2022 Liechtenstein

Liechtenstein, weer in de slip.

De regen van gisteren n vannacht is vertrokken en op de toppen van de bergen ligt een vers laagje sneeuw, en er is een stralend blauwe hemel! Jammer om weg te moeten. Bij het afrekenen aan de balie bedenk ik nu eens op tijd om korting te vragen met mijn ANWB pas en we krijgen zo 20% korting. Een laatste blik op de kinderspeeltuin waar de ouders hun best doen om mee te spelen met de kids. Ik weet niet wie er meer plezier heeft.... 

De routeplanner stuurt ons via Liechtenstein naar San Vigilio de Marepe (Italie) waar we (overmorgen) de zipline-experience zullen doen. Er is genoeg tijd om dit landje van 160 km2 wat beter te bekijken. Daarom daar een camperplek geboekt op de enige camping van dit land, 25 minuten fietsen van Vaduz, de hoofdstad met ca 5000 inwoners, net iets meer inwoners dan Acht heeft (maar wel met een beeeeeetje meer allure, eerlijk is eerlijk!). Die camping ligt op ca 40 km afstand, dus bereiken we die binnen een uurtje. Nog wat haarspeldbochten naar beneden, een stukje snelweg over, een landsgrens passeren, waarvan we niet eens een bordje zien en dan 1 km de weg af. We parkeren op een parkeerplek, want we mogen pas na 14 uur op onze definitieve plek aankomen. Fietsen gepakt en naar Vaduz. We gaan - goed ingepakt, want het is hier waterkoud - tussen snelweg en rivier door en nemen het laatste staartje van de bui mee.Gelukkig zijn het verwaaide spetters en worden we niet erg nat. Toch is een enkel bordje Café-bar voldoende om snel af te stappen en een koffie te scoren. Dat ken net, zegt Juffie, maar dan wel aan de bar, want alle tafels zijn bezet. Enkele dames, alleen of met vriendin, voor de rest zijn het zakenlui die zo van KPMG af lijken te komen, het kantoor ligt aan de overkant. Inkomsten in Liechtenstein komen vooral doordat het een belastingparadijs is. Het is al snel helemaal droog en de zon komt door en het wordt aangenaam weer. Bij een bakkerij kopen we een broodje tonijn en gaan op een bankje in de zon zitten, de heren die net voor ons opstaan hebben het zitgedeelte al met hun zitvlak drooggemaakt ;-). Tussen de happen door bekijken we de stroom Japanners en Chinezen (zitten ze hier ook al???) die voor onze neus een trap omhoog lopen. Aan een reclamebord te zien zit er boven een euro-aziatisch restaurant. Hebben ze een hoge nood aan rijst en en blieven ze geen Sauerkraut mit Wurst? Boven ons torent het Vaduz kasteel waar het vorstendom zetelt, de huidige vorst is Hans Adam II. We mogen er wel naar kijken, maar niet naar binnen, maar dat is geen probleem. We stoempen een 20-30 minuten steil omhoog, doen een rondje foto's en genieten even van het uitzicht over de vallei. Want Liechtenstein ligt grotendeels tussen de bergen van Zwitserland en Oostenrijk in geklemd. Dan naar beneden en via hun "Kalverstraat" langs Kunstmuseum (gesloten), Het Regeringsgebouw(tje) naar de kathedraal St.-Florijn. Bij een deftig gebouw daartussen in staan nog twee dure auto's met 2 politiemotor agenten (de helft van het corps denk ik), te wachten op hun passagiers. Als het nummerbord patroon klopt met het Zwitserse patroon is dit een auto uit een oud adellijk geslacht want het nummerbord is FL 6. Hoe lager het nummer hoe ouder. De 6e auto dus die in Liechtenstein (FL - afgekort Furstendom Liechtenstein) werd geregistreerd. De passagiers laten echter op zich wachten en dat doen wij niet. We parkeren de fietsen aan de boom voor de kerk en bezichtigen die kort. Maar lang genoeg om een kaarsje op te steken voor overleden familieleden, vrienden en kennissen. We spotten al van verre een liggende naakte gebronsde dame, maar helaas, ze is geheel en al van brons. Andere keer beter ;-). Marianne is de reddende engel als ze vier Indiërs achter een houten bord met traditionele Tiroler/Liechtensteiner kleding op de foto mag zetten. Maar goed dat het geen Sikhs waren, de tulband past niet in het gat waar het hoofd hoort te komen;-). Er zijn vele musea hier, maar maandag he!? Dus gesloten! Er is echter nog wel een topper die we makkelijk kunnen bezoeken, dat is de enige houten brug die over deze rivier loopt, en ligt 5 minuten verderop. De rivier is trouwens precies de grens tussen Zwitserland en Liechtenstein en heet, je wist het niet he? de Rijn. De Rijn is hier maar klein, 10 -20 meter breed is de waterstroom. Veel groter is het grindbed waar het water langs stroomt en het lijkt het erop dat er een lage waterstand is. De brug is trouwens overdekt en alleen toegankelijk voor fietsers en wandelaars en dergelijke. In het midden geeft een bordje aan dat links Zwitserland ligt, rechts Liechtenstein. Even op de foto met de benen wijd dus! Dan fietsen we terug langs de Rijn, mooie wolkenluchten, soms dreigend, hangen rond de bergtoppen. Links de klingelende koeienbellen van de koeien die in de groene graslanden grazen. Ik vraag me af of en wat die koeienbellen trouwens voor stress geven bij die beesten. Marianne merkt op dat ze dat geluid al kennen als ze nog als ongeboren kalf in Moeder Koe zaten, maar is dat een reden om te denken dat ze er geen last van hebben? Is er en expert bij de lezers die hier iets van af weet? De laatste paar honderd meter naar de camping gaan steil omhoog, maar ik denk - op mijn stadsfiets met 0,15 PK- aan Annemiek van de Vleuten die met een scheurtje in de elleboog wereldkampioen werd en haal het tot aan de receptie, net! Inchecken en een adapter lenen, want ze hebben hier rare stopcontacten (type euro stekker, maar dan met drie pinnen). De adapter die al in de camper aanwezig is, heeft ook drie pinnen, maar die zijn rechthoekig en passen niet. Dan nog de camper op zijn plek zien te krijgen. We moeten kort na een bocht al een steil heuveltje op, maar ook hier lijkt de camper een te korte aanloop te hebben. Net voor de overgang naar het vlakke stuk, slippen de wielen. Ik doe nog twee pogingen, hoop op wat rots/stenen die me helpen. Het eerder beproefde schietgebedje helpt vandaag niet. Dan maar boven langs via het asfalt.....Waarom moeilijk doen als het makkelijk kan lijken de ogen van een buurman te zeggen!? Hopelijk hoef ik morgen het kapotte gras niet aan te vullen met aarde en graszaad, ziet er niet echt goed uit vrees ik. MIsschien al om 6 uur vertrekken ;-)?  

