China dag 6
Door: Frans van Eijk
Blijf op de hoogte en volg Frans
10 Oktober 2016 | China, Huangshan
We checken uit bij ons charmante guesthouse, in de wetenschap dat we er nog een keer terugkomen na onze tour rondom Huangshan. Onze chauffeur van gisteren staat keurig op tijd op ons te wachten en helpt mee de bagage naar de auto te brengen en in te laden. Of we zeker weten dat dat allemaal mee moet, vraagt de receptioniste nog? Willen we niet nog wat achterlaten omdat we toch terugkomen? Volgens ons plan is dat over 6-7 dagen en is de auto groot zat-:). Dus alles inladen en nog even proberen of we geld kunnen trekken. De cashmachine blijft zeggen dat we ook op deze nieuwe dag al ons limiet bereikt hebben, maar telefonisch horen we van Bruce dat er bij ons hotel ook een cashmachine is. Dan dat maar proberen, we hebben in ieder geval genoeg geld voor de kabelbaan en entree van het park. In een paar woorden chinees kan ik onze chauffeur nog duidelijk maken dat ik een SD kaartje voor de videocamera nodig heb en hij weet dat bij een winkeltje verderop te regelen, ik weer blij -;). Dan in een beheerst tempo de stad uit die toch veel groter is dan ik dacht. Iedereen rijdt wel wat chaotisch, maar niemand scheurt echt. De maximum snelheid is 60 km per uur en daar houdt men zich ook aan. Spookrijders zijn er geregeld maar men is er ook bedacht en ontwijkt elkaar rustig en zonder boos te worden of met vingers te zwaaien. Ik denk dat de politie hier geen doekje is, we hebben ook geregeld gezien dat auto's die lukraak ergens geparkeerd waren, zonder pardon op de bon gingen. Na de stad gaat het landschap langzaam over in heuvellandschap met veel groen en her en der kleine dorpen waarvan de huizen er van een afstand heel redelijk uitzien, bijna alles wit geverfd en vrij modern wel. Langs de kant op de heuvels zien we stukken met theestruiken. Lager gelegen zien we veel velden met struikjes en witte bloemen. Aanvankelijk hebben we geen idee, het lijkt niet op groente of fruit of graan- gewassen. Pas als we er dicht langs rijden, krijgen we het door. Het zijn chrysanten die in bloei staan. Waarom die gekweekt worden? Voor thee natuurlijk, in de tientallen thee-winkels die we tot nu toe zagen, werden die te koop aangeboden. Gedroogd wel te verstaan, maar als je ze in een glas water gooit, zuigt de bloem zich helemaal vol en bloeit voor een tweede maal, maar dan met een smaakje erbij! Na anderhalf uur zijn we onderaan het Huangshan gebergte dat ongeveer 1800 meter hoog is. De chauffeur dropt ons eerst bij n kantoor, spreekt met een man die in Engels aan ons vraagt wat ons probleem is? Huh, hebben we een probleem?? Ja zegt ie, onze grote rugzakken moeten straks 2 km de berg over, dat wil je toch echt niet doen ook al zien jullie er fit en sterk uit -:)! Advies: Alleen hoogstnoodzakelijke spullen voor 'n paar dagen meenemen, de rest achterlaten. Mhh, hadden we vanochtend inderdaad kunnen doen, maar hoe was dat dan op de andere dagen gegaan, 6 dagen met ondergoed voor twee? We pakken om en kopen n kaartje voor de entree en de kabelbaan. De visa kaart wordt geaccepteerd ook al vraagt de caissière om cash, we doen net of we dat niet hebben. Gezien de hoeveelheid dranghekken kan het hier superdruk zijn, de reisgids waarschuwt voor wachttijden van enkele uren op topdagen. Maar dat was gisteren, vandaag staan er maar vier mensen voor ons gelukkig! We stappen in een gondel en wanen ons 30 minuten in de Alpen. Een gondel van Doppelmayer, het gezoem van de kabels, zo een ski-gevoel dat ik krijg! Alleen geen sneeuw en ski's