2022 Mayrhofen Zillertal

Privacy alstublieft! Fietsen en Bauernherbst

Het is nog steeds mooi weer, veel zon en rond de 20 graden. Na het wandelen van gisteren is het misschien toch beter om maar weer te gaan fietsen. En wat is beter dan bergafwaarts fietsen, en eventueel met de trein terug? Dan heb je ook geen e-bike nodig ;-). Marianne had een wasdag (who else?) en ik kon de stadse fietsen afladen en droog wrijven tot het zadel en de handvatten glommen, de rest is niet van belang toch? Petje af, Factor 50 op, dan kan mijn bolleke nog wat bijkleuren en gaan. Het is vanuit onze camping ongeveer 300 meter naar de rivier de Ziller die we vandaag volgen. Of het treinspoor dat er langs loopt. Of de autoweg, whatever, alles doen ze vlak bij elkaar. Zelfs het helikopter veldje ligt op dat traject, logisch wel, want de ambulance moet natuurlijk ook weer over de autoweg. Met de zon in de rug peddelen we 1-2 keer en kunnen makkelijk een kilometer in lekker tempo naar beneden zoeven, dat gaat goed! Het fietspad is van verschillende kwaliteiten zoals we zullen ervaren. Soms wat smalle grindpaden, dan weer bredere. Soms smal asfalt, soms zelfs met een aparte strook voor wandelaars. Want, let wel, alle fietsers en wandelaars moeten over hetzelfde pad! Geen brommer of scooter gezien trouwens, die zullen wel over de autoweg gaan. Als je wil weten hoe de omgeving eruitzag, lees dan een paar blogs terug, anders wordt het teveel herhaling ;-). Een paar afspraken zijn er vandaag; Brood kopen, koffie drinken en op tijd terug. Brood kopen op de camping kon wel, maar dan hadden we vroeger moeten opstaan. Haddu we geen zin in ....!