Nou ja, we kunnen nog even in de stoelen buiten zitten met een drankje en kruidkoek tot de eerste druppels zich weer aandienen. We kijken 's avonds alvast vooruit naar het einde van de week, waar is het een beetje droog en aantrekkelijk? Misschien Triest of Slovenië? Oostenrijk en Liechtenstein hebben de komende dagen heel veel regen te verwachten en dat willen we toch wel graag vermijden. Noord Italië misschien langs de rand van de Alpen? 

Nog wat wetenswaardigheden van Liechtenstein. Er zijn ca 40.000 inwoners waarvan een derde buitenlanders. Lengte van het land is ca 24 kilometer. Er zijn geen snelwegen in Liechtenstein, dat geen EU lid is, maar wel een Schengenland. Het volkslied heet " Oben am jungen Rhein" en Liechtenstein was het eerste land dat de doodstraf in de praktijk afschafte  

Er zijn maar 3 politieke partijen (wat een genot!!!). De Zwitserse Frank is het betaalmiddel en Hilti, producent van gereedschap, is een van de grootste bedrijven met ca 1900 medewerkers. Verder is het een belastingparadijs en wordt 90% van de energie geïmporteerd (oei-oei zou je nu kunnen zeggen!). Er is 9,5 km spoor die door het land loopt. Het spoorboekje is hier heeeeel overzichtelijk! Dramatische vliegveld-beelden met rijen chagrijnige klanten bestaan hier niet, er is geen vliegveld! Wel zeven voetbalploegen en vijftien buslijnen voor 11 gemeenten. Het nationaal gerecht is Spetzel of Kaasknopje, een beetje deegbolletje koken, wat kaas erover, met hete boter en gefrituurde uitjes, appelmoes, en aardappel of groente salade. Tot slot, je kunt er ook goed skiën.