Williams

Via Kingman (Route 66 museum) naar Williams, 260 ml
Vannacht de airco maar aangezet, wat is het hier heet! Recordtemperatuur staat op 52 graden zegt een website! Vannacht was het maar 25 graden, echt goed slapen doe ik dan ook niet. We melden ons na het ontbijt even bij de receptie en ontvangen het bewijsje dat we betaald hebben. Aan de dame vraag ik nog even waar die beroemde Needles bergen liggen, ze wijst achteloos achter over haar schouder en wijst naar 4 - 5 spitse bergtoppen die in de lange rij achter de camping liggen. Niet bereikbaar voor RV zegt ze, maar 7 mijlen verderop kun je de weg even afslaan en vandaar uit fotoos maken! Goed plan denk ik, wandelen en klimmen in deze hitte lokt me niet erg. Op weg naar Grand Canyon Village, ca 250 mijlen verderop, kunnen we nog een bezoekje brengen aan Kingsman, met het huis uit 1887 van dr David Livingstone, I pressume. Onderweg tanken we bij Love's nog even, nu op de normale manier Gerda -;). In 11 minuten klaar! We werpen een blik op het Lake Havasu rechts van ons, onderdeel van de Colorado rivier die  de Grand Canyon heeft uitgesleten. Nu is de rrivier hier getemd en gedamd en zorgt zo voor de watervoorziening van mens,dier en plant. We bereiken ca 40 mijlen verderop Kingsman en het is koffietijd. We besluiten dat bij het huis van Dr. Livingstone te doen. Eerst het adres opzoeken en dan de navigator aan. We belanden aan een rijtje oude huizen aan het spoor. Op het aangegeven adres zien we een groen slecht in de verf zittend huis met een veranda en en hoop zooi erop en in de tuin. Overal onkruid. Een bord met "No pigs for rent", zitten we wel goed? Er komt een haveloos half geklede man naar buiten, een piama broek met stripfiguren aan, peuk in de bek, piamabroek half aan, ik zie de "wijzer" op ongeveer half zes staan. Yeah, this is 222 Topeka street, rightyeah! But no know dr Livingstone here! I'm just living here, me no owner. Want to see my pig? Nou doe dat dan maar denk ik en ik slalom tussen de troep door naar de zijkant van het huis, achter een hok, diep in de schaduw zie ik een zwarte varkenskop. She's old man, won't walk that much! Ik wandel maar weer naar voren als net de verhuurder er aan komt. Jawel, zegt hij, dit is inderdaad het oude huis van dr. Livingstone. Maar op internet staat een plaatje van een huis twee blokken verderop, dit is wel het goede huis. Nou, is er dan toch een keer iets goed gegaan -:), maar koffie drinken doen we hier niet! We zagen even terug wel een aanduiding voor jawel een Route 66 museum - er zijn er denk ik wel 75 tussen de oost- en westkust, we parkeren daar de RV. Bij een soort kiosk kunnen we in de schaduw zitten en meteen ons brood eten. We stellen vast dat de Ferrari's even uit de mode zijn als er 6-7 zwarte Porsches aankomen, de mannen - 30-50 jaar oud denk ik- gooien een stofhoes over de auto (??) en slenteren nonchalant naar de overkant met een groen roze gebouw van dr D' s pizzzeria. Net zo nonchalant maar een stukje drukker kwebbelend wandelt er een groep Chinezen naar de Route 66 museum. Even stoppen bij 5 geparkeerde motoren en poseren voor een foto met een motor aan hun zij, pronken met andermans veren! In een kwartier zijn ze weer terug, hebben ze het museum al gezien!? Een stel chinezen staat een peuk te roken bij de kiosk waar we zitten en je ziet ze nieuwsgierig zijn. Nee, niet naar ons deze keer, wel naar de camper die daar met open deur staat. Mogen we even binnen kijken, vragen een paar nieuwsgierige damesogen, ja dat mag van ons knikken we terug. Ze blijven echter wel beleefd in  de deuropening staan en kijken even om het hoekje, dan zijn ze tevreden. Ze ssteken de duim op, Gun Houw, (heel goed!l) zeg ik, een paar van de chinese woordjes die zijn blijven hangen van mijn chinese lessen. Dan gaan we zelf maar even binnen kijken in het museum. De receptie weet te vertellen dat de Chinezen niet boven zijn geweest, en alleen maar de giftshop bezocht hebben. Of ze weten of de Chinezen het engels machtig zijn, antwoord de man. They know one word, that is "casino"   -;)), want to gamble, thats what they all want! -;))
We slenteren een half uurtje rond, bewonderen de museumstukken, oude fotoos, teksten en plaatwerk. Een oude huifkar zoals ze die in het wilde westen gebruikten, compleet met een familie poppen in oude kleren, huisraad, dieren en zo. Later werden de huifkarren oude vrachtwagens en in de 40-60-er jaren werden het de beroemde Amerikaanse sleden van Cadillac en Studebaker. Ook oude dorpsgezichten zijn leuk nagebouwd. Route 66 was overigens een route die van de oostkust naar westkust liep en in Los Angelos eindigde. Een soort Zijderoute zeg maar, enerzijds om de avonturiers een route te bieden, anderzijds om, ook via het spoor, goederen te vervoeren. De snelweg die we nu rijden, loopt voor een groot deel min of meer parallel aan de Route 66. Voor de diehards zijn er grote delen van de oude route nog berijdbaar,  maar dat is de wel erg langzame variant die nu niet in ons schema past. Het landschap is ondertussen van een stenen woestijn met heuvels veranderd in een geel grassige vlakte met veel groene struiken. Hier blijkbaar genoeg water. We zien nu ook meer koeien, er is gras genoeg. Je moet echter niet aan hele grote kuddes denken, bij lange na niet, hooguit 10-20 stuks vee op een hoopje. Marianne heeft nu trouwens flink te sturen in de wagen, er staat een straffe wind op de vlakte en de hoge RV is windgevoelig. Uitzichten en omgevingen zijn prachtig, we hebben weer een strakblauwe hemel en continue zon met hoge temperaturen. We begrijpen dat het in Nederland koud en guur is, de herfst is begonnen. Wij zomeren maar even door als jullie het niet erg vinden! We gaan op goed geluk een rv camping binnen en kunnen een plekje boeken o der de pijnbomen en wigwams. Die wigwams kun je blijkbaar ook ook boeken als slaapplek. 's Avonds brengen we zoet door om het aantal resterende dagen in te vullen met wat we nog willen zien. Het mooiste moet nog komen!