Hvolsvollur
Door: Frans
Blijf op de hoogte en volg Frans
28 Juni 2015 | IJsland, Hvolsvöllur
Schapen, tellen, onder je raam, op de weg, in de lucht. Winderigheid, vooral buiten!
Het waaide behoorlijk vannacht, de wind gierde langs de laagbouw waar onze kamer in lag. Omdat we altijd met een raam open slapen vanwege de frisse lucht, deed de wind er nog een schepje bovenop door lekker te gieren door de kieren van de hotelkamerdeur. Die stond al lekker te klepperen maar dat werd gepareerd door een hoesje tussen deur en kozijn te klemmen (waardoor de kier nog iets groter werd en de gier ook). Desondanks vielen we goed in slaap, schapen tellen was niet nodig! Ik zou overigens ook niet verder gekomen dan EEN dom schaap. Een schaap met blonde haren, tattoos, een peuk en een telefoon in haar hand die onder ons open raam luid zat te bellen, om 03.30 uur 's nachts wel te verstaan!!! Het schaap was wel ontwikkeld genoeg want ze verstond mijn vraag goed om svp ergens anders te gaan bellen!
Hoe men er trouwens bij komt om schapen dom te noemen, weet ik niet, maar de schapen die we bij Vik tegenkwamen waren het zeker niet (zie verder). Onderweg hadden we allerlei plannen genaakt voor die dag maar de harde wind was uitgegroeid tot denk ik storm. Ons plannetje om niet ten zuiden van de vulkaan te rijden, maar ten noorden ervan ging niet door vanwege dat de wegen nog gesloten waren door het vele smeltwater. Daarom toch via het zuiden en toch via Vik, bekend om een fameuze rotspartij en weer miljoenen papaegaaiduikers. Die dus overdag op zee aan het foerageren zijn en niet op de rots zullen zitten. Maar wij hebben dan weer een excuus om die bumpie-road op te rijden -;). Nou die was flink steil en vol gaten en de 4fd werd goed gebruikt, leuk ritje, vooral met een storm om je heen. In onze jonge dagen zouden we natuuuurlijk gewandeld hebben, maar nu niet hoor -;))), best wel lekker in de auto zo! Bovenaan was het echt guur en daar stonden de slimme schapen, gewoon te schuilen in een portaal van een leegstaand huis, en in een berging die open was, die beestjes zijn echt niet dom hoor! Ook langs de weg zag je ze schuilen achter de lavapuisten, uit de wind, precies! Je begrijpt het al, we hebben weinig gewandeld. We hadden aanvankelijk nog een alternatieve actie bedacht om naar de Westman eilanden te gaan met de ferry (als die al zou varen met die wind), maar Marianne wilde haar lunch niet aan de vissen spenderen, en het was niet zeker of de ferry wel of niet retour zou gaan, dus...ook geen boottochtje. Maar IJsland heeft altijd wat te bieden, ook als je iets al eens eerder hebt gezien. Langs de zuidkust liggen nog enkele zeer fraaie watervallen, dus die bezochten we nog maar een keer. Verder wisten we dat er verderop een weg liep die we de vorige keer niet konden nemen omdat we toen geen 4wd hadden. Dus die hobbelden we ook nog even af. De rivier die we moesten oversteken, deed mij echter wel twijfelen. Ik had geen slippers om het -ijskoude- water in te gaan en de diepte te peilen en om het op blote voeten te doen, met een net verstuikte enkel en op keien en kiezels te lopen, was me net iets te veel! Maar goed, toch weer ervaring rijker, weer een uurtje verder en verderop nog een kans om ruig te rijden, een 12 km lange weg naar de Mýrdalsjökull gletsjer. Dit was echter afzien! Het begin ging redelijk maar later werd het een en al gat en steen en dan bedoel ik echt keien zo groot als n voetbal! We hielden het na 5-6 km voor gezien, en we hadden zomaar een gratis rugmassage annex krakerbehandeling gehad. Maar voor de rest van die route moet je toch echt een nog grotere wielmaat hebben! Over groot gesproken, wist je dat Iceland 269 gletsjers telt en dat de grootste gletsjer -de Vatnajokull met 8300 km2 groter is dan alle gletsjers op het vasteland van Europa samen? En dat die gletsjer ongeveer dezelfde maat heeft als drie keer Luxemburg!?
Inmiddels waren we toch dicht bij ons hotel gekomen, en zagen we het zoveelste lupine veld waar we weer veel foto's maakten. Het grootste veld was 13 km in lengte en dan onafgebroken alleen maar paarse lupines! Op het laatst zagen we echter wel wat witte lupines, dus de natuur kent ook haar afwijkingen. Die paarse lupines waren overigens ook niet altijd even paars, soms licht-,soms donkerpaars.
Ons hotel was uitstekend, een verbouwde boerderij midden in het land tussen paarden en lupines (whatelse?) met een driesterren restaurant waar we toch wel het lekkerste diner van deze vakantie hadden. En ook nog een hot tube, lekker in de open lucht!
Morgenmiddag om ca 17 uur moet de auto ingeleverd worden, we moeten nog bedenken wat we gaan doen, we horen de receptioniste zeggen dat het morgen nog harder gaat waaien!