Met Googlemaps en zoekterm Bakker zie je snel waar je moet zijn, dus fluks het stuur naar links gezwenkt. Een supermarkt is zelfs nog dichter bij dan de bakker en 5 minuten later lopen we met 5 Kaiserbroedschen en twee frisdrankjes naar buiten. Beleg hadden we al ingepakt. Na 7 km ligt er echt waar al een restaurant met terras precies op ons pad, beter kun je het niet krijgen! Het laatste tafeltje in de zon is voor ons en ik trek een sprintje om eventuele andere geïnteresseerden te snel af te zijn. Niet dat ik die zag, maar je weet maar nooit ;-)! We aarzelen ook deze keer niet, Apfelstrudel bitte, mit Zahne! Tjonge, wat is die weer lekker!! Moeten we nog verder? Ja, de vakantie-plicht roept, dus weer op weg. Lekker door fietsen, af en toe wat groeten. Een populaire groet is hier Servus. Eerst dacht ik dat ze om Service riepen, maar daar merkte ik niets van. Blijkt dat het dus Servus is, afgeleid van het latijns voor dienaar of slaaf en betekent in die zin ' Tot uw dienst' . Vergelijk het verder met servies, service en serveren (op tafel en bij tennis). Afserveren mag ook. We passeren wat bruggetjes, overgangen en dorpjes. Soms moeten we in een grote boog om een stuk land of gebouw heen, dan zal de boer/industrieel/grootgrondbezitter daar wel geen permissie gegeven hebben voor een pad. Plots roept Marianne iets over mooie figuren. Ik kijk om en zie dat iemand driftig in de weer is geweest om zijn grote hoge buxushaag in grote mansfiguren geknipt te hebben. Die haag ligt ca. 3-4 meter van het fietspad en voor de haag zijn enkele auto's geparkeerd. Ik draai om en schiet een paar foto's en bedenk dat een stukje video ook aardig is (voor mij in ieder geval ;-)). Nog een keer omdraaien en komt net de eigenaar naar buiten. Hij ziet me aankomen en komt naar me toe. Ik denk nog even naïef, die zal wel enthousiast iets roepen van "Mooi he, zelf gedaan!!?" Maar nee hoor! Hij is wel enthousiast, maar dan in het roepen van Kein Foto! Kein Video!!! Ist Privat! Watte zeg ik?Privat, Sie durfen nicht filmen, ist Privat! Oooh, zeg ik, ik sta hier toch op de openbare weg tegen de haag aan te koeken? Nein nein, en ik laat het er maar bij zitten. Ik had al gefilmd trouwens;-)). En wat trouwens als ik 40 meter verderop ga staan en effe inzoom met mijn telelens, wilde ik nog zeggen...kom je dan ook naar me toe? Of als de Googleauto langs komt en je huis en parkeerplaats filmt? Toch eens op GoogleStreetview kijken of hij zijn huis heeft laten blurren....eens zoeken bij Sehr geerhte Herr B. U.R.N Kinkl. Het vest is inmiddels uit en het wordt nog goed heet ook in de zon! Marianne wil al aan de lunch, maar ik voel de Strudel nog kronkelen en stel het nog een half uurtje uit. Wel een korte stop op een bankje. Tegenover een paardenwei, die zie je hier niet veel. Effe een foto maken, die paarden hebben daar vast niets op tegen hoop ik! Mmhhh, als ik zie dat je hier op zijn Indiaans kunt paardrijden en dat er een Paarden-psycholooog is, word ik toch wat voorzichtiger in mijn aannames. Snel achter een boom voordat ik een Witte Veder zie aanstormen met pijl en boog (zie de Avonturen van Karl May in mijn Oost Duitsland reisblog van vorig jaar!). We stappen weer op, en zijn al 300-400 meter verder, als het weer zover is.... Waar is mijn videocamera??? Oh shit, op het bankje laten liggen!? Geen tijd of stemvolume genoeg om Marianne te waarschuwen, dus Stalen Ros gekeerd (wilde niet graag) en terug pezen, de zweep er op! Hoeveel fietsers waren we al tegen gekomen (stuks of 6 denk ik) en hebben die het zien liggen en......wat hebben we gedaan!? Camera meegenomen?? Of (zoals ik een week geleden, het heuptasje zag hangen en liet hangen?) de camera laten staan? Eerste bankje, niets ....tweede bankje... ook niets. Derde bankje dan....ja daar bij de paarden....in de schaduw een bankje met een klein zwart voorwerp op de hoek. Ik zwijn weer eens, het is mijn camera.........Stalen Ros wordt hartelijk bedankt, maar moet wel weer snel terug want ergens staat vast een verontruste Amazone. Zieje wel, mijn telefoon gaat, wie anders dan Marianne! Jajaja, ik kom al en zie ze al staan en ik zwaai.....Waar was je nou??? Camera vergeten......Oooohhh ....en we gaan weer. Het ergste is, zegt Marianne, moet ik die steile heuvel nog een keer op die ik net bedwongen heb en mijn knieën doen zeer...Och arme!! De weg terug gaat in vals plat terug, we moeten af en toe toch wat doortrappen om verder te komen, maar qua steilte is het prima te doen. We doen een korte stop in Zell am Zimmer bij onze koffie-stop en Google even op toiletten. Mooi, die is 70 meter verderop. Als we verder gaan, zien we een bordje met Schiebestrecke. Geen idee wat het betekende op dat moment, wel was opgevallen dat er op dat kleine stukje bij het café de fietsers de fiets in de hand namen en niet peddelden. Later zoek ik de vertaling op. Betekent zoiets als Duw spoor. Dus ja, de fiets duwen in plaats van fietsen dus! Sorry, zo goed was mijn Duits niet op school, hoor! Doe dan maar in het Engels, desnoods Latijn ;-).  We komen aardig verhit en enigszins dorstig weer op de camping aan en zoeken wat verkoeling. Ok, brood gekocht, koffie gedronken en op tijd terug. Waarvoor was dat laatste ook alweer? Ohja, de Bauernherbts in het dorp. Een soort van Feel Good Markt in Eindhoven en de Hoofdstraat is gevuld met kraampjes en lokale producten als kaas, bier, worst, bier, houten vlijtwerk, bier en schnaps, geurtjes, zalfjes van murmeltieren, bier en wollen sokken, sloffen. Nouja, allemaal leuk en aardig, maar het enige wat me activeert is Oostenrijkse Zult! Die wil ik!! Het leukste van alles zijn trouwens wel de wat gespeeld- baldadige jongelui (jongens natuurlijk, de meisjes zijn braaf) die in lokale kledij muziek en lol maken. Accordeonneke erbij, en jodelen en met de handen op de zolen slaan en stampen, dat soort dans dus! Of ze smijten een boomstam op straat, pakken een zaag, bijl en gaan op ritme van de muziek zagen en kloppen! De Opperklier loopt met een braadpan met (hete!)spek rond en deelt uit aan het publiek. Ik verstop me achter m'n camera ;-))! 

Ik voel het einde van de blog aankomen, moet naar bed! Afronden dus. Nog boodschappen gedaan, dan nog iets eten bij Mo, boodschappen van 8 kilo lopend mee naar huis zeulen en een plan voor morgen bedenken en daarna. 

Kwizvraag: Wat doet Tibetaans aan in Oostenrijk en is ruim 400 meter lang?

(Ohja, wat lag er allemaal op de bankjes en waar zaten onze armen en gezichten mee vol? Morgen nog proberen toe te voegen aan de blog!)