van Laragh naar Roundwood

Blogs schrijven vindt je leuk of niet. Vandaag vind ik het niet leuk, grrr. Blog bijna klaar, 3 vellen vol, klapt de app eruit! en slechts een alinea opgeslagen! Dus opnieuw maar, hopelijk merk je er niet teveel van tijdens het lezen. En anders kom je mijn rug maar even masseren, ik zit nu al bijna 2 uur te typen -:(((.

Bij veel woonhuizen begint de eerste verdieping al met een schuin dak, als er meer kamers nodig zijn met rechte muren zet je gewoon op je perceel nog n gebouwtje neer. Ze hebben hier toch nog ruimte zat! Ons B&B is een vrij normaal woonhuis, direct aan de doorgaande weg liggend, met zo'n bouw. Achter het mosterdgele huis is een gebouwtje gezet met twee kamers, een halletje er tussenin, iets uitstekend. Iets verder naar rechts staat een grote voliere met twee kleine papegaaien of grote parkieten, dat verschil ken ik niet. Ze weten het zelf waarschijnlijk ook niet-;). De mussen en vinken maakt het niet uit, die slippen door het gaas heen en smikkelen mee. Dan nog een garage. Mevrouw boert zo te zien goed van haar B&B, er staat n Jaquar SUV voor de deur. Ohja, er staat ook nog een rood glimmende Harley Davidson, wel ruig. Zou die van manlief zijn? Wij slapen dus in een van de kamers, de ontbijtkamer annex tv kamer is aan het hoofdgebouw aangebouwd en kunnen we met een sleutel betreden. We geven acte de presence om 8.15 uur en verwachten snel weg te zijn. Mevrouw had gisteren namelijk te kennen gegeven dat ze niet aan die poespas van uitgebreide ontbijten deed. Geen omelet, scrambled eggs, boiled egg, geen worstjes, bacon of beans! Just plain yoghurt met cornflakes!
En toast, heeeel veel toast!. Dus snel 10-15 toast naar binnen gewerkt. Eėn soorten jam maar liefst, en Holy Patrick wel vier stuks fruit, dus bananen prakken, lekker nostalgisch. Kamerburen zijn ook nostalgisch: hij groot, grijs, en met de haren tot op schouders, baard met gedraaid puntje hangt aan zijn kin. Zijn buik (dik) hangt er ook aan. Tattoos op beide onderarmen, bleke onderbenen steken uit n zwarte kniebroek. Zij is heel gewoon, wel blond natuurlijk en pakweg 10 jaar jonger? Ze pakken samen de moter in, ja die is van dit stel, ze gaan 1200 km door Ierland rijden. Onze ierse touroperator woont trouwens in dit dorp en zal ons wel even 3 -4 km verderop brengen met de auto, dat scheelt ons een uurtje asfalt stampen.Zowaar een Skoda Roomster! Ik zit voorin, links,maar dat is nu een passagiersplek, wel raar hoor! Mooi weer vandaag zegt ze, maar in Ierland betekent dat van alles, vooral eerst zien, dan geloven -;) We geloven het niet, want tot 14 -15 uur zitten we in de wolken, het waait en steeds harder en het is vochtig. Straff wind hoor en we proberen van het uitzicht te genieten. De eerste 100 meter lukt dat nog wel, maar dan zie je niets meer, dat gaat vervelen hoor die mist. Dik twee uur lang banjeren we over kale heuvelruggen met wat hei en veel plasjes en poelen. Een plankieren pad dat wel het wandelen vergemakkelijkt, maar het ook saai maakt. Tenzij je je evenwichtverliest want het is maar dik 30 40 cm breed. Wel meer tegenliggers vandaag, even netjes een zijstapje doen op een drager, hello how are you zeggen, en dan er weer langs. Langs muurtjes, over hekken en door een kissing gate. We doen een verkrampte en wat verkleumde poging tot lunch bij een hek met overstap in de beschutting van een hoge muur. Snel het broodje naar binnen, een slok smoothie en weer verder. Nog even een steil stuk omhoog van 400 meteren dan langs de bergflank door bossen langzaam naar beneden. Mooi uitzicht hier over hellingen inclusief waterval. Het weer is inderdaad opgeklaard. De waterval is van veraf een dun straaltje, en dat laten we zo. We zijn zeker te verwend door de watervallen van IJsland en Venezuela! Dan oppassen, want de route beschrijving wil ons links naar de weg leiden, 3 km. En dan weer 3 km naar rechts om naar de B&B te komen. Kunnen we dat stuk afsnijden? Er gaat wel n weggetje naar rechts , maar die loopt dood volgens route kaart. Googlemaps laat ook niets zien, dus zelf maar even kijken. En warempel, met wat wild wandelen komen we via dat weggetje toch op een onooglijk bospaadje dat in een open bos uitloopt tot een breed pad. Een paar kronkels en een afstapje van een meter verder naar beneden en we staan weer op asfalt. En met 3 km minder in de benen -;)). Nog een stukkie naar de B&B en we worden hartelijk verwelkomd door Yvonne. Een Dame die ook graag aarde aan haar handen heeft, voor de zomerbloeiers he!, het grote werk is uitbesteed aan haar man en nog n tuinman. Of we thee lusten, zekers wel! Met een ginger koeke erbij, een zonnetje dat nu echt is doorgebroken en en de schoenen uit, wat wil een mens nog meer in Ierland? Een douche, ja dat ook! In sommige douches zit een soort boilertje die je aan moet zetten en dan de hoeveelheid en warmte moet regelen met draaiknoppen. Werkt maar met veel lawaai.
Op aanraden van Dame pers ik er nog n klimmetje uit van 15 minuten, naar een rots boven hun huis, met 360 graden uitzicht. Fraaie heuvels in ondergaande middagzon, geel groen geblokte velden, bebossing/kaalslag , her en der wat landhuizen, soms n auto en veel schapen. Mooie luchten met schapenwolken die niet op de viervieters onder hun lijken. Dan brengt Yvonne ons naar Enniskery, dorpje 5 km verderop, voor en diner in een lokaal restaurant. Tafels heeft zij al gereserveerd en als we klaar zijn kunnen we met een taxi terug. We hebben het eten koud op, als onze medereizigers, twee duitsers die ook in B&B logeren, betalen en naar huis willen. Laten gaan denken we en willen natafelen. Marianne bestelt nog n koffie, als 10 minuten later de duitse weer binnen loopt vraagt of wij toch ook mee terug willen naar de B&B? Want de taxi wacht! Oh, hoe moeten wij dat weten, denken we in onszelf, maar ohja, dan betalen we natuurlijk snel en gaan mee terug. In de tuin staat nog een soort ski gondel, daar zien we de zon in de heuvels zakken en begin ik de eerste keer aan dit dagboek.