt. Maar ook en vooral over Coloman. Dit is de St.-Coloman kerk en deze figuur was een Ierse (of Schotse?) koningszoon van afkomst, vond dat hij naar Jeruzalem moest in begin 11e eeuw, zieltjes winnen of zo, met of zonder zwaard. Trok zijn kloffie aan en werd in Oostenrijk aangehouden vanwege ......zijn vreemde kleren. Jaja, dur is niets nieuws onder de zon! Er ontstond een strijd (zinloze agressie noemen we dat tegenwoordig) die hij als alleenreizende verloor. Niemand die 112 belde, dus Magere Hein meldde zich. Het verhaal wil dat zijn lijk wat in de struiken hing te drogen en dat er rond die tijd -en later- vele wonderen gebeurde, die aan zijn persoon gekoppeld werden. Om kort te gaan, hij werd heilig verklaard en beschermheilige van o.a. tot de strop veroordeelden, gehoornd vee, tegen pest en hoofdpijn, voor een goed huwelijk (?), tegen muizen en rattenplagen (??) en tegen onweer en schade. Ik denk dat hij het bij de huidige verzekeraars tegenwoordig ook goed doet ;-). Nouja, meneer Pastoor roemde zijn kwaliteiten als pelgrim, trouw en een hoop liefde. Of wij dat ook maar eens wilden doen om de wereld een beetje beter te maken. EN moest nog even zijn lieve Mutti van 92 in de spotlight zetten die vooraan in de stoel mee zat te hummen. Misschien was ze al beetje aan het biechten? Voordat de dienst ten einde was, doken we schielijk weg, ik stond namelijk al snel in het begin met mijn grote camera vooraan om al die klederdracht-pracht te filmen en zijn liedjes en preek op te nemen. Een koste(r)lijke kerk in met fraai rood en witte stenen en versieringen, heel mooi! De acolieten waren achterin al druk doende om de euro's in de collectemandjes te tellen. " Zouden we uit de kosten zijn? Het was wel slim van meneer Pastoor om de dienst buiten te houden he !? dan hoeft ie de kerk niet warm te stoken!" Afijn, een hulppastoor kwam me enigszins intimiderend tegemoet met zijn mandje en hosties en in een reflex stak ik mijn tong uit. Maar dat vond ie niet erg en legde er zo' n hostie op. Beetje droog wel....  

Marianne had meer behoefte aan een bak koffie, dus de inzegening van de paarden hebben we niet meer gezien. Fussen, ca. 5 km verderop heeft een aardige Altstad en het kostte ons wat moeite om een Kneipe te vinden die koffie schonk en Apfelstrudel serveerde. Daarna in gematigde sneltreinvaart nog wat aanbevolen gebouwen bekeken (klooster, kerken en zo) en met onze fiets richting Kasteel Hohenschwangau. Daar hadden we kaartjes voor en moesten ons om 15.30 uur uiterlijk melden. Plat fietsen lukt ons best wel goed, maar die heuvels zijn net kleine bergen voor ons, beetje steil soms. De regen was niet erg vervelend, maar wel gestaag en wat erger was, de bewolking hing zo laag dat we ons afvroegen of we de kastelen nog wel zouden kunnen zien! We gunden ons onder aan het meertje in het bos een lekkere puntzak friet met mayo en kwamen ruim op tijd aan in Hohenschwangau. Daar hadden zich -met bus/auto/fiets of wandelend- al vele toeristen verzameld die daar voor die twee kastelen komen. Kasteel Hohenschwangau ligt maar een 500 meter hemelsbreed van Kasteel Neuschwanstein af, maar wel een stuk hoger en was door de lage bewolking nauwelijks zichtbaar helaas! Misschien later als de bewolking wat optrekt. We lopen in de enige toerist-trap die er boven is, een souvenirshop. We komen er zonder verlies weer uit en wachten wat af tot we aan de beurt zijn. Een digitaal scherm laat je ticketnummer zien en de tijd dat je naar binnen mag. Dan QR code scannen, mondkapje op (ja hier MOET dat nog). Dan een audioguide ophalen, dat is een oud babyfoontje dat je aan je oor moet houden. Een gids (groot woord, wel leuke meid) neemt de groep mee in de kamers (11 in totaal) en activeert je babyfoon die in ons geval dan Nederlands begint te praten. Herhaling van al die info is niet doenbaar, maar we steken er van op dat Ludwig en Maximiliaan belangrijke gozers waren en er wel een zomers kasteel konden laten bouwen, nog niet eens betaald uit de staatskas! Het is geen typisch ridderkasteel, maar meer een kasteel om mee te pronken.Net zoals kasteel de Haar bij Utrecht, moet je ook eens bezoeken als je er tijd voor over hebt! 

In krap 45 minuten staan we weer buiten, het is nu wel droog. De bewolking is niet opgetrokken en we gaan dan ook geen uitzichtpunten opzoeken, er valt toch niets te zien dan. We doen het wel met plaatjes van internet (en jullie nu ook). We fietsen terug naar Fussen, doen nog een maaltijd in een ridder restaurant waar we een grote papieren slabber voor krijgen, dat is het servet en placemat ineen. Iedereen doet 'm om hoor! Dan nog het laatste stukkie terug in het pikkedonker, stukkie typen en naar bed. Lekker Romantisch doen....oefenen voor morgen als we de Romantische Strasse af gaan rijden...