Iran Shiraz 2

Vandaag bezoeken we een moskee met een prachtige gekleurd glas in lood ramen met kleurenspel op de tapijten, een koranschool, doen we inkopen in de bazaar en tot slot volgen we een workshop koken bij een iraanse familie thuis.

De Masjid-e Nasir-ol-Molk moskee ligt op 20 minuten afstand van ons hotel en de bedoeling is dat je daar tussen 9 en 11 uur bent. De zon schijnt dan door de gekleurde glas in lood ramen naar binnen en maakt een prachtig kleurenspel op de vloer. Een must see volgens de reisgids, dus als we daar aankomen zien we dat er een paar honderd andere toeristen hetzelfde idee hebben! Dit deel van het moskee complex is niet groot, ca 10 x 50 meter, dat is dus dringen geblazen voor het mooiste plekje voor een fotoshot.  Iedereen wil n mooi plaatje maar op elkaar wachten kent men niet. Vooral geduld oefenen dus, en fotoos van andere mensen maken is ook leuk toch!? Als het kon, even de geluidsknop uitzetten want het ratelt en kletst maar raak daar. Af en toe treedt de bewaking op tegen vrouwen die er iets te vrij gekleed bij zitten, geen sjaal om of de rok iets te wijd. Ja, er mag eigenlijk best veel, maar ze laten het niet uit de hand lopen. Ons loopje brengt ons bij een medressa, een koranschool. Volop in de verbouwing maar toch de moeite waard om te bekijken. Mooie binnenplaats met vijver en fontein met heel veel groen en vogelgeluiden in de tuin en zelfs 3-4 dadelpalmbomen. Twee scharminkels van jonge katjes trekken onze aandacht, maar helaas, geen kattesnoepjes of iets anders bij de hand. We mogen even op de bovenverdieping rondlopen maar meer dan lege les-of slaapkamers zien we niet. Wel kunnen we mooi naar beneden op de binnenplaats kijken.
We zien wel een hoop in de bazaar. Uiteraard tapijten en afgeleide zaken als tasjes. Koperwerk, stoffen, prullaria, kledij, kruiden, parfumerie en dergelijke. De dames gaan op zoek naar zalf voor hielkloven. Ze lopen met open schoenen en met dat stof en luchtvochtigheid van nauwelijks 5% is het zeer droog voor de huid. Ik scoor wat piamabroeken, ook heel belangrijk! Natascha ziet een walhalla van spullen voor de carnaval voorbij komen,  dus haar  rugzak wordt snel zwaarder. We doen nog wat vijgen en rozijnen voor de trekking de komende dagen en gaan dan na een korte pauze met veel drankjes, een siesta doen. Energie opdoen voor een workshop.  We moeten wel een beetje actief zijn nietwaar!? Een workshop koken staat voor vanavond gepland. We gaan naar een iraanse familie thuis hier in Shiraz. Zij organiseert dit sinds een jaar of 5 en in het hoogseizoen heeft ze per week 4 -5 groepen! Maximaal tot 30 personen wel! Uiteraard doet ze al veel voorbereidend werk, zo ook vandaag. De soep staat al klaar, rijst is in 2 keer klaargemaakt en aardappels zijn gekookt. Ik mag ze fijn snijden. Natascha mag wat aubergines fijnprakken die al gekookt waren. Schoonmoeder doet trouwens ook mee, en schoonvader, een gepensioneerd leraar, kijkt alles rustig aan. Schoonzoon houdt de praatjes mede aan de gang en voor we het weten hebben we een hele tafel vol met lekkere dingen. Drankjes er bij zoals, rozenwater met basilicum zaadjes, limoensap en een yoghurtdrank. Rauwkost is er ook bij, net als wat pickels. De aardappelschotel natuurlijk, en een soort rostie met kippenvlees. Toetje en watermeloen toe, een kopje thee sluit de gezellige workshop om 20. 30 uur af. Schoonzoon speelt nog een paar deuntjes op zijn tar. Oh, je weet niet wat dat is? Een klankkast, een steel en 6 snaren er op. In het westen ook wel bekend als gui-tar. Tar betekent snaar, gui betekent zoiets als universeel.  Weet je dat ook weer. En of het eten lekker was? Jaaaaah, heel lekker!-;)) Gevarieerde  smaken, niet pittig maar ook niet flauw. En bijna zeker niet te krijgen in de algemene hotels en restaurants, op enkele uitzonderingen na.
Gat in de markt voor Nederlandse ondernemers?