Vogel van de dag: de stormvogel natuurlijk!
Het waaide behoorlijk vannacht, de wind gierde langs de laagbouw waar onze kamer in lag. Omdat we altijd met een raam open slapen vanwege de frisse lucht, deed de wind er nog een schepje bovenop door lekker te gieren door de kieren van de hotelkamerdeur. Die stond al lekker te klepperen maar dat werd gepareerd door een hoesje tussen deur en kozijn te klemmen (waardoor de kier nog iets groter werd en de gier ook). Desondanks vielen we goed in slaap, schapen tellen was niet nodig! Ik zou overigens ook niet verder gekomen dan EEN dom schaap. Een schaap met blonde haren, tattoos, een peuk en een telefoon in haar hand die onder ons open raam luid zat te bellen, om 03.30 uur 's nachts wel te verstaan!!! Het schaap was wel ontwikkeld genoeg want ze verstond mijn vraag goed om svp ergens anders te gaan bellen!
Hoe men er trouwens bij komt om schapen dom te noemen, weet ik niet, maar de schapen die we bij Vik tegenkwamen waren het zeker niet (zie verder). Onderweg hadden we allerlei plannen genaakt voor die dag maar de harde wind was uitgegroeid tot denk ik storm. Ons plannetje om niet ten zuiden van de vulkaan te rijden, maar ten noorden ervan ging niet door vanwege dat de wegen nog gesloten waren door het vele smeltwater. Daarom toch via het zuiden en toch via Vik, bekend om een fameuze rotspartij en weer miljoenen papaegaaiduikers. Die dus overdag op zee aan het foerageren zijn en niet op de rots zullen zitten. Maar wij hebben dan weer een excuus om die bumpie-road op te rijden -;). Nou die was flink steil en vol gaten en de 4fd werd goed gebruikt, leuk ritje, vooral met een storm om je heen. In onze jonge dagen zouden we natuuuurlijk gewandeld hebben, maar nu niet hoor -;))), best wel lekker in de auto zo! Bovenaan was het echt guur en daar stonden de slimme schapen, gewoon te schuilen in een portaal van een leegstaand huis, en in een berging die open was, die beestjes zijn echt niet dom hoor! Ook langs de weg zag je ze schuilen achter de lavapuisten, uit de wind, precies! Je begrijpt het al, we hebben weinig gewandeld. We hadden aanvankelijk nog een alternatieve actie bedacht om naar de Westman eilanden te gaan met de ferry (als die al zou varen met die wind), maar Marianne wilde haar lunch niet aan de vissen spenderen, en het was niet zeker of de ferry wel of niet retour zou gaan, dus...ook geen boottochtje. Maar IJsland heeft altijd wat te bieden, ook als je iets al eens eerder hebt gezien. Langs de zuidkust liggen nog enkele zeer fraaie watervallen, dus die bezochten we nog maar een keer. Verder wisten we dat er verderop een weg liep die we de vorige keer niet konden nemen omdat we toen geen 4wd hadden. Dus die hobbelden we ook nog even af. De rivier die we moesten oversteken, deed mij echter wel twijfelen. Ik had geen slippers om het -ijskoude- water in te gaan en de diepte te peilen en om het op blote voeten te doen, met een net verstuikte enkel en op keien en kiezels te lopen, was me net iets te veel! Maar goed, toch weer ervaring rijker, weer een uurtje verder en verderop nog een kans om ruig te rijden, een 12 km lange weg naar de Mýrdalsjökull gletsjer. Dit was echter afzien! Het begin ging redelijk maar later werd het een en al gat en steen en dan bedoel ik echt keien zo groot als n voetbal! We hielden het na 5-6 km voor gezien, en we hadden zomaar een gratis rugmassage annex krakerbehandeling gehad. Maar voor de rest van die route moet je toch echt een nog grotere wielmaat hebben! Over groot gesproken, wist je dat Iceland 269 gletsjers telt en dat de grootste gletsjer -de Vatnajokull met 8300 km2 groter is dan alle gletsjers op het vasteland van Europa samen? En dat die gletsjer ongeveer dezelfde maat heeft als drie keer Luxemburg!?
Inmiddels waren we toch dicht bij ons hotel gekomen, en zagen we het zoveelste lupine veld waar we weer veel foto's maakten. Het grootste veld was 13 km in lengte en dan onafgebroken alleen maar paarse lupines! Op het laatst zagen we echter wel wat witte lupines, dus de natuur kent ook haar afwijkingen. Die paarse lupines waren overigens ook niet altijd even paars, soms licht-,soms donkerpaars.
Ons hotel was uitstekend, een verbouwde boerderij midden in het land tussen paarden en lupines (whatelse?) met een driesterren restaurant waar we toch wel het lekkerste diner van deze vakantie hadden. En ook nog een hot tube, lekker in de open lucht!
Morgenmiddag om ca 17 uur moet de auto ingeleverd worden, we moeten nog bedenken wat we gaan doen, we horen de receptioniste zeggen dat het morgen nog harder gaat waaien!
Vogel van de dag: de stormvogel natuurlijk!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
