Zurich Pfaffikon

Een reisdag vandaag. Einddoel is Pfaffikon in Zwitserland, een km of 40 ten oosten van Zurich. Hier gaan we Paul en Sophie ontmoeten, vrienden van ons die er een stacaravan hebben staan op een camping. De rit is nog geen 200 kilometer, dus we hoeven niet per se vroeg te vertrekken. Ontbijten in het zonnetje kan dus nog! De watertank vullen, sticker op de vooruit voor de tolwegen en gaan. Het eerste stuk naar Basel gaat over de snelweg, even de Duitse grens over en 20 km verderop er weer over maar dan Zwitserland in. Op de kaart had ik een dorpje ontdekt dat ik wel even MOEST bezoeken, alleen al vanwege de naam, namelijk Eiken. En dat lag precies op onze route. Met 2000 inwoners goed te overzien, een kerk, kapper, hotel, supermarkt en wat grote boerderijen en gewone huizen. Bonus: de trein met station, de snelweg voor de deur. Bij het gemeentehuis de camper geparkeerd en koffie gedronken in de stralende zon. Ik schiet snel wat fotos met het logo en de Eiken naam ( bewijs moet er zijn!) en gaan we weer, nog n 70 km verder rijden. We blijken een uurtje eerder aan te komen dan Paul en Sophie, die komen met de trein uit Italie, waar ze een paar dagen aan het Como meer waren. Goed excuus om een siesta te doen! Stoeltjes naar buiten en oogjes toe! Alleen moet ik eerst parkeergeld betalen. Het toetsenbord moet ik gebruiken om het kenteken in te voeren maar ik mis de letter Z op het vreemde toetsenbord. Een moeder met kind leggen me het Zwitserse toetsenbord uit en ik ontdek warempel toch n Z. Gauw 5 euro in de gleuf gooien, voor 24 uur parkeerplezier. De munten komen even hard terug, maar geen extra munten deze keer! Na -5 keer met verschillende werptechnieken gegooid te hebben, begint er iets te dagen! De gleuf lust geen euro's! En Zwitserse franken heb ik niet. Het apparaat suggereert echter ook mij onbekende app's. De eerste werkt niet met mn NL telefoonnummer, maar de tweede wel. Betalen kan met Paypal, das handig, daar heb ik n account. Ondertussen is de siësta tijd al half voorbij:-((. Nog snel n verlate lunch en met n beetje mazzel kan ik nog tien minuten zitten! Gelukkig komen Paul en Sophie na n half uurtje, dus de siesta is toch nog gelukt! Paul kijkt nog met zijn technische knobbel naar de (niet)werking van de koelkast, maar t raadsel lossen we niet op. Dan maar niet! We gaan stukje wandelen om te meer, 2 x 3 km. Halverwege is een sort bioboerderij die honderden pompoenen heeft en verwerkt zijn tot eten en...kunstwerken.Wat wij vroeger met eikels en kastanjes deden ( met lucifers figuurtjes maken), doet de boer dat met zijn pompoenen maar dan megagroot. Ziet er allemaal vrolijk uit en aan de vele gasten en tafels te zien, wordt het restaurant goed gebruikt. Veel bioproducten vind je in de winkel en met verse appelsap genieten we van het uitzicht over het meer met de groene heuvels er om heen. In de verste verte zien we bergen met een toefje sneeuw, heerlijk uitzicht! In de caravan maken P[e-38]S een heerlijke spaghetti klaar en maken we plannen voor de volgende dag....