China dag 4
Door: Frans van Eijk
Blijf op de hoogte en volg Frans
09 Oktober 2016 | China, Huangshan
Toch geen fiets, toch regen. Dode en levende dingen bekijken. Zon lost regen af, treinslaapcoupe lost hotelbed af.
Het heeft de hele nacht geregend zegt Marianne. De natte onderbroek die aan de raamklink hing om te drogen, bevestigt dat van harte! We zijn het er snel over eens dat we dan niet gaan fietsen. Aanvankelijk plan was om met de trein naar het West
-lake te gaan, een half uurtje met de trein naar het westen. Daar te gaan wandelen of te fietsen in de omgeving. Bij nader inzien lijken wat binnenactiviteiten beter op zijn plaats. De keuze valt op het Shanghai museum, een groot rond gebouw dat een sublieme verzameling schijnt te bevatten van bronzen voorwerpen, munten, kalligrafie en schilderingen, keramiek en ten slotte een etage met de traditionele kledij van een groot deel van de 50 minderheden die China telt. De wandeling er naar toe is een half uurtje en de paraplu is toch wel nodig. De drukte van de eerste dagen is nu een stuk minder, desondanks of juist daarom proberen vele straat venters ons nog hun waren (Roleks of zo staat er op) te verkopen, waarschijnlijk geen originele merken! We passeren een vierkant futuristisch gebouw, hier wordt de city-planning voor de toekomst verbeeld en uitgelegd. Misschien iets om te bekijken als we hier eens zouden gaan wonen? Er tegenover ligt het museum in een groot groen park. Er is dagelijks een limiet van 8000 personen vastgesteld, maar we zijn vroeg en kunnen zo door. We komen ogen tekort bij al dat fraais daar, echt mooie stukken en niet zo maar een paar, van elk thema zijn er tientallen, zo niet honderden prachtige bewaarde dingen. Tussendoor doen we een koffie. Waar elders de koffie uitmuntend was, is onze keus voor Braziliaanse koffie niet zo geslaagd. Lijkt op Bravilor koffie denk ik. Wat bitter wel. Zou er een relatie zijn met de Bra van Bravilor en Brazilie denk ik nog? We doen nog een stukkie kunsthistorie en stoppen de folders met uitleg even in de tas, lezen we thuis wel -:)). Dan plan B voor vanmiddag. We zoeken de toeristenbus weer op en gaan terug, naar de overkant van de rivier, daar is een groot zeeaquarium. De bus schiet onder de rivier door, waar wij verwachtten met de veerpont te moeten. Dus toen we boven de grond kwamen, waren we er al. Het is dan meteen lunchtijd en we doen een bak soep. Dat we in een sushi-bar zitten maakt niet uit. Makkelijk daar is dat de sushi op een lopend bandje aan je voorbij komt en dat er onder voor elke zitplaats een tapkraan zit waar je heet water uit kunt pakken voor je thee. We gaan het zeeaquarium binnen en brengen daar een paar uurtjes zoet. We hebben eerder zo'n aquarium in Osaka gezien dat was magnifiek en heel groot. Hier is het beduidend kleiner en hebben de vissen veel minder leefruimte. Men heeft ook nog een Zuid-Amerikaanse sectie ingericht, compleet met sidderalen die 600-800 volt energie kunnen vrijmaken , om mee te jagen of om zich te verdedigen. Het is wel educatief ingericht met name voor de kinderen, die er vandaag volop zijn. Als we buiten komen schijnt warempel de zon een beetje en kunnen we wat foto's met meer kleur maken. Dan met de pont terug naar het hotel. Even wat inkopen doen en een drankje in de bar, tot we opgehaald worden voor de transfer naar het treinstation. Dat station is nagenoeg hetzelfde ingericht als een vliegveld, compleet met bagagescanners, paspoort en ticket controle, wachtruimte en winkelpromenade. Flink druk maar er zijn nog zitplaatsen in de wachtruimte. We gaan het perron op, leveren het kaartje in bij de conducteur en krijgen een pasje terug, goed bewaren zegt-ie! We frommelen onze bagage ternauwernood onder de slaapbanken en installeren ons onder het toeziend oog van een schriel moedertje met haar zoon. Uiteraard wordt gevraagd waar we vandaan komen en waar we naar toe gaan, maar daarna stokt de conversatie, hij is druk aan het bellen en zet meepassant zijn moeder vast aan een tablet, voor muziek, video of zo. Die is er zo klaar mee en kruipt om 21 uur al onder het dekbed. We hebben namelijk een nachttrein, die stopt stipt om 7.11 uur in Tunxi, wedden?!
-
10 Oktober 2016 - 12:31
Irmadevisser:
Hebben jullie een echt dekbed in de trein?? ik neem aan dat dit niet uit de rugzak komt.
Prachtig verhaal hoor. gr.rma
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley